Զինվորի հայրը ահազանգում է.«Տղաս՝պոստերում տաքության պատճառով կոմայի մեջ է ընկել.առողջացրեք տղայիս՝նոր տարեք ծառայության»

Քիչ առաջ,  NewsMedia.am-ի խմբագրությանն էր դիմել ՀՀ ՊԲ զորամասերից մեկում շուրջ մեկ տարի զինվորական ծառայություն անցած Լ. Ղարիբյանի հայրը` Արայիկ Ղարիբյանը, ով, ինչպես ինքն էր նշում. «Բոլոր պատկան մարմինների դռները թակելուց հետո` որոշեցի խնդիրը բարձրացնել լրատվամիջոցին դիմելու ճանապարհով, քանի որ կարող է սենց կարդան, ու մինուճար տղայիս ջերմությունով պոստեր չհանեն»,-հուզված ասաց զինվորի հայրը:

NewsMedia.am-ին դիմած քաղաքացին՝ Ա. Ղարիբյանը, հուզված եւ անհանգիստ ձայնով պատմեց.

-Ես ՀՀ ՊԲ զորամասերից մեկում ծառայող Լեոնիդ Ղարիբյանի հայրն եմ: Վերջերս, տղաս արձակուրդ էր եկել մի վեց օրով, եւ վերջին օրը, երբ արդեն նրան պիտի ճանապարհեինք զորամաս, տղայիս ջերմությունը բարձրացավ` 38.5:

Մենք ապրում ենք Ջանֆիդա գյուղում, դիմեցի տեղի բժիշկներին, ասեցին մենք իրավունք չունենք զինվորին նայելու` արագ տարեք Մուրացանի հոսպիտալ: Տարանք, Մուրացանում ջերմությունը չափեցին ու անմիջապես ուղարկեցին Նորքի ինֆեկցիոն հիվանդանոց. ասեցին անգինա է: Տղաս տաս օրից ավել է, պառկած է Նորքի ինֆեկցիոնում, ու ամեն երեկո տաքությունը հասնում է 37.2-ի: Բժիշկներն էլ ասում են` դա ի՞նչ ջերմություն է:

Բայց իմ տղան մի տարվա մեջ մի չորս անգամ հոսպիտալ է ընկել, մի երկու անգամ էլ կոմայի մեջ է ընկել պոստերում՝ տաքության պատճառով: Հիմա բերել են ստեղ, էսօր էլ ասում են. դուրս ենք գրում՝ թող գնա պոստեր: Էլի թող գնա, էնքան լավ զինվոր ա, հայրենասեր, ասում ա. «Պապ ջան, մի մտածի. սենց տաքություն եմ խի ունեցել, ու հելել պոստեր»:Ես ուզում եմ, որ հասկանան տղայիս տաքության պատճառը, հետո թող տանեն: Բա տղա է՝ պիտի ծառայի: Շատ մեծ սիրով է ծառայում հայրենիքին մինուճարս:
Ա՛յ բալես, բա ես հեր եմ, ծնող եմ, ինքն էլ իմ մինուճարն է:

Ես շատ բան ե՞մ ուզում, ասում եմ առողջացրեք, թող գնա իր պարտքը շարունակի կատարել: Բայց տաքությունով տանելու են պոստ պահի տղաս, վաղը մյուս օրը որ մի փորձանք բերեն գլխիս, ո՞վ ա պատասխան տալու մինուճարիս համար:

-Իսկ դիմել ե՞ք ՊՆ-ին, զորամասի հրամանատարությանը, կամ այլ պատկան գերատեսչությունների:

-Բա ինչ եմ արել. էլ տեղ չմնաց, ուր ասես՝ գնացել եմ: Հոսպիտալի պետի մոտ էլ եմ մտել. ասում է երեխան լավ է, խնդիր չի լինի, հանգիստ գնացեք: Բայց ո՞նց հանգիստ լինեմ, ա՛յ բալա: էս ձմեռ-ձմեռնոցով ուղարկեմ էրեխուս մի բան լինի, ո՞վ է պատասխան տալու: Հեսա հունվարի 7-ին՝ մի տարին կլրանա ծառայելու, ու էդ ես չեմ ասում. սաղ զորամասն է ասում, որ ինչ փայլուն զինվոր է: Պատրաստված զինվոր ա, բայց ես ծնող եմ չէ՞, ինչի  ինձ չեն հասկանում:

ՆՈՆԱ ԱԴԱՄՅԱՆ