ՕՐԻՆԱԿԵԼԻ ՍՑԵՆԱՐՆԵՐ ՝ ԿԻՆՈՄԱՆ/ ՅԱԿ/ ՃՈՅՏԻ ՀԱՄԱՐ

Վայ, Ճոյտ, Ճոյտ…..

Ախր, քո ինչ խելքի բանն է Ցեղասպանությունը, անգամ դրա մասին դատողություններ անելը, էլ ուր մնաց թե՝ ֆիլմ նկարելը: Եթե պատմության դասերին կամ դեսից-դենից մի երկու բան ականջովդ ընկել է՝ առավելագույնը, որ կարող էիր անել՝ նման ֆիլմ հովանավորելը պիտի լիներ: Իսկ դու՝ ռեժիսոր ես, սցենարիստ ես….
Լավ, Ճոյտ ջան, եթե սիրտդ կինո էր ուզում, կարելի էր քո լավ իմացած բաների մասին նկարել: Օրինակ, ՙՃոյտի արաբական գիշերները՚ վերնագրով սերիալ՝ ՙՕպերացիա ՙԶիլի՚. Ճոյտը կոստյում է գողանում՚, ՙՃոյտը արաբական բանտում գիշերում է ՙկոշտ բանի՚ հետ՝ վախենալով նայել, թե ինչ է՚ , ՙՃոյտը վշտանում է, որ չի կարողանում ՙՂուրանից՚ հատված անգիր անել՝ էլ չեմ գողանա թեմայով ՚, ՙՃոյտը դեսպան Արշակ Փոլադյանի անձնագիրը ՙզալոգ՚ է դնում՚:
Ճոյտը կարող էր ՙկասսվի՚ ֆիլմ նկարել նաև տեղական թեմայով՝ ՙՃոյտը՝ իրեն ՙշլանգի՚ տեղ դրած՝ հավաքում է Էջմիածնի ճանապարհներով անցնող ՙտռուբեքը՚: Կրիմինալ թեքումով արկածային ինչ ֆիլմ կլիներ: Ճոյտը, ի վերջո, կարող էր առանց գումար ծախսելու՝ դերասան-դերասանուհիներ և այլն, ուղղակի իր օբյեկտներում տեսախցիկներ դնել, ու հո ֆիլմ չէր լինի՝ ՙճոյտի /սիրո/ ճորտերն ու ճորտուհիները՚: Դա էլ՝ կոշտ պոռնո:
Ճոյտը կարող էր գիտահանրամատչելի սցենար առաջարկել իր կյանքից ՝ մոտավորապես նման վերնագրով՝ ՙՃոյտի գաղափարախոսության ազդեցությունը Մարսի վրա յի օվկիրանոսների չորացման և Լուսնի անկանոն խավարումների վրա՚:
Վայ, Ճոյտ, Ճոյտ…. Ասենք՝ դու խելքդ թռցրել ես, բա էս երկրում չկար մի կարգին մարդ, որ մի հակ կարգին քացով տար քամակիդ?:
Ցեղասպանության թեմային սրա նմանին մոտ թողնելը տեղով անարգանք է : Եվ անգամ նման բան մտքով անցկացնելու համար դրան արժեր ռեժիմով ծեծել ու ստիպել , որ ապաշխարի ՝ տառերը լրիվ սովորելու եղանակով. մի դատախազ ժամանակին ասում էր , որ Ճոյտը էդ մի քանի տառերը ցուցմունք գրելով է սովորել:
Իսկ եթե լուրջ՝ ապա պետական միջոցներով պետք է արգելվի էդ խեղկատակությունը. չի կարելի էդքան բացակա լինել, որ Ճոյտակերպները մոտենան այդ թեմային:

Մարգարիտ Սարգսյան