Սուրբ Ծնունդը՝ Ամանորի առանցքն է

Ամանորի գիշերը` ժամը 00.30-ին, Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում և Հայ Եկեղեցու բոլոր եկեղեցիներում Գոհաբանական մաղթանքի ավարտին կկատարվի նռնօրհնեքի արարողություն: Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Հակոբ քահանա Խաչատրյանի համոզմամբ` խորհրդային շրջանում ձևավորված ավանդույթի համաձայն կարևորվել է Նոր տարին քան Սուրբ Ծնունդը, այնինչ` Սուրբ Ծնունդը Ամանորի առանցքն է: «Հայ առաքելական եկեղեցին ավանդույթ է դարձրել ազգային տոները եկեղեցում նշելը, Նոր տարին ևս բացառություն չէ: Շնորհիվ դրա` ազգային տոներում եղած բացթողումները լրացվում են հոգևոր բովանդակությամբ»,-Fnews.am-ի հետ զրույցում  ասաց Տեր Հակոբ քահանա Խաչատրյանը: Նոր տարին համընկնում է քրիստոնեական մեծագույն տոնի` Սուրբ Ծննդյան նախընթաց պահքին:«Ամանորը անհարմարավետություն ունի, այն համընկնում է Սուրբ Ծննդյանը նախորդող պահոց շրջանին: Դեկտեմբերի 30-ից մինչև հունվարի 5-ի երեկո մարդիկ պահք են պահում: Այդ ընթացքում օգտագործվում է բացառապես բուսական ծագում ունեցող սնունդ»,-նշեց Տեր հայրը:

Ամանորի գիշերը եկեղեցում մատուցվում է Ս. Պատարագ, որի նպատակը մեկն է` Ամանորին հոգևոր բովանդակություն տալ: Անկախ այն բանից, որ Ամանորը համընկնում է պահոց շրջանին, հոգևորականի ընտանիքում պատրաստում են տոնական սեղան` ինչպես բոլորը: «Հոգևորականի ընտանիք լինելով հանդերձ մենք ևս չենք կարող շրջանցել Նոր տարին, հատկապես այն փաստը թե ինչպես են Նոր տարին նշում: Քանի որ տանը ունենք փոքր երեխաներ, նրանց պետք է ուրախացնենք: Ամանորի կարևոր բաղադրիչները մեր տանից և մեր ամանորյա սեղանից չեն պակասում»,- ասաց մեր զրուցակիցը: Վերջինս այդ օրերին պարտադիր պահք պահում է, իսկ երեխաները քանի որ պաս պահելու գիտակցություն չունեն, օգտվում են Ամանորյա սեղանի բարիքներից: Դեկտեմբերի 31-ի գիշերը ամբողջ ընտանիքով Նոր տարին դիմավորում են եկեղեցում: Տեր հոր խոսքով` իսկական տոնը սկսվում է հունվարի 5-ի երեկոյան, երբ եկեղեցում մատուցվում է Ս. Ծննդյան ճրագալույցի Ս. Պատարագ և տրվում է Սուրբ Ծննդյան ավետիսը. «Հունվարի 5-ի բարի լուրով է սկսվում Նոր տարին: Սուրբ Ծնունդը հնարավորություն է ընձեռում, որպեսզի վերանայենք անցյալ տարին և գալիք տարին վերաարժևորենք: Աստծո միջոցով պետք է կարևորենք ամեն լավ բան, ճիշտ օգտագործենք մեզ ընձեռված ժամանակը և Աստծո տված ազատությունը: Այս գիտակցությամբ էլ պետք է ընդունենք Սուրբ Ծննդյան ավետիսը և միմյանց ողջունենք. «ՔՐԻՍՏՈՍ ԾՆԱՎ և ՀԱՅՏՆԵՑԱՎ, ՄԵԶ ԵՎ ՁԵԶ ՄԵԾ ԱՎԵՏԻՍ»: