«Հիմնական պատճառը այդ քրեական ենթամշակույթ, գողական ասվածն է»...

NewsMedia.am-ի զրուցակիցն է ապրիլյան պատերազմի հերոս, Մարտակերտում նահատակված Հերոս, կապիտան Արմենակ Ուրֆանյանի մայրը:Ով արտաքինից բավականին խիստ է, բայց ներքուստ շատ փխրուն ու բարի…

-Տիկին Ուրֆանյան, Հայաստանի Հանրապետության վարչապետի տիկին Աննա Հակոբյանը դեռեւս 2018թվականին կոչ էր արել ներկա և նախկին պաշտոնյաների ու օլիգարխների կանանց՝ իրենց զարդեղենի ու թանկարժեք իրերը մի մասը նվիրաբերել «Արմենակ Ուրֆանյանի անվան ռազմահայրենասիրական բարեգործական հիմնադրամ»-ին: Ի՞նչ արձագանքներ եղան այս շրջանում, որեւէ մեկը արձագանքե՞ց:

-Ոչինչ չի փոխվել. ոչ մի արձագանք: Միայն տիկին Հակոբյանն է արձագանքել. ասել է, որ «Իմ քայլը» հիմնադրամից որոշակի ֆինանսավորում կհատկացնեն: Տեսենենք, թե ինչ կլինի: Առաջիկայում արտերկիր եմ մեկնելու՝ ծրագրի շրջանակներում, տեսնենք, թե ինչ կլինի: Այս պահի դրությամբ կարող եմ ասել, որ միայն Աննա Հակոբյանի «Իմ քայլը» հիմնադրամն է արձագանքել:

-Տիկին Ուրֆանյան, կցանկանայիք անդրադառնալ նաեւ վերջին շրջանում բոլորիս համար ցավալի թեմա դարձած՝ Զինված ուժերում տեղի ունեցած ինքնասպանություններին: Ըստ Ձեզ, ինչի՞ հետեւանք են այս ողբերգությունները:

-Նախ ասեմ, որ շատ մտահոգված եմ այս ստատիսկիայով: Ես համագործակցում եմ ՄԻՊ-ի հետ, զինծառայողի պաշտպանի անդամ եմ, եւ հաճախակի եմ զրուցում նրանց հետ՝ այս ցավալի թեմայով: Անկեղծ ասած, ուզում հստակ ծրագիր մշակել եւ ներկայացնել ՊՆ նախարարին: Որովհետեւ բանակում պետք է բարոյահոգեբանական դասընթացներ անցկացնել, եւ հնարավորինս շատ: Միայն ՆԶՊ առարկան շատ քիչ արդյունք է տալիս մեր մատաղ սերնդին: Ես աշխատում եմ Նոր Նորքի զինկոմիսարիատում եւ տեսնում եմ, հասկանում եմ, որ բանակի մասին դաստիարակչական դասընթացներ պետք է իրականացնել նախազորակոչային տարիքում, որովհետեւ հետո արդեն շատ ուշ է լինում: Իմ համար սարսափելի է ընկալել, թե ինչպես կարող է զինակից ընկերը՝ ընկերոջ նկատմամբ այն աստիճան չարությամբ լցված լինի, որ դիմացին հասցնի կյանքից զրկելուն: Ստեղծված իրավիճակը շատ ցավոտ է, ահավոր:

Հիմնականում քրեական ենթամշակույթ ասվածն է իր դերակատարումը ունենում

-Տիկին Ուրֆանյան, զինվորների հետ շփման արդյունքում` վստահ եմ հետաքրքրվում եք, թե հիմնականում ի՞նչ խնդիրների արդյունքում են հասնունանում միջանձնային կոնֆլիկտները:

-Հիմնական պատճառը այդ քրեական ենթամշակույթ, գողական ասվածն է: Յուրաքանչյուր զինվոր փորձում է իրեն հեղինակություն զգալ զորամասում, ուզում են «ասիչ» տղաներ ներկայանալ: Այս տղաների հետ պետք է նախազորակոչային տարիքում աշխատանքներ իրականացնել, հիմա արդեն ուշ է: Հիմնականում քրեական ենթամշակույթ ասվածն է իր դերակատարումը ունենում: Տեսեք, ինչպես առօրյա կյանքում. յուրաքանչյուրն ուզում է իր հեղինակությունը ստեղծել, այնպես էլ բանակում է: Բանակում դրա նրբությունը հետևյալն է. յուրաքանչյուրը արական սեռի ներկայացուցիչ ՝ ինքն է ուզում կայանալ այդ գողական մտածելակերպով: Բանակում պետք է մարդասիրությունը, հավասարությունը ոգեկոչել, հիմա ցավոք սրտի, շատ չարացած են:

- Վերջին շրջանում մեկ մյուսին հաջորդող դեպքերը, ո՞ւմ բացթողումներն են. հրամկազմի, թե՞ այլ օղակների:

