Սաղ պարերը պարել էինք, մնացել էր սարի սմբուլը

Comment

Եթե հատուկենտ մարզպետներ այս կամ այն կերպ փորձում են ականջալուր լինել տվյալ մարզի, համայնքների ու բնակչության հիմնախնդիրներին, ապա Տավուշի նորաթուխ մարզպետը, դեռ տարերքի մեջ է. նա շարունակում է զբաղվել սեփական PR-ով: Որքան էլ որ զարմանալի է, իր անձը սրբացնելուց հետո «մարզպետ-առաքյալը» գլխի չի ընկել, թե իրականում ինչի համար է նա տեղավորվել իր աթոռին:
Օր-օրի ջրի երես են դուրս գալիս Հովիկ Աբովյանի ցոփ ու շվայտ կյանքի դրվագները: Մինչ Տավուշի մարզի որոշ գյուղերի բնակիչներ (ինչպիսիք են օրինակ՝ Այգեպարը, Ներքին Կարմիր աղբյուրը, Մովսեսը), օգնություն են ակնկալում իրենց  PR-ի գործին լծված  այլ  առյուծ արքաներից, «Հովիկ առաքյալն» իր ծննդավայրում գտնվող առանձնատանը՝ ըստ մամուլի հրապարակումների, Կողբում, «Կարմիր գրքում» տեղ գտած արջեր է կերակրում:
Արջերի պահելու վերաբերյալ տարածված տեղեկատվությունը ճշտելու համար, fnews.am-ը կապ հաստատեց Տավուշի մարզպետ Հովիկ Աբովյանի հետ, սակայն վերջինս, ինչպես ինքը նշեց տեղյակ էլ չէ, թե ինչի մասին է խոսքը գնում: Մեր հաջորդ հարցադրումներից խուսափելու համար մարզպետը նշեց, թե հարցերին պատասխանելու համար նա նախ պետք է ծանոթ լինի լրագրողի հետ եւ հասկանա, թե ում հետ է խոսում:

Հարկ է նշել, որ լրագրողները լաբորատոր ուսումնասիրման ենթակա չեն, եւ ոչ էլ մարզպետարանի «սրբերից» են, կամ էլ օրինակ՝ Ձեր «վարժեցրած» արջերից, որ ծափ տալուն պես կանգնեն թաթիկների վրա եւ կատարեն Ձեր հրահանգները: Լրագրողի պարտականությունն է օրինակ իմանալ, (եթե իրականում դուք  սեփական արջեր ունեք), ի՞նչ ճանապարհով ու ֆինանսական ի՞նչ միջոցներով եք   «Կարմիր գրքում» տեղ գտած արջերից ձեռք բերել…
Ինչ վերաբերում է լրագրողների հետ շփվելուն, ապա Տավուշի մարզպետը դեռ երկար ճանապարհ պետք է անցնի: Դե իսկ ինչ մնում է մարզի հիմնախնդիրներին, ու նորագույն մարզպետի բռնած գործերին, պետք է նկատել, որ արջեր պահելու, ու կերակրելու փոխարեն գուցե մեծարգո մարզպետը մտածի իր մարզը տեղը-տեղին «պահելու»  ու կերակրելու մասին, քանի որ հենց այս մարզում է, որ տավուշցին ապրում ու արարում է հերոսաբար: Եթե մերօրյա ինքնահավան չինովնիկը տեղյակ չէ, ուրմեն տեղեկացնենք, որ տավուշցին այսօր բազում խնդիրներ ունի չլուծված`այդ թվում նաեւ սոցիալական…
Սակայն այս ամենի հետ մեկտեղ, գյուղացիների ոգին հզոր է ու մարտական, ինչպես բազմիցս նշել են մարզի գյուղապետերը. «Թուրքն ո՞վ է, որ մենք նրանից վախենանք, մենք յուրաքանչյուր պահի պատրաստ ենք պայքարել մեր ընտանիքների եւ հայրենիքի համար»:
Այնպես որ, բազում խնդիրների մասին լավատեղյակ լինելով տավուշյան չինովնիկին մնում է մեկ բան ասել. գիտակցել, որ Աստված մի արասցե պատերազմի վերսկսման դեպքում Ձեր արջերը չեն, որ զենք են վերցնելու ու կռիվ տան:
Իջե՛ք ամպերից պարոն մարզպետ, եւ ապրեք այնպես ինչպես շարքային տավուշցին է ապրում, թե չէ միայն արջերին կերակրելով ու պահելով առաջ չենք գնա…

Այստեղ են ասել.սաղ պարերը պարել էինք, մնացել էր սարի սմբուլը: 

Սոսե  Չանդոյան