Սթափվե'ք. դուք Արգամ Հովիկի Աբրահամյանն եք, եւ թույլ մի տվեք, որ...

Այսօր մամուլը գրեց այն մասին, որ Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը պարգևատրել է ՀՀ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանի որդուն` Արգամ Աբրահամյանին:
Թե ի՞նչ սխրանքերի համար է Կաթողիկոսը Արգամ Աբրահամյանին պարգևատրել «Սուրբ Ներսես Շնորհալի» մեդալով և արժանացրել մի շարք պատվոգրերի ու շնորհակալագրերի, Fnews.am-ը փորձեց ստանալ սոցիոլոգ Ահարոն Ադիբեկյանի մեկնաբանությունը, ով մեզ հետ զրույցում նկատեց.
-Զարմանալի է…Վերջին 25 տարում Գարեգին Բ-ն դեռ ոչ մեկին չի պարգևատրել: Կարծում եմ Արգամը պետք է եկեղեցու համար մի կարևոր բարեգործության արած լինի, որ նման շնորհակալության արժանանա: Հիմա մեր իշխանություններն էլ որդեգրել են մի քաղաքականություն, ըստ որի նոր սերնդի ներկայացուցիչներին ներգրավում են քաղաքական դաշտ: Իսկ թե ինչո՞ւ է քաղաքապետը նման պարգեւների արժանացել, ապա այդ մասին առավել ճշգրիտ ինքը կպատասխանի:

Fnews.am-ի թղթակիցը զանգահարեց նաեւ Արտաշատի քաղաքապետարան, պարզելու` թե Արգամ Աբրահամյանը ե՞րբ և ինչի՞ համար է արժանացել նման պարգևների: Սակայն մեր հեռախոսազանգերին պատասխանեց բարակ ձայնով մի աղջիկ, ով հարցը լսելուց հետո խնդրեց մի քանի ժամ սպասել, մինչեւ քաղաքապետարանից այդ առթիվ հստակ պատասխան կտրվի:

Ժամեր  անց, զանգահարեց այդ նույն աղջնակը, և պատասխանեց.«Արգամ Աբրահամյանը պարգևատրվել է մինչ Արտաշատի քաղաքապետ դառնալը ՝ հասարակական աշխատանքի և բազմաթիվ տարբեր բարեգործությունների համար»: Երբ այդ նույն աղջնակից փորձեցինք պարզել, թե ո՞վ է ինքը ի պաշտոնե, որ պատասխանում է Արգամ Աբրահամյանի փոխարեն, եւ վերջապես խոսքը ի՞նչ բարեգործությունների մասին է գնում, վերջինս  հրաժարվեց ներկայանալուց եւ այլ հարցերի պատասխանելուց, փոխարենը նշեց, որ դա իրենց պատասխանն է:

Ա~յ քեզ բան. հիմա ի՞նչ, ամբողջ Արտաշատում ու քաղաքապետարանում մի «կենդանի շոֆեռ» չկար որ կոմպետենտ լիներ վեր բարձրացրած հարցերին բովանդակալից պատասխանելու: Հիմա էստեղաց շեֆը ո՞վ է.Հովհաննես Արգամիչի որդի Արգամը, թե՞ քաղաքապետարանում հանգրվանած այն անհայտ աղջնակը, ով այդպես էլ գերադասեց գաղտնի պահել իր քաջատեղյակությունը  առ Աբրահամյանների դինաստիա:

Բանականաբար,Արտաշատի քաղաքապետարանի հեռախոսազանգերին չէր կարող պատասխանել օրինակ ասենք Մխչյան գյուղում ապրող Վարդանուշ մորաքույրը: Թե՞ Արգամ Աբրահամյանի համար էլ են արտահայտվելու հարթակները ընտրովի….Դե պապայի նման էլի... պապան ոնց կասի... մերոնքականի ու ձերոնքականի պահերով...
Եթե այդպես է, ուրեմն ստացվում է, որ գնալով լրջանում են խոսակցությունները այն մասին, որ Արտաշատի քաղաքապետարանի ստվերային կառավարիչը շարունակում է մնալ ՀՀ-ի թիվ մեկ հաջողված լոլիկագործ Հովհաննես Արգամիչը: Իսկ եթե Արգամը այնքան թույլ ղեկավար է եւ միգուցե տեղյակ չէ, որ իր փոխարեն բարալիկ ձայնով աղջնակներն են պատասխանում լրագրողի հարցերին ու վերջակետ դնում, ապա կարելի է ասել, որ Արտաշատը ոչ թե «ոսկի» այլ «չերվոնե» քաղաքապետ ունի, ում համար մարդիկ պատրաստ կլինեն անգամ ինքնախարազանման: Մի բաժնի պետ է՞լ չունեիք խելքը գլխին, որ Արգամի բարի գործերի մասին հատորյակներով պատմեր:

Ինչեւէ, հատուկ Աբրահամյանների դինաստիայի համար, ուզում եմ մի փոքր հատված մեջբերել Շնորհալու կյանքից.

ՇՆՈՐՀԱԼԻ, Ներսես Դ Կլայեցի, Երգեցող (մոտ 1100, Ծովք դղյակ, Ծոփաց նահանգի Անձիտ գավառ —13.8.1173, Հռոմկլա), հայ բանաստեղծ, մատենագիր, երաժիշտ-երգահան, քաղ. գործիչ: Հայոց կաթողիկոս 1166-ից: Հաջորդել է Գրիգոր Գ Պահլավունուն՝ իր ավագ եղբորը: Իշխան Ապիրատ Պահլավունու որդին է, Գրիգոր Մագիստրոս Պահլավունու ծոռը: Հիմնավոր կրթություն է ստացել Քեսունի մոտ գտնվող Կարմիր վանքի դպրոցում՝ աշակերտելով Ստեփանոս Մանուկ եպիսկոպոսին: Մինչև կաթողիկոս ձեռնադրվելը եղել է Գրիգոր Գ Պահլավունու օգնականն ու խորհրդատուն: 1116-ից ապրել և ստեղծագործել է Կոմմագենեի Տլուք գավառի Ծովք դղյակում, 1150-ից՝ Հռոմկլայում: Ն. Շ-ու համոզմամբ, ազգային կենտրոնացված պետականության բացակայության պայմաններում հայ եկեղեցին այն միակ հաստատությունն էր, որ պետք է համախմբեր ժողովրդին և կազմակերպեր նրա ինքնուրույն գոյատևումը: Հակադրվելով քրիստոնեական եկեղեցիների միության բյուզ. ըմբռնմանը, ըստ որի այդ միավորումը պետք է տեղի ունենար բյուզ. եկեղեցու հովանու տակ, Ն. Շ. գտնում էր, որ դա պետք է իրագործել ոչ թե նրանցից որևէ մեկի գերիշխանությամբ, այլ յուրաքանչյուրի ընդունելի գծերը պահպանելու, տարաձայնությունները փոխադարձ զիջումներով հարթելու և համերաշխության ճանապարհով:
Իբրև քրիստոնեության ջատագով ու պաշտպան՝ Ն. Շ. ունի կրոնական աշխարհայացք: Նա գտնում է, որ ամեն ինչի նախաստեղծ սկիզբը աստվածն է, բայց հասարակական երևույթներին անդրադառնալիս երբեմն դրսևորում է այլ մոտեցում: Նրա համոզմամբ՝ մարդն օժտված է ազատակամ գործունեությամբ և դրանով զգալապես ազդում է հասարակական կյանքի վրա: Ն. Շ. հակառակ է տերերի դեմ ուղղված ըմբոստությանը, ինչպես նաև՝ ռամիկների օրինական շահերը ոտնահարող ավատատիրական սանձարձակություններին: Նա ձգտում է կայուն օրենքների և արդարադատության սկզբունքով կարգավորել դասակարգերի հարաբերությունները:

Հիմա մնում է մի հարց առաջ քաշել. Մերօրյա սրբերը, երբ արժանանում են Շնորհալու պես Սուրբ մարդու անունը կրող պարգեւների ու մեդալների, գոնե լրջագույնս գիտակցում ե՞ն իրենց պարգեւի ու խրախուսանքի արժեքն ու կարեւորությունը:
Բայց որ սենց գնա, շուտով մերօրյա սրբերը ոչ միայն Շնորհալու, այլ նաեւ Քերթողահոր մեդալով էլ կպարգեւատրվեն: Եւ դա կլինի դարի խոշորագույն ձեռքբերումը` ՀՀ-ի քաղաքական կյանքում:
Այնպես, որ սթափվեք...դուք Արգամ Հովիկի Աբրահամյանն եք: Թույլ մի տվեք, Ձեր ղեկավարած կառույցում Ձեր փոխարեն պատասխանեն անհայտ իքսերը:

Աննա  Առաքելյան