-Այստեղ հրամկազմը այդքան մեծ դեր չունի, ինչքան որ զինվորների միջանձնային հարաբերությունները: Իրենք ամեն ինչ չէ, որ ներկայացնում են. բնական է, որ նման կոնֆլիկտները հնարավորինս գաղտնի են պահվում: Ինձ մոտ մի աշխատակից կար, ով Արցախի Ռազմական ոստիկանությունում է աշխատել: Նա պատմում էր, որ զինվորների մեջ կոնֆլիկտը հասունանում է ամենապրիմիտիվ բաներից: Այդպիսի զինվորները իրար չեն հարգում, ուրիշ ոչինչ: Ինձ պատմել են, որ օրինակ նման գողական մտածելակերպով ծառայող տղաները` շատ ժամանակ թույլ կամքի տեր տղաներին հանում են բլինդաժի վերեւը ու ասում` էնքան ես կանգնելու, մինչեւ թուրքը քեզ խփի, մինչեւ չգիտեմ ինչ արվի:

- Անգամ նման ձեւերո՞վ:

-Այ՛ո աղջիկս, ցավալին հենց դա է: Դուք տեսեք. ապրիլյան պատերազմում մեր տղաները էդքան կանգնեցին մեկը մյուսին թիկունք, որ հանկարծ դիրք չզիջեն: Իսկ նման մտածելակերպով ծառայողները տպավորություն է, որ չեն գնահատում մեր հերոս տղաների արյունը: Հիշեք, թե ապրիլյան պատերազմի ժամանակ ինչպես զինակից ընկերը` զինակից ընկերոջ համար կյանք տվեց, իսկ հիմա… Ես չեմ մեղադրում հրամկազմին: Տեսեք, վերջերս խոսվեց էլիտար զորամասի մասին, որտեղ ծառայում է ՊԲ հրամանատարի տղան: Ու հիմա իմ համար շատ մտահոգիչ է, որ եթե ՊԲ հրամանատարի տղան ծառայում է այն զորամասում, որտեղ անընդհատ հրմշտոց, վեճեր է եղել` պետք է զեկուցեր, տեղյակ պահեր թեկուզ հորը, բայց չի արել: Բնական է, որ հրմանատարը ձայն չէր հանի, որովհետեւ ՊԲ հրամանատարի տղան` ակամայից լռեցնելով հրամանատարին` դարձել է հանցակից ընկեր: Ու ես կողմնակից եմ այն խոսակցություններին, որ նման ՊԲ նախարարին պետք է հեռացնել: Եթե նա իր տղային չի կարողացել դաստիարակել, կրթել, հաստատ բանակը չէր կարող դաստիարակել:

Հիշեցնենք , որ Հերոս, կապիտան Արմենակ Ուրֆանյանը , 2016 թվականի ապրիլին սկսված Քառօրյա պատերազմի առաջին իսկ օրերից եղել է Արցախի առաջնային գծում։ Ուրֆանյանն իր հրամանատարության ներքո գործող չորրորդ հրաձգային վաշտի անձնակազմի հետ միասին երկարատև մարտ է մղել հանկարծակի հարձակում գործած հակառակորդի դեմ։ Անձնակազմին հետ ուղարկելով՝ կապիտան Ուրֆանյանը միայնակ շարունակել է մարտը՝ այդ ընթացքում խոցելով մեկ տանկ և մոտ մեկ տասնյակ թշնամու զինվորներ։ Ի վերջո, ազերիների ձեռքը գերի չընկնելու նպատակով՝ իր մոտ մնացած վերջին նռնակով իր հետ միասին պայթեցրել է մոտեցող թշնամու խումբը՝ նրանց պատճառելով զգալի մարդկային կորուստներ։

Արցախի նախագահ Բակո Սահակյանի 2016 թվականի ապրիլի 6-ի հրամանագրով Արցախի Հանրապետության պետական սահմանը պաշտպանելու, ցուցաբերած արիության համար Արմենակ Ուրֆանյանը հետմահու պարգևատրվել է «Մարտական ծառայության» մեդալով: 2016 թվականի մայիսի 28-ին Արմենակ Ուրֆանյանը ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի հրամանով հետմահու պարգևատրվել է «Մարտական խաչ» 1-ին աստիճանի շքանշանով։
Դիրքում, որտեղ հերոսաբար ընկել են Արմենակ Ուրֆանյանը, Ռոբերտ Աբաջյանը, Քյարամ Սլոյանը և Անդրանիկ Զոհրաբյանը, ի հիշատակ հերոս հայ սպայի և իր զինվորների, 2016թ․ հունիսի 30-ին տեղադրվել է հուշաքար Կարմիրի երկրապահների կամավորական ջոկատի կողմից։

ՊԱՏՐԱՍՏԵՑ՝ՆՈՆԱ ԱԴԱՄՅԱՆԸ