Կոռուպցիայի, լփռիկության ու աշխարհաքաղաքականության մասին
Ասել եմ, ասում եմ ու միշտ էլ ասելու եմ, որ Խորհրդային Միության փլուզումից հետո խեղված արժեհամակարգի ու արատավոր պետական համակարգերի արդյունքում ծնված ամենահրեշավոր արատներից մեկը համատարած կոռումպացվածությունն է՝ բառի ամենալայն իմաստով։
Ընդ որում, մեր երկրներում այս արատն այնպիսի մասշտաբների է հասել, որ առանց խիստ ռեպրեսիվ միջոցների անհնար է թվում դա հաղթահարելը։ Կոռուպցիան արտահայտվում է ոչ միայն կաշառակերությամբ ու ատկատներով, այլ կիսաքրեական բիզնեսի ու իշխանության սերտաճումով, մենաշնորհներով, կլանային համակարգերի ձևավորումով։
Գիտե՞ք, իրականում որոշ բաներ այդքան էլ չեն փոխվել մեր աշխարհաքաղաքական տարածաշրջանում, պարզապես այլասերվել են։ Ինչպես առաջ, այնպես էլ հիմա, պրոցեսները սկիզբ են առնում մետրոպոլիայի կենտրոնում՝ Ռուսաստանում, ու հետո, որոշակիորեն ադապտացվելով տեղի առանձնահատկություններին, տարածվում են մնացած երկրների վրա։
Օրինակ՝ սրանում ուրախանալու քիչ բան կա, և նույնիսկ կասեի՝ ընդհանրապես չկա, բայց նույն կոռումպացվածության մասշտաբներով Հայաստանն անգամ մոտ չի կարող լինել Ռուսաստանին։ Ասածիս վառ վկայությունն էլ հենց նույն ՌԴ նախագահի մամլո խոսնակ Դմիտրի Պեսկովի հետ կապված սկանդալներն են, որոնք ծագեցին վերջինիս հարսանիքից անմիջապես հետո։ Հիշեցնեմ, որ սկզբում աղմուկ բարձրացավ, երբ լուսանկարներում վերջինիս ձեռքին տեսան ժամացույց, որն ավելի քան 600.000 դոլար արժի, ու այդ սկանդալի շորշոփը դեռ չէր անցել, մեկ էլ նոր սկանդալ սկսվեց, երբ պարզվեց, որ ընդամենը մի քանի տասնյակ հազար դոլարի տարեկան եկամուտ ունեցող բարձրաստիճան այս պետպաշտոնյան իր ամուսնական ուղևորության համար վարձակալեց աշխարհի ամենաթանկ զբոսանավը, որի վարձակալության մեկ շաբաթն արժի շուրջ 400.000 դոլար։ Ու սա անում է ոչ թե զուտ բարձրաստիճան պետպաշտոնյա, այլ Պուտինի մտերիմ ընկերներից մեկը։
Այսքանով հանդերձ, պե՞տք է զարմանալ հայկական իրականության հակատրամաբանական վայրիվերումների վրա, երբ, ասենք, նույն Ռուսաստանում բենզինն էժանանում է 20 տոկոսով, իսկ Ռուսաստանից բենզին ներկրող Հայաստանում այն թանկանում է 6.5 տոկոսով (շնորհակալություն Ֆլեշի Բարսեղին ու Միկա Բաղդասարովին)։ Կամ էլ թե չէ, ինչո՞ւ ենք զարմանում նրա վրա, որ Նեմեցն էլի ախրաննիկներին քսի ա տալիս քաղաքացու վրա ու դա անում ա գրեթե ուղիղ եթերում, բայց նրա դեմ առայժմ ոչ մի իրավական սանկցիա չի կիրառվում։ Կամ էլ թե չէ, ի՞նչ զարմանալի բան կա, որ 40 տոկոսից ավել չքավորություն ունեցող երկրում, որտեղ դեռ 30 տարի առաջ ոչ մի միլիոնատեր չէր կարող լինել, գործում է ԱԺ, որի պատգամավորների թվում շուրջ մեկ տասնյակ օֆիցիալ դոլարային միլիոնատերեր կան, ովքեր առանձնապես չեն էլ թաքցնում, որ, խախտելով երկրի հիմնական օրենքը, փաստացի շարունակում են գործարարությամբ զբաղվել...
Ասածս ի՞նչ է, զարմանալ պետք չէ, հասկանալ է պետք, իսկ հասկանալ պետք է մասնավորապես այն պարզ իրողությունը, որ պետական ու արժեքային համակարգերը մինչև արմատները փտած են, ու դա կարող է փոխվել միայն ինչ-որ հրաշքով, եթե մենակ մեզանով փոխվի, կամ էլ ավելի փոքր հրաշքով, երբ մետրոպոլիայում՝ ՌԴ-ում, կտրուկ շրջադարձ լինի ու համակարգային ու արժեքային հեղափոխություն՝ դրան հետևող ստալինյան ռեպրեսիաներով, որոնք կկիրառվեն այս հիվանդագին համակարգի հենասյուն ծառայողների ու սնուցողների նկատմամբ։ Եթե նման բան լինի, վստահ եմ, որ իմպուլսն այստեղ էլ կփոխանցվի։