«Հայրենիքն ինձ համար իմ ԵՍ-ն է,Արցախն իմ խիղճն է».ՄԱՄԻԿՈՆ ԽՈՒՐՇՈՒԴՅԱՆ

2022 թվականի անելիքների, 2021թվականին իրականացված աշխատանքների, Հայաստան, Արցախ, Սփյուռք AAD.am ամենամյա մրցանակաբաշխության հավակնորդների ընտրության, վիրավոր եւ հաշմանդամություն ունեցող ՏՂԱՆԵՐԻ առջեւ ծառացած խնդիրների, Արցախ-Սփյուռք ամուր կապի, հայրենիքի, երջանկության բանաձեւի, ընկերության, սեւի ու սպիտակի եւ մի շարք այլ ուշագրավ հարցերի շուրջ , Newsmedia.am-ը զրուցել է ‹‹Եռամիասնություն հանուն զարգացման›› Հ/Կ -ի նախագահ ՄԱՄԻԿՈՆ ԽՈՒՐՇՈՒԴՅԱՆԻ հետ։

-Պարոն Խուրշուդյան, տարիներ շարունակ Դուք բավականին ակտիվ հասարակական գործունեություն եք ծավալում՝ անդրադառնալով ամենատարբեր ոլորոտների եւ խնդիրների. կարիքավոր ընտանիքներ, զինվորներ, կազմակերպում եք տարբեր միջոցառումներ, դասընթացներ և կոնֆերանսներ, որոնց հիմնական նպատակն է աջակից լինել և լուծելի դարձնել տարբեր խնդիրներ՝ ամուր պահելով Արցախ-սփյուռք կապը։ Ինչպե՞ս կգնահատեք անցնող տարվա Ձեր գործունեությունը, եւ ի՞նչ ծրագրեր ունի Ձեր կողմից հիմնադրած ‹Եռամիասնություն հանուն զարգացման›› Հ/Կ-ն՝ արդեն 2022թվականի հետ կապված ։

-2020֊-ից հետո, կարծում եմ ոչ միայն ես, այլ համայն հայությունը համախմբվելու, մեկտեղվելու հստակ պահանջ և կարիք ունի... 2021-ը համարում եմ հետ վիրահատական և առողջացման շրջան, իսկ 2022֊-ից ակնկալում եմ բոլորիս նպատակների և իրագործման տարի:
Ինչ վերաբերում է մեր կազմակերպության ծրագրերին, պետք է նշեմ, որ մենք կատարում ենք մեր միջնորդական առաքելությունը՝ օգնելով վիրավոր տղաներին իրենց նպատակների իրագործման ճանապարհին։

-Պարոն Խուրշուդյան, Ձեր կողմից կազմակերվող ավանդական բնույթ կրող տարեվերջյան մրցանակաբաշխություններին առանձնացվում են տարվա լավագույնները.ի դեպ, ովքե՞ր կարող են արժանանալ սահմանված հատուկ անվանակարգերի: Օրինակ երեք կարեւոր ի՞նչ սկզբունքներ կարող եք առանձնացնել՝ լավագույններին այդ անվանակարգերում ներկայացնելու համար:

-Հայաստան, Արցախ, Սփյուռք AAD.am ամենամյա մրցանակաբաշխությունների ամբողջ պատմության ընթացքում լավագույններին ընտրել են մեր երկրի բանիմաց, իրենց ոլորտների գիտակներ, մտավորական անհատներն ու կազմակերպությունների ներկայացուցիչները։ Դա հավաքական ընտրություն է, որը ես ողջունում եմ, և համարում եմ արդար ընտրություն։

-Պարոն Խուրշուդյան, հաշվի առնելով նաեւ այն հանգամանքը, որ Ձեր կապը ամուր է նաեւ մեր վիրավոր եւ հաշմանդամ տղաների հետ. կներկայացնե՞ք պատկերը, թե որոնք են այն հիմնական խնդիրները, որոնց հետ մինչ օրս առերեսվում են մեր Տղաները։

-Կարծում եմ, որ այսօր մեր տղաները ունեն երկու խնդիր՝ առաջինը դա բարոյահոգեբանական հատվածն է, իսկ երկրորդը՝ հասարակության մեջ վերաինտեգրման խնդիրը ։ Այս տարի ամբողջ ներուժս ուղղելու եմ այս երկու իրավիճակները իսպառ բացառելուն։

