Լուսինե Բադալյանի անկեղծ պատմությունն Իվետա Մուկուչյանի մասին

Զատիկի պատրաստությունները ինձ գցեցին հիշողությունների գիրկը ։) էլի կներեք չափազանց անկեղծության համար ։) բայց պատմածիս իմաստը հուսով եմ կարդարացնի անկեղծությունս ։))

Անցյալ տարի Զատիկին մենք Գերմանիայում էինք` հիվանդանոցում ։ Էդ առավոտյան Վահագը արթնացավ՝ վերջապես մի քիչ առույգ ու առաջին անգամ ուտելու ցանկություն հայտնեց . սիրտը խաշած հավ էր ուզում ։ Էդ պահին զանգեց Իվետան (Մուկուչյան) ,ասաց ;”գալիս եմ, մաման տորթ ա թխում, վերցնեմ֊գամ” ։ Ամաչեցի ասել, որ Վահագը հավ ա ուզում ։))) դե մենք էդքան մտերիմ չէինք, եթերից ու բեմից դուրս շփվելու առիթ չէր եղել ,առաջին անգամ հիվանդանոցում էինք հանդիպել ( իմացել֊եկել էր), հո չէի ասելու էդ տորթը դեն նետի, հավ խաշի֊բեր ։) բայց էն որ չգիտեմ ես որտեղից գտնեմ էդ հավը , հազիվ մի բան ա սիրտն ուզել … էդ ինձ քիչ էր , մեկ էլ մնաց ֊ մնաց , ասեց, ” վա՜խ, հիմա տանը տապակած կանաչի` սխտոր֊մածունով, թարխունով ձու , չէ՞” … հիմա սրտիցս արյուն ա կաթում , ես ” Գերմանիա տեղ” որտեղի՞ց էդ հայկական ուտելիքը գտնեմ … ուղեղս պայթում ա … դե մի բան կերավ, անցավ֊գնաց ։)) Իվետաս ուշացած եկավ ։ Նայում եմ ձեռքին, տորթի փոխարեն, մի մեծ տոպրակ ։ բա թե ;” Լուլուս (ինքը ինձ էդպես ա կանչում ), մաման տորթը վառեց, ուրիշ բան ա ուղարկել, դրա համար մի քիչ ուշացա Смайлик «wink» բաց արա` քանի չի սառել ” ։ Բացեցի ու սկսեցի բարձր ծիծաղել ։)) Վահագը միանգամից հասկացավ , իսկ Իվետան զարմացած դեմքիս էր նայում ու արդարանում, որ մոռացել էր, որ Վահագը հոտերից վատ ա զգում ։))) առաջինը հանեցի խաշած հավը , հետո` տապակած կանաչին` սխտոր֊մածունով , հետո` ներկած հավկիթները` թարխունի հետ ։)))) վերջապես,երկար ժամանակ անց` տեսա ախորժակով ուտող Վահագ, նույնիսկ լսեցի ;” երբեք չէի մտածի, որ ուտելիքը կամ քայլելը, շնչելը կարող են մարդուն էսքան երջանկացնել” արտահայտությունը ու հասկացա, որ դա նշան էր … ամեն ինչ լավ էր լինելու ։) և` Փառք Աստծո

Ասածս ի՞նչ ա. Երբ մենք մեր պատրաստություններն ենք տեսնում,մեկ֊մեկ էլ նեղվում ենք էդ նախատոնական վազքից, հաճախ չենք պատկերացնում, որ ինչ-որ մի տեղ, ինչ֊որ մեկի համար դա երազանքի պես բան կարող է լինել … գնահատենք այն, ինչ ունենք ։) Աստված էլ թող բոլորին հասնի … Իվետային էլ մեծ հաջողություններ տա ` ինքը էն մարդն ա, որ լավագույնին ա արժանի, հավատացե’ք ։)

Շնորհավոր Սուրբ Զատիկ

Հ.գ. Իվետիկս էնքան էր ուրախացել հայկական ուտելիքից ստացած մեր հաճույքից, որ հետո` մի ամիս անց ,երբ գնացինք իրենց տուն, տեսանք Սուսաննան` Իվետայի մաման, Համբուրգի կենտրոնում` իրենց պատշգամբում իր ձեռքով հայկական խորոված ա սարքում մեզ համար:

Լուսինե Բադալյան