Հայը բարի է, ստեղծագործ է, աշխատասեր է, տաղանդավոր է, խելացի է: Ճիշտ է բոլոր ազգերի մեջ էլ լավն ու վատը, բացասականը կա. բայց որ մեր ազգը շատ ստեղծագործող ու խելացի է, դա փաստ է

Հայրենիքի սիրով և միշտ հայրենիքի հետ
«Որպես հայուհի, ընտանիքի մայր ունեմ երազանք՝ հայրենիքս տեսնել խաղաղ…». Մարիաննա Սարգսյան
«Հողը մի կենդանի էակ է, նա ունի իր հոգին, և առանց հայրենիքի, առանց հարազատ հողի հետ սերտ կապի, մարդ չի կարող գտնել իրեն, իր հոգին»:
Մարտիրոս Սարյան

Հայրենիք, ազգ, ընտանիք. ահա սրանք են այն արժեքները, որով ապրում է հայը դարեր շարունակ: Երբ ճակատագիրը հայ մարդուն տանում է օտար ափեր, նա կարողանում է իր հոգում թաքնված բարության լույսը հանել ու բաշխել շրջապատին, ցույց տալ մեր ստեղծագործական լավագույն որակները: Ու մենք՝ Հայրենիքում ապրողներս, ասես չենք էլ զարմանում՝ լսելով այս կամ այն բնագավառում հաջողության հասած մեր հայրենակիցների անունները: Ուրախանում ենք անկասկած: Սակայն այդ ամենի հետևում դժվարություններով լի մի կյանք է, որոնց հաղթահարման համար ամեն մեկն իր բանաձևն ունի:
…Արդեն 20 տարի ԱՄՆ-ում է բնակվում մի բազմաշնորհ հայուհի՝ երգչուհի, ասմունքողուհի, բանաստեղծուհի Մարիաննա Սարգսյանը: Նա այս տարիների ընթացքում լինելով հեռու Հայաստանից՝ ավելի է սիրել հայրենիքը: Ապրում է Հայաստանով: Կազմակերպում է բազմաբնույթ միջոցառումներ, որով հայ մշակույթն է ներկայացնում օտարներին:Իսկ իր մենահամերգների հասույթն ուղղում է Հայաստան՝ դժվարին իրավիճակում հայտնված մեր հայրենակիցներին:
Սեպտեմբերի 27-ից մինչ օրս, երբ թուրք-ադրբեջանական տանդեմը լայնամասշտաբ պատերազմ սանձազերծեց Արցախի ու Հայաստանի դեմ, Մարիաննա Սարգսյանն ու իր ընտանիքը ևս մեծ աջակցություն է ցուցաբերել: Բոլոր հայերի նման նրանց սիրտը բաբախել է հայրենիքում: Հիմա էլ շարունակում են տարբեր ծրագրեր իրականացնել:
Մարիաննա Սարգսյանն ապրում է հայ մեծերի պատգամներով, պահպանում սերտ կապերը հայրենի հողի հետ և իր օրինակով ցույց է տալիս հռչակավոր գեղանկարիչ Մարտիրոս Սարյանի խոսքերի ճշմարտությունը:

-Հարգելի՛ Մարիաննա, ինչպե՞ս սկսվեց Ձեր ուղին,-հարցնում եմ:

-Ծնվել և մեծացել եմ Երևանում: Սովորել եմ Երևանի Յավրովի անվան թիվ 131 միջնակարգ դպրոցում: Հետո ընդունվել եմ Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայի վոկալի բաժինը:
Դեռ փոքրուց շատ եմ սիրել երգել և ասմունքել: Երբ երրորդ դասարան էի, մեր դպրոցում ամունքի մրցույթ էր, որին մասնակցեցի և արժանացա առաջին մրցանակին: Եվ երգն էլ ինձ համար շատ հարազատ է եղել: Ունեցել եմ հորաքույր, ով շատ լավ երգում էր, ասմունքում, նկարում էր, գրում էր: Ինձ թվում է՝ հենց իրենից էլ փոխանցվել է ինձ այդ գենը:
-Ինչպե՞ս եք հասցնում համատեղել գործունեությունը այդքան տարբեր բնագավառներում՝ երգ-երաժշտություն, բանաստեղծություններ գրելը, գեղեցիկ միջոցառումներ կազմակերպելը, որոնք ավելի են սերտացնում Ձեր կապը Հայաստանի հետ:

-Երբևիցե չեմ դադարել մտածել հայրենիքիս մասին: Երբ կա սեր, նվիրվածություն, ամեն ինչ կարելի է հաղթահարել և իրագործել: Ես հենց այս սկզբունքով էլ առաջնորդվում եմ: Կազմակերպում եմ միջոցառումներ , որտեղ միայն մայրիկներն են ներկա գտնվում և հաճույք են ստանում: Դրանց նպատակն է, որ մայրիկները վայելեն օրը՝ առանց մտածելու հոգսերի մասին: Կազմակերպում եմ սիրահարների տոն, որտեղ մարդիկ գալիս են զույգերով: Արդեն 8-րդ տարին է, որ իրականացնում եմ այս ծրագրերը: Կազմակերպում եմ երեխաների գեղեցկության մրցույթ- փառատոն, որտեղ մեր փոքրիկներն իրենց լիարժեք են զգում: Կազմակերպում եմ նաև միջոցառում, որտեղ բոլորն կերպարնափոխվում են, իրենց նախընտրած հերոսների շորերն են հագնում, և մայրիկներն ու երեխաներն այդ օրը վայելում են հեքիաթային աշխարհում:
Մարիաննա Սարգսյանի աշխատանքներն այսքանով չի ավարտվում. նա նաև հայապահպան գործունեություն է ծավալում՝ ամերիկյան դրպոցում դասավանդելով Հայոց լեզու: Կազմակերպում է հայկական մշակույթին վերաբերող միջոցառումներ, կրթում է իր աշակերտներին, որպեսզի հայ ոգով մեծանան: Եվ ահա Գրանադա-Հիլզ թաղամասում, որտեղ տարեկան միջոցառում է կազմակերպվում և բոլոր ազգերը յուրաքանչյուրը ներկայացնում են իրենց մշակույթը, Մարիաննա Սարգսյանը կարողացել է այն դարձնել հայ մշակույթը ներկայացնելու կարևոր հարթակ: Եվ նրա կազմակերպած միջոցառումների շնորհիվ շատերն են հաղոդակցվել հայ մշակույթին:
-Ես այցելեցի իրենց գրասենյակ, որպեսզի հայկական մշակույթը ևս ներկայացվի: Դա նրանց կողմից սիրով ընդունվեց: Արդեն վեց տարի ներկայացնում եմ հայ մշակույթը,-ասում է Մարիաննան: Եվ նա այս ընթացքում հասցրել է արժանանալ բազմաթիվ մրցանակներիու պատվոգրերի: Ինչ որ նա ծրագրում է, իրականացնում է սիրով ու նվիրումով:

-Հարգելի՛Մարիաննա, ես ծանոթ եմ Ձեր բանաստեղծություններին: Ի՞նչն է Ձեզ ոգեշնչում ստեղծագործելիս, որ կարողանում եք պահպանել Ձեր հոգում հայրենասիրական ոգին: Դա զգացվում է թե՛ Ձեր գործերում և կատարած աշխատանքներում:

-Բանաստեղծություններ սկսել եմ գրել 2015 թվականից: Բոլոր բանաստեղծություններս կոչ են կյանքի, լավատեսության, աշխատասիրության: Եվ գիրքս էլ անվանել եմ «Կյանքի երանգներ»: Կյանքն ունի տարբեր երանգներ և յուրաքանչյուր գույն՝ իր գեղեցկությունը, հմայքը: Պետք է անենք ամեն ինչ, որ մեր կյանքում վառվռուն երանգները շատ լինեն: Եվ իմ բոլոր բանաստեղծություններս նկարագրում են կյանքը՝ ինչ որ իմ ներաշխարում կար, հանձնել եմ թղթին: Առաջին բանաստեղծությունս հետաքրքիր պատմություն ունի. մի օր արթնացա, զգացի, որ միտքս չի ավարվում: Գնացի երեխաներիս սենյակ: Եվ երբ միտքս ու զգացմունքներս հանձնեցի թղթին, զգացի, որ բանաստեղծություն է ստացվել: Պատահել է, որ նույնիսկ մեքենա վարելիս բանաստեղծություն եմ գրել: Եթե այդ պահին թուղթ ու գրիչ չի եղել մոտս, ձայնագրել եմ ինձ ու հետո հանձնել թղթին: Այդպես սկսեցի գրել: Քանի որ շատ եմ սիրում ասմունքել, որոշեցի այդպես մատուցել իմ բանաստեղծությունները: Կային մարդիկ, ովքեր չեն կարողանում կարդալ հայերեն, բայց ուզում էին լսել: Եվ ես ասմունքել եմ իմ բոլոր բանաստեղծությունները, տեղադրել եմ իմ YouTube-ի էջում, որ բոլորը հնարավորություն ունենան լսելու և վայելելու: 2016-ին տպագրեցի իմ գիրքը՝ այն անվանելով «Կյանքի երանգներ»:
Նշենք, որ Մարիաննա Սարգսյանի բանաստեղծությունները ձոն են նաև հայրենիքին ու մեր ժամանակների հերոս հայ զինվորին: Դրանք արդեն սիրվել են ոչ միայն ընթերցողի, այլև երեխաների կողմից, ովքեր ոգևորությամբ արտասանում են:

-Դուք արդեն մի քանի տարի է, որ տարբեր առիթներով Հայաստանում կազմակերպում եք միջոցառումներ, որով, ինչպես Դուք եք ասում, ժպիտենր եք պարգևում հայ ընտանիքներին:
-Այո, շատ միջոցառումներ եմ կազմակերպել: Դրանցից մեկն էլ եղել է իմ առաջին մենահամերգը, որից ստացված հասույթը տարել եմ Երևան և մանկատան երեխաներին ուրախություն ու ժպիտ եմ պարգևել: Իսկ վերջին պատերազմի ժամանակ իմ ընտանիքը բավական մեծ գումարով օգտակար է եղել հայրենիքին: Բացի այդ չորս ակցիաներ եմ կազմակերպել, որտեղից գումարներն ամբողջությամբ նվիրաբերել եմ հայրենիքին: Եվ անցած տարվա դեկտեմբերին 100 ընտանիքի տվեցինք սննդի զամբյուղներ: Եվ հունվարի 31-ին 100 ընտանիք ևս կստանա սննդի տոպրակներ:Եվ սա լինելու է շարունակական:

Մեր ազգը պատմության ընթացքում նշանավոր բարերարներ շատ է ունեցել, որոնց մասին այսօր էլ խոսում են տարբեր երկրներում, պատմության էջերում: Մարիաննա Սարգսյանի համար նրանց մասին իր աշակերտներին պատմելը, նրանց օրինակով հայ սերունդ դաստիարակելը ևս իր կարևոր անելիքներից մեկն է համարում: Ցանկանում է նոր սերնդի շարքերում ևս տեսնել այն ապագա լուսավոր անհատներին, ովքեր ֆինանսական հաջողության հասնելու ճանապարհին չեն մոռանա լինել նվիրյալ հայ և պարզապես կրթված մարդ, ինչպիսիք եղել են Մանթաշյանը, Արամյանցը… Նրանց օրինակով է դաստիարակում առաջին հերթին իր երեխաներին:
Այո, մենք շատ լավ բարերարներ ենք ունեցել պատմության մեջ: Ինձ համար հայ ազգից լավը աշխարհում չկա: Եվ ես դա փաստել եմ մի քանի անգամ: Երբ ինձ հարցազրույցների ժամանակ հարցրել են, թե ո՞վ է հայը Ձեզ համար, ես անվարան պատասխանել եմ.Հայ ազգն ինձ համար ամենալավն է:
Այո: Հայը բարի է, ստեղծագործ է, աշխատասեր է, տաղանդավոր է, խելացի է: Ճիշտ է բոլոր ազգերի մեջ էլ լավն ու վատը, բացասականը կա: Բայց որ մեր ազգը շատ ստեղծագործող ու խելացի է, դա փաստ է: Նույնիսկ ամերիկյան դպրոցում դասավանդելու ժամանակ, երբ ուզում էի միջոցառում կազմակերպել և երեխաներին ցույց տալ, թե ովքեր են հայերը: Եվ կազմակերպցի: Շատ գեղեցիկ հանդիսություն ստացվեց: Հետո երեխաներն ասում էին. «Գիտե՞ք, որ աշխարհի առաջին գունավոր հեռուստացույցը հայն է ստեղծել»… և այդպես բազմաթիվ իրողություններ, որոնք կապված են հայերի հետ: Զարմանում էին անգամ մեծերը: Իմ նպատակն էր ներկայացնել հայերին այնպես , ինչպեսին որ մենք կանք, ոչ թե ՝ տուժված, ողբերգություններ ապրած ազգ: Մենք պետք է ներկայանանք մեր նվաճումներով, համաշխարհային քաղաքակրթության և պատմության մեջ ունեցած ներդրումներով: Այո, մենք ցեղասպանություն տեսած ու վերապրած ազգ ենք: Բայց մենք կանք, լինելու ենք ու դեռ շատանալու ենք:
Ես իմ երեխաներին ու աշակերտներիս միշտ ասել եմ, որ դուք պիտի հպարտ լինեք, որ հայ եք, պիտի լինեք աշխատասեր, նպատակասլաց, պետք է լինենք օգնող…Եվ միայն հայկական ազգանուն կրելը չի նշանակում լինել հային արժանի զավակ: Ինձ համար հայի արժանի զավակը նա է, ով կարողանում է գրել, կարդալ ու խոսել հայերեն, պահպանել հայ ավանդույթները, նաև կարողանալ օգտակար լինել իր ժողովրդին: Եվ իմ աշխատանքներում երեխաներս էլ իրենց լուման ունեն: Ինձ օգնում է ամուսինս: Հրաշալի ընտանիք ունեմ: Նույնիսկ երեխաներս իրենց հավաքած գումարով մասնակցում են յուրաքանչյուր ակցիաներին: Ինձ համար դա շատ կարևոր է՝ մնալ հայ, մեծանալ հայ ոգով և հպարտ լինել, որ հայ ենք:
Մարիաննա Սարգսյանն հայրենասիրության և լավ մարդ լինելու այս դասերը ստացել է իր ընտանիքում. նա ունի հրաշալի ծնողներ, քույր և քրոջ ընտանիք, ովքեր պահում-պահպանում են հայ ավանդույթները, արժեքները:Եվ ուզում են, որ ամեն հաջորդ սերունդ գերազանցի իր նախորդներին, որովհետև սա է առաջընթացի հիմքերից մեկը:

