Գաղտնի կառույցներն ի՞նչ գործ ունեն մեր պետությունում. Բաբուխանյան
ՌԴ ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովի հայաստանյան այցի շրջանակում ստորագրվեց կենսաբանական անվտանգության ապահովման հարցերի վերաբերյալ հայ-ռուսական միջկառավարական հուշագիր: Այս մասին «Իրավունքը» զրուցեց «Սահմանադրական իրավունք միություն» կուսակցության նախագահ, «Ուժեղ Հայաստան Ռուսաստանի հետ. հանուն նոր միության» շարժման համահիմնադիր ՀԱՅԿ ԲԱԲՈՒԽԱՆՅԱՆԻ հետ:
- Պարոն Բաբուխանյան, Դուք այս հուշագրի ստորագրման անհրաժեշտության մասին բարձրաձայնում էիք դեռեւս տարիներ առաջ: Ի՞նչ կասեք այս մասին:
– Ամերիկյան փողերով մի շարք պետություներում, որոնք գտնվում են Ռուսաստանի սահմաններին մոտ կամ կից, ձեւավորեցին այդ կենսաբանական լաբորատորիաները, որոնք անհասկանալի է, թե ինչով են զբաղված: Հարց է ծագում` պարոնայք ամերիկացիներ, որ ստեղծել եք այդ լաբորատորիաները մեր երկրում, ի՞նչ պետք է նրանք անեն, ինչո՞վ են զբաղվում այդ հիմնարկները, ի՞նչ են ուսումնասիրում: Դրանք ոչ թափանցիկ կառույցներ են: Եթե գաղտնի են, թող ասեն, որ գաղտնի են, բայց այդ դեպքում` գաղտնի կառույցներն ի՞նչ գործ ունեն մեր պետությունում: Կամ, ի վերջո, գաղտնի են մեզնի՞ց, թե` ումի՞ց, սա էլ է հարց: Հետո, երբ սկսվեց այս կորոնավիրուսի վարակը, պարզվեց, որ մեր բանակից 600 զինվոր է անցել այդ լաբորատորիաների միջով, ուսումնասիրել են այդ զինվորներին: Այնուհետեւ շատ լուրջ մակարդակով սկսեցին տարածվել խոսակցություններ, որ այդ լաբորատորիաների միջոցով վերցվում են ազգի գենոֆոնդին վերաբերող նյութեր եւ ուսումնասիրվում: Տարածվեցին նաեւ լուրեր, որ, օրինակ, խոզի գրիպը, երբ սկսվեց Վրաստանում, հետո տեղափոխվեց Հայաստան, այդ հիվանդությունները վերոնշյալ լաբորատորիաների հետ էին կապված: Եղան մամուլում հրապարակումներ այդ մասին, բայց այդպես էլ համոզիչ որեւէ մեկը չհերքեց: Այսինքն` եթե կա ոչ թափանցիկ մի կառույց, եւ այն ֆինանսավորվում է, ուրեմն` ինչ-որ նպատակ ունի, որը հասարակությանը հայտնի չէ: Հետեւապես մենք մշտապես ասել ենք, որ պետք է լինեն այդ օբյեկտները թափանցիկ: Իսկ եթե դրանք գաղտնի ռազմական նշանակություն անեն, թող հայտարարեն այդ մասին, մենք էլ իմանանք, թե ո՞ր մարմինն է, որը վերահսկում է այդ գաղտնի օբյեկտները: Եվ, վերջիվերջո, եթե ռազմական են, ապա մենք ռազմական դաշինքի մեջ ենք ոչ թե ԱՄՆ-ի, այլեւ ՌԴ-ի հետ: Այդ դեպքում` հարց է ծագում ՆԱՏՕ-ն մեզ մոտ գաղտնի օբյեկտնե՞ր է տեղադրում: Կարծում եմ` այդ հարցերը ծագել են ոչ միայն Հայաստանում, այլեւ ՌԴ-ում, որ եթե դուք մեր ռազմական դաշնակիցն եք, ապա այդ դեպքում` ի՞նչ գաղտնի գործարքների մեջ եք մեկ այլ պետության հետ, որն այսօր Ռուսաստանի հետ բավականին բարդ եւ լարված հարաբերություններ ունի:
– Միամտություն կլիներ կարծել, թե այս իշխանությունը համաձայնել է ստորագրել հուշագիր` այս մտահոգություններից ելնելով: Սա նշանակո՞ւմ է, որ պարզապես, հիմա հայտնվել են մի իրավիճակում, երբ ինչ փաստաթուղթ էլ տան ձեռքները, միեւնույնն է, ստորագրելու էին:
– Երեք տարի է այդ խոսակցությունները գնում են, եւ սկզբից նույնիսկ Միացյալ Նահանգներն ասում էր, որ եթե ուզում են, թող ռուսական մասնագետներն այցելեն: Մինչդեռ այցելելն այլ է, ուսումնասիրնելը բոլորովին ուրիշ է: Նիկոլը սկզբից ասում էր` այո, հետո` ոչ, հետո, թե երրորդ կողմն իրավունք չունի մտնել, այնուհետեւ նշում էր, թե կարող է: Այսպիսի խառնաշփոթից եւ իրեն բնորոշ հակասական հայտարարություններից հետո` հասկանալի է, որ այսօր երբ մեր երկրի անվտանգությունը 100 տոկոսով պաշտպանում է ռուսը, այս վիճակում, երեւի թե, արդեն պարզապես լկտիության բարձրակետը կլիներ Հայաստանում պահպանել այնպիսի կառույցներ, որոնք ոչ թափանցիկ են եւ վտանգում են կենսաբանական անվտանգությանը: Եթե նախկինում կար մեր բանակը, միջազգային պայմանագրեր, Մինսկի խմբի եւ այլ պետությունների հետ ինչ-որ հույսեր էին կապում, կար Հայաստան-ՆԱՏՕ համագործակցության ծրագիր, ապա այսօր Հայաստանի սահմանները, անվտանգությունը, ճանապարհները, օրինակ, որպեսզի Գորիսից Կապան գնաս, ռուսական զորքն է պաշտպանում: Իսկ թե ինչ է այս հուշագիրը նշանակում` արդյոք այդ լաբորատորիաների վրա կլինի պետական վերահսկողություն, դրանք կփակվե՞ն, թե` պարզապես, կսկսեն ավելի թափանցիկ աշխատել, կտեսնենք ապագայում: