Շուրջ 20 տարի է՝մի խումբ տաքսիստներ ապօրինաբար զավթել են Էջմիածին-Երևան երթուղին

Շուրջ 20 տարի է՝մի խումբ տաքսիստներ ապօրինաբար զավթել են Էջմիածին-Երևան երթուղին: Ամեն օր, առնվազն 30 տաքսի ուղևորներ է տեղափոխում Երևան և՝հակառակ ուղղությամբ: Յուրաքանչյուր տաքսի երթուղի է դուրս գալիս չորս, իսկ յոթ տեղանոցները՝ համապատասխան թվով ուղևորով՝ նվազագույնը 5 անգամ:
Մինչև հեղափոխություն կոչվածը, գծատերը Գրիգորյան ընտանիքն էր. ամեն տաքսիստ օրական 5000 դրամ էր վճարում Մանվել Գրիգորյանի կրտսեր որդուն՝Արմանին, որ գիծ դուրս գալու թույլտվություն ունենար: Մանվելի մահվանից հետո ակամա գծատեր դարձան իրենք՝տաքսիստները:

Սկիզբն ինչպես դրվել էր՝ապօրինի շահագործել երթուղին, այնպես էլ շարունակեցին: Պետական որևէ գրանցում չունեն, որ երթուղին շահագործելու համար հարկ վճարեն: Հարցին, թե՝ինչու հարկային դաշտ չեք մտնում, որ պետությանն էլ հարկ տաք, պատասխանում են՝պետությունը մեր համար ի՞նչ է արել, որ փող տանք իրեն: Իսկ ինչո՞ւ էիք Մանվելին տալիս հարցին արձագանքում են՝ վախենում էինք, տալիս էինք:

Մինչև ուղևորներ կհավաքեն, տաքսիների ,,քարավանը,, կայանում է Էջմիածնի հրապարակի անմիջական հարևանությամբ, իսկ Երևանում՝Սարյանի անկյուն կոչվող հատվածում: Եթե քաղաքի ներսում աշխատող անհատ տաքսիստները կոնկրետ հասցեում կայանելու համար համայնքապետարանին տեղական տուրք են վճարում, ապա Էջմիածին-Երևան երթուղին անօրինական շահագործողները այս պահն էլ են շրջանցել: Այսինքն, ամբողջապես աշխատում են ստվերում՝100 տոկոս շահույթով:
Խոսք չկա սպասարկման որակի մասին. Մեքենան վարում են շումախերական մանյովրներով, որ ,,մի ոտ,, շուտ տեղ հասնեն՝մի ,,ռես,, էլ ավել անեն: Գազ են խնայում օդորակիչների վրա. չեն միացնում, որ ավել գազ չծախսեն, թքած թե դասի կամ աշխատանքի գնացող ուղևորը բաց պատուհաններից տաք ասֆալտի հոտ, կեղտ ու փոշի է շնչում և, մինչև տեղ է հասնում, դառնում է քամուց քշված:

Սարսափելի փնթի և ,,հոտավետ,, են վարորդները: Ղեկին՝ ծխում են, երկար-բարակ խոսում հեռախոսով, եթե որևէ մեկն էլ փորձում է դիտողություն անել, ասում են՝ հաջորդ անգամ ավտոբուսով կգնաս: Այսինքն՝վարորդն իր վրա այնքան է վերցրել, ինքն է որոշում՝ուղևորն ինչով երթևեկի..

Այսքանով հանդերձ, իրենց աշխատանքը գնահատել գիտեն. ուղեվարձը 400 դրամից դարձրել են 500, պատճառաբանելով՝կյանքն է թանկացել: Օրինակները, որ քաղաքային տրնսպորտը չի թանկացել, գները չեն բարձրացրել նաև տաքսի ծառայությունները, իրենց չի հետաքրքրում: ,,Մեզ չի հերիքում, ընտանիք ենք պահում,,-ասում են:
Բայց ամենատխուրն այն է, որ ոլորտով հետաքրքրվող պետական որևէ կառույց չկա: Մարզպետարանները նախկինում տրանսպորտի վարչություն ունեին, իսկ քաղաքապետարանները՝ ներկայացուցիչ, ով զբաղվում էր այդ հարցով: Հիմա ոչ մեկը կա, ոչ՝մյուսը: ,,Հեղափոխական,, իշխանությունն այդ վարչությունը լուծարել, թողել է մեկ ներկայացուցիչ, նա էլ որևէ լիազորություն չունի: Լրիվ ,,Սուտլիկ որսկան,, վիճակ. կաթսաներից մեկը ծակ էր, մյուսը՝տակ չուներ..
Փորձեցինք դիմել ՏԿԵ նախարարություն, պարզվեց՝ոլորտը իրենց իրավասություններից էլ է դուրս: Սացվում է՝անտերության մատնված համակարգ է, այդ պատճառով՝ինչպես ուզում, այնպես վարվում են: Եվ ինչպես տաքսիստներից մեկն ասաց՝կուզեմ՝գինը 10 հազար կդնեմ, իմ մեքենան չի՞..
Այսպես՝սպառողի հոգեբանությամբ էլ ապրում ենք, դրա համար ոչ քաղաքացիական հասարակություն ունենք, ոչ՝պետություն:

ՆԱՐԻՆԵ ԱՎԱԳՅԱՆ