-Բարերարությունը քաղաքակիրթ ազգերի գոյության հիմքերից է: Նրանց շնորհիվ են զարգանում տնտեսությունը, կրթությունը, մշակույթը…Հիշենք պատմությունից, թե բարերարների շնորհիվ ինչպես կրթվեցին մեր ապագա Հայոց մեծերը: Այս առումով ի՞նչ խնդիր ունի այսօր Հայաստանը: Ինչպիսի՞ն կուենայիք տեսնել վաղվա Հայաստանը : Ո՞րն է Ձեր երազանքը՝ որպես հայուհի:

-Մեր միակ խնդիրը Հայաստանում այն է, որ մենք միասնական չենք: Չի կարելի անկիրթ ձևով վիրավորել մեկս մյուսին: Կուզենայի միասնական լինեինք, իրար թև ու թիկունք լինեինք, որ կարողանանք հաղթահարել ամեն դժվարություն: Երբ միասնական ենք լինում, կարող ենք ամեն ծանր փորձություն հաղթահարել: Որպես հայուհի, ընտանիքի մայր՝ ունեմ երազանք՝ հայրենիքս տեսնել խաղաղ… որ յուրաքանչյուր անձ, ով կյանք է առնում, լիարժեք ապրի ու վայելի իր կյանքի օրերը, ապրի խաղաղ երկնքի տակ՝ իր ընտանիքների, բարեկամների ու հարազատների հետ, միասնական:

-Ձեր միջոցառումներից մեկի ժամանակ տեսանք, թե ինչպես էին տոնածառի խաղալիքներ պատրաստվել հայկական մանրանկարչության մոտիվներով:Հիանալի էր ստացվել: Հնարավոր համարու՞մ եք հայ մշակույթը նաև նման միջոցառումներով օտարներին ճանաչելի դարձնելը: Եվ ի՞նչ նոր մտահղացումներ ունեք այս տեսակետից:

-Այո: Ես հենց այդ գաղափարն էլ փորձում եմ կյանքի կոչել: Գրանադա-Հիլզ թաղամասում, երբ կազմակերպվում է այդ միջոցառումը, որտեղ յուրաքանչյուրը հանդես է գալիս իր մշակույթով, ես ներկայացնում եմ մերը՝ ստեղծելով մեր ազգային միջավայրը. ամբողջը զարդարված է լինում մեր դրոշի գույներով, շապիկները ես եմ ստեղծել, նաև տարազներ…Ամեն տարի յուրովի եմ ներկայացնում հայ մշակույթը: Եղել է մի տարի, երբ ներկայացրել եմ հայկական ավանդական ուտեստները: Եվ իմ տոնածառն էլ եղել է հայկական գույներով, հայկական տիկնիկներով ու տառերով: Այս տարի ևս երկու տոնածառ ունեի՝ մեծ և փոքր, ամբողջը զարդարել էի նռերով, տառերով, դրոշներով, որը մարդիկ շատ-շատ էին հավանել և գրում էին, որ «Ձեր տնածառը աշխարհի ամենագեղեցիկ տոնածառն է և երբևէ այսպիսի գեղեցիկ տոնածառ չեն տեսել»:
…Առջևում բազում նոր ծրագրեր են: Մարիաննա Սարգսյանի համար դրանցից ամենանվիրականը այս տարի Երևանում մենահամերգ ունենալն է, որին սպասում է սրտի թրթիռով: Տոմսեր չեն վաճառվելու: Դա լինելու է շնորհաշատ , հայրենասեր հայուհու նվերը իր ազգին: Իսկ հանդիսատեսը վայելելու է գեղեցիկ , հայաշունչ մշակութային երեկո:
Մարիննա Սարգսյանը շարունակում է ապրել հայրենիքի սիրով: Նրան չեն շլցնում իր ձեռքբերումները, այլ առաջնորդվում է մեծ զորավար և փիլիսոփա Գարեգին Նժդեհի պատգամով.
«Հայրենիքից զատ, Հայրենիքից դուրս ինձ համար խաբուսիկ են բոլոր դրախտները»:

Հասմիկ Պողոսյան