-Դուք Տարեվերջին ԱՀ Մարտակերտի Եկեղեցում կնքեցիք մեր վիրավոր Տղաներից մի քանիսին։ Ի՞նչ զգացողություններ եք ունենում ՝ամեն անգամ տեսնելով պատերազմը վերապրած, պատերազմի «դրոշմը» ֆիզիկապես եւ հոգեպես իրենց վրա կրող ՏՂԱՆԵՐԻՆ:

-Դեկտեմբեր ամսին Մարտակերտի Հոռաթաղ գյուղի զորամասին կից վանքում կնքեցինք զինվորների, նրանցից երկուսի քավորը ես էի։ Երկուսի անունն էլ Հարություն է, մեկը՝ Ստեփանակերտից, մյուսը` Գեղարքունիքի մարզի Մարտունու շրջանից։ Սպասում եմ սանիկներիս զորացրվելուն, որպեսզի մտածենք նաև իրենց զբաղվածությանն առնչվող հարցերը լուծելուն։ Իմ կյանքն ամբողջությամբ խնդիրների և դրանց լուծումներին ուղղված ջանքերի մեծ շտեմարան է հիշեցնում, որտեղ միշտ պատասխանում եմ հետևյալ կերպ. «այս հարցն էլ կլուծենք…»

-Պարոն Խուրշուդյան, Ձեր թույլտվությամբ անցնենք բլից զրույցի։

-Սիրով։

-Հայրենիքը Ձեզ համար:

-Հայրենիքն ինձ համար իմ ԵՍ-ն է։

-Արցախը։

-Արցախն իմ խիղճն է։

-Զինվորը։

-Հայ զինվորը իմ պատիվն է։

-Ընկերը։

-Ընկերս իմ հենարանն է։

-Քաղաքականությունը։

-Քաղաքականությունը մեր դաստիարակության աստիճանն է հասարակությունում։

-Ինչը երբեք չեք ների։

-Չեմ ներում տականքին։

-Ինչ հատկանիշներ չպետք է ունենա հայ տղամարդը։

-Հայ տղամարդը թույլ չպետք է լինի։

-Ում եք դիմում, երբ հուսահատ եք։

-Հուսահատության ժամանակ նախընտրում եմ լինել մենակ, և խոսել Աստծու հետ։

-Ով է այն մարդը, ով գիտի Ձեր բոլոր գաղտնիքները։

-Գաղտնիքներ չունեմ, իսկ սխալներիս վրա փորձում եմ սովորել։

-Ով կամ ինչը կարող է Ձեզ հունից հանել։

-Լարված աշխատանքի ժամանակ՝ ամեն ինչ ինձ հունից հանում է:

-Երջանկության Ձեր բանաձեւը։

-Փոխադարձ հարգանքն է ՝մեկը մյուսի հանդեպ։

-Եթե կախարդական փայտիկ ունենայիք՝ ի՞նչ կանեիք։

-Շատերը կախարդական փայտիկ ունեցան, սակայն սպասվածից ավելի վատ եղավ։ Այդ պատճառով փորձում եմ իրատես լինել։

-Եթե իմանայիք, որ ապրում եք Ձեր կյանքի վերջին ժամերը, ի՞նչ կանեիք։

-2020֊-ին այնքան երիտասարդի մահ տեսա, որ իմ մահվան մասին մտածելիս հեգնանքի զգացողություն եմ ունենում։

-Կա մի բան, որի համար ափսոսում եք։

-Երբեք չեմ ափսոսում, միգուցե բարին դա էր, ասում եմ ու անցնում առաջ։

-Արտասվում ե՞ք։

-Ամեն ինչ անում եմ, որ արցունքներս ոչ մեկ չտեսնի։

-Ով կարող է լինել Ձեր ընկերը։

-Շատերին եմ իմ կյանք թողնում, բայց երեք մարդ կա իմ կյանքում, որոնց ընկեր եմ ասում։

-Եթե մի քանի ժամով հայտնվեիք վարչապետի աթոռին, ի՞նչ կանեիք։

-Եթե լինեի վարչապետ, կվերակազմավորեի մեր բանակը, կզարգացնեի մեր տնտեսությունը և մեր ազգին ու ողջ հայությանը մեր երկու կաթողիկոսների հետ միասին՝ կնախապատրաստեի պատերազմի. հանուն Արցախի և հանուն արցախահայության փրկության։

-Սե՞ւ, թե՞ սպիտակ։

-Կյանքում բոլոր գույներն էլ կարևոր են, բայց սևը միշտ դասական է։

Զրույցը՝ԻԼՈՆԱ ԱԶԱՐՅԱՆԻ

NewsMedia.am

Լուրեր Հայաստանից եւ Աշխարհից