Հենց այդ անհասցե հայտարարություններից էլ օգտվեց Ադրբեջանն ու ականատես եղանք վերջինիս ապրիլյան ագրեսիային
Fnews.am-ի զրուցակիցն է քաղաքագետ Գագիկ Համբարյանը:
-Պարոն Համբարյան, հունիսի 20-ին Սանկտ Պետերբուրգում կայանալու է Սարգսյան-Ալիև-Պուտին եռակողմ հանդիպում։ ԵԱՀԿ-ն արդեն հայտարարել է, որ չի մասնակցի այդ հանդիպմանը: Ի՞նչ է սա նշանակում։
-Սա նշանակում է այն, որ ռուսական կողմը ցանկանում է կրկին առաջին ջութակի տեղը ստանձնել այս բանակցային գործընթացում, որը եղել էր մինչև Կազանի նախատեսված հանդիպումը: Շատ լավ գիտենք, որ բոլոր հարթակներում ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահները հայտարարում են, որ իրենք գործում են համատեղ, բայց բոլորս էլ շատ լավ գիտենք նաև, որ այդ համատեղ գործելը ուտոպիա է: Միացյալ նահանգներն ու Եվրամիությունն ունեն իրենց սեփական տեսակետը այս կոնֆլիկտի վերաբերյալ և իրենց սեփական շահերը` մեր տարածաշրջանում: Ինքնըստինքյան դա որևիցե կերպ պետք է արտահայտվեր: Եվ արտահայտվեց արդեն հիմա, երբ որ ՌԴ-ի նախագահի միջնորդությամբ Սանկտ Պետերբուրգում տեղի է ունենալու հանդիպում: Նախապես ռուսական լրատվամիջոցները տեղեկություններ տարածեցին, որ այդ հանդիպումը բացարձակ ոչ մի կապ չունի ԵԱՀԿ միսնկի խմբի համանախագահության հետ և այդ հանդիպումը կազմակերպվել է հենց ՌԴ ղեկավարը Վլադիմիր Պուտինի միջնորդությամբ:
-Ի՞նչ կարելի է ակնկալել այս հանդիպումից։
-Այս հանդիպումից որևէ ակնկալիք ես չեմ տեսնում: Թեև սրանից առաջ էլ ակնկալիքներ չկային, բայց հիմա` առավել ևս. ինչքան էլ Ռուսաստանը մենաշնորհային դիրք ունի Ղարաբաղի հիմնախնդրի լուծման գրծում, ինչպես Ալիևի հետ համատեղ ասուլիսում հայտարարել էր Գերմանիայի Կանցլեր Անգելա Մերկեը, այնուամենայնիվ թե' Եվրամիությունը, թե' Միացյալ նահանգներն իրենց սեփական քաղաքականությունը վարելով` ամեն ինչ անելու են, որ Ռուսասատանի դիրքերը թուլանան ու կոնֆլիկտի կարգավորման գործում առաջատարը լինելու ՌԴ-ի ցանկությունը լիովին չիրականանա:
-Քաղաքական շրջանակներում խոսվում է այն մասին, որ սեղանին դրվելու է փաստաթուղթ, որի հիմքում ընկած կլինեն մադրիդյան սկզբունքները: Ի՞նչ կարող է խոստանալ սա հայկական կողմին:
-Մենք միշտ էլ հայտարարել ենք, որ կողմ ենք մադրիդյան սկզբունքներին ու խնդիրն այն է, որ ադրբեջանական կողմն է միշտ դեմ եղել դրան: Խնդիրն այստեղ այն է, թե Պուտինին ինչպես կհաջողվի Իլհամ Ալիևին պարտադրել շարունակել մադրիդյան սկզբունքների շուրջ բանակցությունները: Ես նաև տեղեկություն ունեմ, որ Կազանի փաստաթուղթն է դրվելու, որի մշակման համահեղինակներից մեկը ռուսական կողմն է: Այստեղ էլ խնդիր կա, քանի որ երբ մենք ժամանակին հայտարարում էին, որ ստորագրել եմք Կազանի փաստաթուղթն ու բանակցությունները շարունակել այս փաստաթղթի հիման վրա, ապա ադրբեջանական կողմը չներկայացավ այդ հանդիպմանը: Եթե այս 2 փաստաթղթերի շուրջ են լինելու բանակցությունները, ապա մենք համաձայնություն միշտ էլ տվել ենք և հրաժարվողը եղել է Ադրբեջանը: Սակայն Մինսկի խմբի համանախագահները ո՛չ համատեղ, ո՛չ էլ առանձին հայտարարություներում երբեք չեն հնչեցրել, թե կողմերից որ մեկի պատճառով են բանակցություններն անհաջող ընթանում: Ու խնդիրը սա է, քանի որ մենք հանդիպում ենք լղոզված ու անատամ հայտարարությունների, որոնք ձեռնտու են Ադրբեջանին: Հենց այդ անհասցե հայտարարություններից էլ օգտվեց Ադրբեջանն ու ականատես եղանք վերջինիս ապրիլյան ագրեսիային:
-Ի՞նչ հնարավոր զարգացումններ են սպասում հանդիպումից հետո: Հնարավո՞ր է արդյոք պատերազմական գործողությունների վերսկսկում:
-Ես չեմ կարծում, որ հիմա Ադրբեջանը քայլեր ձեռնարկի, քանի որ գիտեք, Ադրբեջանում սպասվում են «Ֆորմուլա-1»-ի Եվրոպայի գրան պրիի մրցումները և ադրբեջանական կողմը մեծ գումարներ ու ջանքեր է ներդրել, որ «Ֆորմուլա-1»-ի միջոցով նաև գոցազդվի պետությունը: Այստեղ ուրիշ հարց կա. Մենք շարժվում ենք Ադրբեջանի խաղի կանոններով ու նախահարձակ լինելու փոխարեն հակահարված ենք տալիս միայն: Այսինքն մենք նայում ենք Ադրբեջանի վարած քաղաքականությանն ու նոր պատասխան տալիս. Դա սխալ է: Ես հիմա շատ մեծ ուրախությամբ կլսեի, որ հայկական կողմը շատ մեծ ու շեշտակի հարված է հասցրել ադրբեջանական դիրքերին, որպեսզի ցեխ շպրտի Ադրբեջանում անցկացվող այս խաղարկության վրա: Բայց մենք նստել ու սպասում ենք, որ «Ֆորմուլա-1»-ը հենց ավարտվի՝ Ադրբեջանը նորից սկսի իր ագրրեսիվ գործողությունները հայկական կողմի նկատմամբ … Ամբողջ աշխարհում է ընդունված՝ հարգում են ուժեղներին ու երբեք հաղթողին ոչ-ոք չի քննադատում: Դուք տեսե՞լ եք, որ հաղթողը քննադատվի. հաղթողը միշտ ուժեղ է և ճիշտ…