Հարգելի վարչապետ, կրկին մտեք ժողովրդի մեջ, այդժամ ալիքի մասին էլ կտեղեկանաք: Երևի նորից քայլենք..
Ապրիլյան պատերազմն հիշեցնող օրերն են ու չէի ցանկանում ոչմի ավելորդ, քաղաքական բնույթ կրող հոդված գրել, բայց երթուղայինում պատահմամբ լսելով շշուկով խոսացող ոչ երիտասարդ ընկերուհիների զրույցը չէի կարող չբարձրաձայնել, որովհետև այս խնդիրը ողջ հանրապետության առաջ է ծառացած՝
Մարտի 31-ին հայկական հեռուստաալիքներով ցուցադրվում էր պարոն Փաշինյանի առաջին քայլը, հանուն մեր ժողովրդի լավ օրվա; Քայլեց մենակ, հետզհետե ավելացան քայլողները և նրա թիկունքին կանգնեց մի ողջ ժողովուրդ: ԺՈՂՈՎՈՒՐԴՆ ՈՒՂՂԱԿԻ ՀԱՎԱՏԱՑ և ՎՍՏԱՀԵՑ:Արագորեն իշխանափոխությունից առաջացած պաշտոնաաթոռները գտան իրենց նոր տերերին՝ կապ չունի համապատասխան են թե ոչ, կենսագրություն ունեն, թե ոչ, նրանք էլ նույն կերպ բերեցին իրենց ԽԾԲ-ին: Հետո հետևեց հաջորդ քայլը՝ պարգևավճարներ չարված աշխատանքների դիմաց: Ինձ թվում էր քայլողներն իրենց և մեր նպատակների իրականացման համար պատրաստ կլինեն նույնիսկ անվճար աշխատելու, ինչպես որ այն անում են շատ նպատակային մարդիկ, կամ կաշխատեն նվազագույն աշխատավարձով, մինչև երկրի վիճակը փոքր ինչ բարելավվի, չէ որ քայլի նպատակը դա էր, ՄՏԱԾՈՒՄ ԷԻ ՃԻՇՏՆ ԱՅԴՊԵՍ Է: Սակայն խիստ սխալվում էի, հերիք չէ ավելացրեցին պատգամավորների թիվը, հերիք չէ, ինչ հաստիք էլ ասես չիջեցրեցին ու կրկին կապ չունեցողների համար ու...
Երթուղայինում զրուցող կանանց ցավն էլ էր դա՝ Բնապահպանության նախարարության աշխատակիցներ էին և դժգոհում էին ՔՊ-ից ընտրված նոր նախարարից, որ ում ասես իր շրջապատի ջահել ջուհուլներին չի լցրել նախարարություն, ովքեր ոչմի կապ չունեն այդ կառույցի հետ, դա էլ քիչ չէ, բոլորին պարգևատրել է, բացառոււթյամբ հին մասնագետ աշխատողների: Դժգոհողներին էլ պատասխանել է՝ իմ գործն է ում կուզեմ կտամ ում կուզեմ չեմ տա:
Իսկ պարոն Փաշինյանն ասում է ժողովրդի մեջ դժգոհության ալիք չկա: Հարգելի վարչապետ, կրկին մտեք ժողովրդի մեջ, այդժամ ալիքի մասին էլ կտեղեկանաք: Երևի նորից քայլենք..
ՄԱՆՈՒՇԱԿ ՍՏԵՓԱՆՅԱՆ
