Ապրիլի 1-ին արդեն դիրքերում էինք, երբ գիշերը, ժամը 3-ի կողմերը սկսվեց հրթիռակոծությունը
"Քառօրյա պատերազմի մասին հիշելիս կրկին վերապրում եմ այն: Աչքիս առաջ են գալիս զոհված ընկերներս: Պատկերացրեք, առաջին օրը տասնչորս տանկ միանգամից մեր առաջ հայտնվեց: Ես հակատանկային դասակում էի, մենք դիրքերից մի փոքր հետ էինք` հրամանատարական դիտակետում: Մեր հիմնական խնդիրը տանկերն էին, եւ առաջին օրը կարողացանք թշնամու երեք տանկ խփել: Դրանից հետո սկսվեց իսկական քաոս` չորս կողմից կրակոցներ, հրթիռակոծություններ",-այսպես սկսվեց քառօրյա պատերազմի մասին Fnews.am-ի զրույցը` պատերազմը վերապրած գյումրեցի Ռաֆայել Հովհաննիսյանի հետ, ում բանակից զորացրվելուն մնացել էր երեք ամիս, երբ սկսվեց պատերազմը: Ռաֆայելը ծառայել է Թալիշում:
Ռաֆայելը պատերազմին մասնակցել է ապրիլի 1-ից սկսած." Ապրիլի 1-ին արդեն դիրքերում էինք, երբ գիշերը, ժամը 3-ի կողմերը սկսվեց հրթիռակոծությունը: Արդեն լուսադեմին ամբողջ ճակատով հարձակվեցին մեզ վրա: Մի բան կարող եմ միայն ասել, որ թշնամու բանակը հույսը դրել էր քանակի վրա` չապահովելով որակ: Իսկ մեր դեպքում, մենք ապացուցեցինք, որ ուժեղ ենք իրարով, եւ կապ չունի, որ մեր տաս հոգանոց դասակի վրա հարձակվում էին քառասուն-հիսուն հոգով:
Քառօրյա պատերազմի ընթացքում կորցրի մի շարք ընկերներ, որոնց մոռանալն անհնար է: Բայց մեկ է, պատերազմի դաշտում մեզ ուժ էր տալիս մեր ներքին ձայնն ու հայրենիքի հանդեպ պարտքը: Մարտի դաշտում բոլորս միայն մի բանի մասին էինք մտածում` թշնամին հանկարծ չհասնի մեր ընտանիքներին":
Նկատենք, որ Ռաֆայել Հովհաննիսյանը, պարգեւատրվել է ԼՂՀ նախագահ Բակո Սահակյանի կողմից տրված Մարտական խաչ 2-րդ աստիճանի շքանշանով: Նա այն հերոս զինվորներից է, ով մասնակցել է թեժ մարտերի ամբողջ ընթացքին, այն էլ` Թալիշում, հակատանկային դասակի կազմում եւ կարողացել է ողջ-առողջ տուն վերադառնալ:
