Աշխարհում բռնությունն աճում է, և պետք է ուժեղ լինել այդ ալիքին դիմակայելու համար. Շառլ Ազնավուր
Այն ամենը, ինչ այսօր տեղի է ունենում աշխարհում, վկայում է այն մասին, որ բռնությունն աճում է, և պետք է ուժերը կենտրոնացնել և ուժեղ լինել բռնության այդ ալիքին դիմակայելու համար։ Այս մասին այսօր ասել է աշխարհահռչակ ֆրանսահայ շանսոնյե Շառլ Ազնավուրը Մոսկվայում կայացած մամուլի ասուլիսի ժամանակ, փոխանցում է ՏԱՍՍ գործակալությունը։
Աշխարհահռչակ շանսոնյեն մամուլի ասուլիս է տվել Մոսկվայում «Կրոկուս Սիթի Հոլ» համերգասրահում հոկտեմբերի 3-ին կայանալիք համերգին ընդառաջ: Համերգը տեղի կունենա Ազնավուրի 90-ամյակին նվիրված հոբելյանական համերգային շրջագայության շրջանակներում:
Օրերս հայտնի լրագրող Ագնես Պուարյեն շանսոնյեին նվիրված հոդված էր հրապարակել Al Jazeera-ում «Ազնավուր. վերջին պոլիգլոտ մարդասերը» վերնագրով:
«90-ամյա շանսոնյեն ֆենոմեն է տարբեր առումներով: Նրա երկարակեցությունն, իհարկե, ապշեցուցիչ է, բայց նրա վարած կյանքը շատ ավելի տպավորիչ»,- գրում է հեղինակը:
Հեղինակը հիշեցնում է, որ մի քանի շաբաթ առաջ Ազնավուրը կոչ էր արել Ֆրանսիայի կառավարությանը Սիրիայից և Իրաքից ընդունել հնարավորինս շատ քրիստոնյա փախստականների, որոնք փախչում են «Իսլամական պետության» հետապնդումներից:
Ինչպես ակնհայտ է դառնում նրա ստեղծագործական կյանքից, Ազնավուրը մարդասեր է և էկումենիկ ուժ, կարծում է հոդվածագիրը: Նրա հեղինակած 900 երգերից 200-ը նա գրել է անգլերեն, 200-ը՝ իտալերեն, 70-ը՝ իսպաներեն և շատ երգեր՝ գերմաներեն: Նա կատարում է իր երգերն այս բոլոր լեզուներով և զուգերգեր է ունենում տարբեր երգիչների հետ ողջ աշխարհում՝ Լայզա Մինելիից մինչև Սելին Դիոն, Խուլիո Իգլեսիաս և Պլաչիդո Դոմինգո:
Հեղինակի խոսքով՝ Ազնավուրը, լինելով ներգաղթյալների որդի, միշտ հայրենաբաղձության խորհրդանիշ է եղել, օրինակ՝ միշտ շատ սիրված լինելով իրանցիների, լիբանանցիների, եգիպտոսցիների և ընդհանրապես Միջին Արևելքի ժողովուրդների կողմից: «Կարծես՝ նա կարող է այդ մարդկանցից մեկը լինել»,- գրում է հոդվածագիրը:
«Ազնավուրը՝ ներգաղթյալների որդին, միշտ կարողացել է մարմնավորել տեղահանված մարդկանց, ինչպես իր ծնողներն էին, բնորոշ կարոտը և մելամաղձությունը: Նրա երգերը հարուստ նյութ են տալիս ողջ աշխարհում աքսորյալների համար»,- գրում է Ագնես Պուարյեն՝ հավելելով, որ երգիչը՝ Ֆրանսիայի ազգային հարստությունը, թվում է, թե անհետացող տեսակի՝ պոլիգլոտ մարդասերների վերջին ներկայացուցիչն է աճող լարվածությունների, կրոնական ատելության ժամանակներում: