Մեր հոգին կապված է Հայաստանին.ՄԵՐԻ ՆԱՋԱՐՅԱՆ PHOTO

«Զինվորական բժիշկների հայկական ասոցիացիա» հասարակական կազմակության հրավերով` հունիսի 18-ի երեկոյան Երևան ժամանեցին հայտնի ամերիկահայ բարերարներ Վարդգես և Մերի Նաջարյանները: Օդանավակայանում ԶՈՒ ռազմաբժշկական վարչության պետ, գնդապետ Կամավոր Խաչատրյանը,«Զինվորական բժիշկների հայկական ասոցիացիա» ՀԿ նախագահ Ռուզաննա Խաչատրյանը, ասոցիացիայի փոխնախագահ Արմեն Նազարյանը և մի խումբ անդամներ դիմավորեցին նրանց:

Վարդգես և Մերի Նաջարյանների յուրաքանչյուր այցելություն հայրենիք նշանավորվել է ազգանվեր և հայրենաշեն առաքելությամբ: Օդակայանում ճեպազրույցի ժամանակ այն հարցին, թե որն է այս այցելության նպատակը, և ինչ ծրագրեր ունեն, Վարդգես Նաջարյանը պատասխանեց չափածո խոսքով....
-Երբ քեզանից հեռու եմ ես,
Ինձ թվում է, թե որբ եմ ես,
Թվում է, թե լեռներն հայոց
Բանտարկված են Մասիսի պես:
Երբ քեզանից հեռու եմ ես,
Թափառում եմ անտունի պես,
Ալեկոծված ծովու նման
Խառնվում եմ ու փոթորկվում:
Երբ քեզանից հեռու եմ ես,
Ինձ ավելի ես մոտենում,
Եվ չբուժվող վերքի նման
Ցավս կրկին խորն է դառնում...
Երբ քեզանից հեռու եմ ես,
Ո՜վ հայրենիք, էլ ով եմ ես...

-Դուք բախտավոր եք,- շարունակեց տիկին Մերին,- հավատացեք: Մենք մարմնով այնտեղ ենք, բայց մեր սիրտը, մեր հոգին կապված է Հայաստանին, Հայաստանը մեր մեջ է, մեր երակների մեջ: Իսկ դուք կարող եք գոհանալ, որովհետև մայր հողի վրա ապրելու երանությունն ունեք:

Հետո Վարդգես Նաջարյանը հարցրեց.
-Շաբաթներ առաջ կարդացի, որ ծառայության ընթացքում ընտանիքի միակ զավակն է զոհվել... Մի հարց է տանջում ինձ. այդ խեղճ ընտանիքը ինչպե՞ս պիտի ապրի, պիտի մենակ չթողնենք նրանց: Մեր պարտքն է օգնել բոլոր այն մարդկանց, որոնց զավակները զոհվել են, օգնենլ ոչ թե մեկ անգամ, այլ միշտ, երբ օգնության կարիք ունենան, նրանց կողքին լինենք:

Ճեպազրույցը ընդմիջվեց, որովհետև ԶՈՒ Ռազմաբժշակական վարչության պետ Կամավոր Խաչատրյանի, «Զինվորական բժիշկների հայկական ասոցիացիա» ՀԿ նախագահ Ռուզաննա Խաչատրյանի, ասոցիացիայի փոխնախագահ Արմեն Նազարյանի մասնակցությամբ բարերարները քննարկեցին բուժծառայության հրատապ խնդիրներին առնչվող հարցեր:

- Ինչպե՞ս կարող եմ չօգնել մեր բանակին: Եթե երկիրը զորավոր բանակ չունենա, չի կարող գոյություն ունենալ, իսկ բանակի զորությունը առողջ, ամուր զինվորներն են, և մենք՝ բոլորս, որ պիտի հոգանք հայ զինվորի բոլոր կարիքները, նրան ապահովենք ոչ միայն հագուստով կամ սնունդով, այլև ստեղծենք բուժօգնության առաջնակարգ պայմաններ: Հայաստան տեղափոխելու համար մենք ձեռք բերեցինք ժամանակակից սարքավորումներով հագեցած շտապօգնության մեքենաներ. դրանցից մեկն արդեն արդեն Երևանում է, մյուսը կճանապարհեն մոտակա օրերին: Դրանք անչափ կարևոր են, որովհետև եթե առաջին բուժօգնությունը ճիշտ և ժամանակին լինի, հիվանդությունները ավելի հեշտ կբուժվեն, բազմաթիվ վիրավորներ հաշմանդամ չեն դառնա, չենք կորցնի նրանց, որոնց հնարավոր էր փրկել: Մենք պետք է անենք ամեն ինչ այն զինվորի համար, որ հայրենիքն է պաշտպանել:

...Ինչ լավ է, երբ միասին ենք,- ճեպազրույցը եզրափակեց Վարդգես Նաջարյանը:- Մեր միասնությունն է շենացնելու երկիրը, ապահովելու սահմանների անվտանգությունը, հուշելու բարդ իրավիճակներից դուրս գալու ուղին:

Էդիտա Մելքոնյան