Ինչպես բարելավել տեսողությունը

Բուժման հին հնդկական համակարգը` Այուրվեդան հաստատում է, որ գոյություն ունի ֆունկցիոնալ խանգարման 3 պատճառ` սխալ , թերի և չափից ավելի օգտագործումը: Թերի օգտագործում, երբ աչքերը նայում են օբյեկտին սևեռուն, չշարժվող (աչքերը պետք է միշտ շարժուն վիճակում լինեն) հայացքով, այդ դեպքում տեսողության գործընթացին մասնակցում են աչքի ցանցաթաղանթի եզրերը (աչքը պետք է օբյեկտին նայի կենտրոնական փոսիկով): Չափից ավելի կամ գերօգտագործում լինում է այն դեպքում, երբ նայելու համար աչքերը լարվում են (նայելու գործընթացը պետք է առանց ջանքի տրվի, աչքերը պետք է կարողանան հանգստանալ ու աշխատել թուլացած, հանգիստ վիճակում` ցանկացած պայմաններում պահպանելով ռեակցիան): Լարվածության հետևանքով կարող է զարգանալ միոպիա, հիպերմետրոպիա և աստիգմատիզմ: Անկախ այն հանգամանքից, թե ձեր տեսողության խանգարումը որ տեսակից է, պետք է բուժման 3 սկզբունք պահպանել: 1. Պետք է հետ վարժվել սևեռուն հայցքով այս կամ այն օբյեկտին նայելուց կամ էլ ջանք գործադրելուց: Շատ կարևոր է պարբերաբար աչքերը թարթելը: 2.Հարկավոր է արյան շրջանառությունն ու ցանցաթաղանթի զգայնությունը բարելավել արեգակի ճառագայթների, շնչառության, կենտրոնացման (ասենք` մոմի լույսի վրա), մանր տառատեսակի ընթերցանության (լավ լուսավորության, ապա մոմի լույսի տակ ընթերցելու) օգնությամբ: 3. Հարկավոր է աչքերի ու հոգեկանի թուլացման վարժություններ կատարել. հայացքի տեղաշարժ, տատանում (փոքրից մեծ պտույտներով), տառերի ու օբյեկտների մտապահում, առանց ջանքերի մաքուր մակերեսների, երկնքի ու կանաչի դիտում: Պարանոցը իրանի ու կենսականորեն անհրաժեշտ, աչքերի ու գլխի նորմալ գործունեությունն ապահովող օրգանների ճկուն օղակն է, որ կապավորի դեր է կատարում: «Միջնորդի» նման դերը հանգեցրել է նրան, որ պարանոցի մկանները գտնվում են լարված վիճակում, ինչից և կախված է տեսողության որակը: Եթե պարանոցը ճիշտ ու հարմար վիճակում չէ, ու մկաններն էլ լարված են, կնշանակի արյունատար անոթներն էլ սեղմված են, ինչի հետևանքով արյան մատակարարումն ուղեղ ու աչքեր կանոնավոր կերպով չի կատարվում` հանգեցնելով աշխատանքի արդյունավետության նվազման: Այդ ժամանակ աչքերում առաջանում է ցավի զգացում, վատանում է տեսողությունը և մարդն արագ հոգնում է: Հենց դրա համար էլ, եթե ձեզ մոտ տեսողական խնդիրներ են առաջացել, կարևորվում են պարանոցի վարժությունները: 1.Դանդաղորեն գլուխն իջեցրեք կրծքին այնքան, որքան հնարավոր է, ապա կրկին դանդաղորեն բարձրացրեք ու հնարավորինս հետ տարեք: Վարժությունը կրկնեք առավելագույնս դանդաղ ու սահուն: Մի քանի անգամ կրկնելուց հետո հնարավոր է, որ ցավի կամ էլ ջերմության զգացում առաջանա: Մի խառնվեք, գլխավորն այս պարագայում կտրուկ շարժումներ չանելն է:

2.Գլուխն ուղիղ պահել, ապա դանդաղորեն աջ ու ձախ շրջել. նույնը կրկնել մի քանի անգամ: Ուշադիր եղեք, որ մարմինն ու պարանոցը չլարվեն: Առաջարկվում է վարժությունը կատարել 10 անգամ, դանդաղ: Վարժություն, որ անվանում են «գրավոր` քթով» Պարանոցի լարվածությունը վերացնելու համար փակեք աչքերը և քիթն օգտագործեք որպես երկար գրիչ ու օդում ինչ-որ բաներ գրեք, ըստ ցանկության: Ամեն անգամ այս վարժությունը կատարելիս նոր թեմատիկա ընտրեք, որպեսզի մարզանքը չձանձրացնի: Այս վարժության շնորհիվ գործի են դրվում հիշողությունը և պատկերացումը: Վարժությունը պետք է անել օրվա ընթացքում լարվածության զգացում ունենալու առաջին իսկ պահից, որտեղ էլ լինեք: Սակայն խոստովանենք, որ մարդկաց շրջապատում թերևս այնքան էլ լավ չի նայվի «քթով գրությունը», ուստի կարելի է աչքերը փակել ու նույնը մտովի անել: Վարժությունը կատարելիս աչքերը կիսախուփ վիճակում պետք է լինեն: Կոպերի տակ աչքերը սկսում են տեղաշարժվել վայրկյանում 70 անգամ, ու երբ աչքերը բացեք, արդյունքը հաստատ ձեզ կգոհացնի կզգաք:

slaq.am