Ուզում եմ տեսնել այն տեղը, որտեղ տղաս արյուն է թափել… VIDEO

«Ասացի` ուզում եմ գնամ էն տեղը տեսնեմ, որտեղ տղաս արյուն է թափել: Ասացին` խնդիր չկա, ուզում ենք խաչքար կանգնացնենք, պատրաստ լինի, կհրավիրենք Ձեզ»,- ապրիլին Մատաղիսում զոհված 20-ամյա Հայկ Մինասյանի մայրը` Գայանե Միանասյանն, է պատմում:

Հայկի ծնողները սպասում են նրա ընկերոջը, ով տղայի անձնական իրերը պետք է բերի, հանձնի ծնողներին: Օրեր առաջ Հայկի զոհվելու 40 օր լրացավ: Հրամանատարն ու ևս երկու զինծառայող են այցելել ընտանիքին, սակայն անձնական իրերը չեն բերել.

Սամվել Մինասյան

«Ցանկացել են բերել, բայց ընկերը չի տվել: Ասել է` ես անձամբ կտանեմ ծնողներին կհանձնեմ: Փոքր կրեա է գտած եղել Հայկս, ընկերն ասել է իր հուշերի հետ կտանեմ…Մեկ-երկու ամիս հետո զորացրվելու է, սպասում ենք»,- պատմում է տիկին Գայանեն:

Հայկը զոհվել է ապրիլի 26-ին: Հայրը` Սամվել Մինասյանը, պատմում է, որ այդ օրը հարաբերական անդորր է եղել, երեկոյան հրետակոծություն է սկսվել, վազել են դեպի ապաստարաններ, վերջին պահին մի փոքր բեկոր կպել է անմիջապես սրտին:

Դեպքի օրն առավոտյան ծնողները խոսել են տղայի հետ, ասել է, թե ամեն ինչ խաղաղ է, անհանգստանալու կարիք չկա, թաքցրել է, որ դիրքերում է.

«Ապրիլի 4 օրերի պատերազմին էլ է դիրքերում եղել, մեզ չէր ասել: Ապրիլի 5-ին փոքր աղջիկս զանգեց, ասեց` աչքդ լույս, զինադադար է, ու թե Հայկին տեսե՞լ ես հեռուստացույցով: Ես հեռուստացույց չեմ նայում: «Արմենիա» հեռուստաընկերությամբ էին ցույց տվել, դիրքերում լրագրողը հարցրել է, թե տղերք ջան, ի՞նչ տրամադրություն ունեք, Հայկս ռուսերենով պատասխանել է` все отлично: Հետո իր հետ խոսալիս հարցրեցի, թե որ դիրքերում ես եղել, ինչի՞ ինձ բան չես ասել, էհ…Ասաց, հետո որ իջնեմ կպատմեմ…»:

Գայանե Մինասյան

Հայկը Ուկրաինայում է ծնվել: Երկրաշարժից հետո ծնողները տեղափոխվել են այնտեղ, 1996 թվականին ծնվել է Հայկը: Նա չորս տարեկան է եղել, երբ ծնողները վերադարձել են հայրենիք: Ապրում են Վանաձորի բազմաբնակարան շենքերից մեկում:

Հայկը ծնողների կրտսեր երեխան է, իրենից մեծ երեք քույրերն են: Ծնողները պատմում են, որ աղջիկներին ամուսնացնելուց հետո ամբողջ իրենց ներուժը ուղղել են Հայկի կրթությանն ու բարեկեցությանը: Նա սովորել է Վանաձորի Եվրոպական համալսարանին կից ավագ դպրոցում, իսկ հետո նույն համալսարանի «Կառավարում» ֆակուլտետն է ընդունվել, վեց ամիս սովորելուց հետո զորակոչվել է բանակ:

Թեև նա հարազատների հոգատարության կենտրոնում է եղել, սակայն ինքն էլ ամեն գնով ձգտել է աշխատել, վաստակել ու օգնել ծնողներին. «Ուսմանը զուգահեռ մի քանի տեղ փորձում էր աշխատել, հետո գնաց կահույքի ֆաբրիկա, որտեղ համ հավաքում էին կահույքը, համ վաճառում»:

Գայանե Մինասյանը պատմում է, որ նույնիսկ մահից առաջ ծնողների մասին է խոսել. «Մինչև դեպքը շատ անվախ, քաջ է եղել: Ընկերները հարցրել են` ի՞նչ տրամադրություն ունես, ասել է` շատ լավ, մահից  էլ չեմ վախում, մենակ ծնողներիս մասին եմ մտածում»:

Հերմինե Մինասյան

Հայկի ու ավագ քույրերի միջև տարիքային տարբերությունը մեծ է: Ավագ քույրը` Հերմինեն 13 տարի մեծ է Հայկից. «Մեր պահած էրեխեն է Հայկը: Հավատս չի գալիս, որ էլ չկա…»:  Հայրն ու մայրը մեծ տարիքում են Հայկին ունեցել: Հայկը Մինչ բանակ գնալն էլ մտածել է, որ արդեն իր հերթն է նրանց պահելու: Հայրը հիմնական աշխատանք չունի, բայց «ոսկե ձեռքեր» ունի, ամեն ինչից գլուխ է հանում, մասնավոր, ոչ երկարատև աշխատանքներ է անում: Բանակ զորակոչվելուց հետո մայրը մեկնել է Մոսկվա` կարի ֆաբրիկայում աշխատելու. «Շատ նեղվել էր, որ ես գնացել էի աշխատելու: Անցյալ տարի իր գնալուց հետո գնացի: Դրանից առաջ  զանգեցի, որ իր կարծիքը հարցնեմ, նեղվեց, ասեցի, որ դու գաս, էլ չեմ գնա աշխատելու»:

Մայրը Հայկին վերջին անգամ  2015 փետրվարի 7-ին է տեսել` երդման արարողությանը: Իսկ հետո մեկնել է Մոսկվա, այս տարվա հունվարին վերադարձել է կարճ ժամանակով, ցանկացել է այցելել որդուն, չեն թույլատրել` բռնկված վարակի պատճառով:

Ծառայության ընթացքում մի անգամ հիվանդացել է, տեղափոխել են հոսպիտալ, իսկ հետո թույլ են տվել բուժումը շարունակել տանը` մայրական խնամքի ներքո: Մայրը պատմում է. «Հայրը, քույրերը, հորաքույրն էին նայել, խնամել, ճանապարհել: Կատակ էր անում. «Եկա մայրական խնամի, վերածվեց հայրական խնամքի, բայց դու չնեղվես, մամ ջան, ամեն ինչ լավ է»: Հետո արձակուրդ էր եկել տասն օրով, էլի լավ պահել, ուղարկել էին»:

մանրամասներն՝այստեղ:

Աստղիկ Կարապետյան
Ալեքսանդր Սարգսյան

Իրավաբան.net