Ինչու Ռուսաստանը «ներխուժեց» Սիրիա

Մերձավոր Արևելքում իրադարձությունները զարգանում են կայծակնային արագությամբ: Երկու շաբաթ առաջ հայտնի դարձավ, որ Ռուսաստանը զինտեխնիկա է տեղափոխել Սիրիա: Օրեր առաջ Սիրիայի նախագահ Բաշար Ասադը ռազմական օժանդակություն ստանալու խնդրանքով դիմեց Ռուսաստանին:

Գրեթե դրան զուգահեռ Պետդուման հավանություն տվեց զինված ուժերը երկրի սահմաններից դուրս օգտագործելու` նախագահ Պուտինի առաջարկին, որից անմիջապես հետո ռուսական կործանիչներն սկսեցին բարձր ճշգրտության հարվածներ հասցնել գլխավորապես «Իսլամական պետություն» ահաբեկչական խմբավորման դիրքերին, կառավարման կենտրոններին և ենթակառուցվածքներին:

Այս ամենը լայն թափով ծավալվեց հատկապես Նյու Յորքում ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի 70-րդ նստաշրջանի շրջանակներում կայացած Օբամա-Պուտին հանդիպումից հետո: Նախնական տպավորությունն այնպիսին էր, որ Սիրիայում Ռուսաստանի կտրուկ գործողությունները տեղի են ունենում Պուտին-Օբամա պայմանավորվածությունների համաձայն, և Ռուսաստանը միանում է ԻՇԻՊ-ի դեմ ամերիկյան միջազգային կոալիցիային: Դրա մասին էր խոսում ԱՄՆ պետքարտուղար Ջոն Քերիի արած այն շրջադարձային հայտարարությունը, թե Վաշինգտոնը հիմա չի պնդում Բաշար Ասադի անհապաղ հեռացումը: Բացի դրանից` Ռուսաստանի պաշտպանության նախարարությունը և Պենտագոնը խորհրդակցություններ են սկսել Սիրիայի հարցով, ինչը կարող է դառնալ Մերձավոր Արևելքում երկու երկրների գործողությունների համակարգման ձևաչափ։

Այս դրական նախանշաններին զուգահեռ, սակայն, Արևմուտքը, Ռուսաստանի դեմ իսկական տեղեկատվա-քարոզչական պատերազմ է սկսել` վերջինիս ռազմաօդային ուժերին մեղադրելով, ԻՇԻՊ-ից բացի, նաև, այսպես կոչված, սիրիական ընդդիմության` Սիրիական ազատ բանակի գրոհայինների դիրքերին և խաղաղ բնակչությանը հարվածելու մեջ: Թուրքիան, ԱՄՆ-ը, Սաուդյան Արաբիան, Քաթարը, Գերմանիան, Ֆրանսիան, Մեծ Բրիտանիան հանդես են եկել ՌԴ-ին ուղղված համատեղ հայտարարությամբ, որում Մոսկվային կոչ են անում հրատապ դադարեցնել օդային հարվածները` այն պատճառաբանությամբ, թե դրանք ուղղված են սիրիական ընդդիմության դեմ և կարող են ավելի ապակայունացնել իրավիճակը` խթանելով իսլամական ծայրահեղականության նոր ալիքի բարձրացմանը:

մանրամասները՝yerkir.am-ում: