Կոչով դիմում եմ բոլորիդ, մեր դերը շատ մեծ է վաղվա օրվա կերտման հարցում, կապ չունի եկող գնացողներն ինչ որոշումներ կկայացնեն, ՄԵՆՔ ԵՆՔ ՏԵՐԸ ՄԵՐ ԵՐԿՐԻ, ուրեմն լծվենք սերնդադաստիարակչական կարևոր գործընթացին

Չգիտեմ, թե մեր ժողովրդաստեղծ կառավարությունն ինչ մտադրություններ ունի, բայց ես 1990 թվականին դուրս եմ եկել կառավարությունից և անցել աշխատանքի դպրոցում, որպես ուսուցիչ։
Համարում եմ այն առաքելություն, շնորհակալ եմ Աստծուն և իմ երջանկահիշատակ տնօրեն՝ Տատյանա Հայրապետյանին այդ պատիվն ինձ ընձեռնելու համար։ Եվ ինչ որոշում էլ կայացվի, ինչ սրբապիղծ մտադրություններ էլ ցանկանան մտցնել դպրոց, որն ի դեպ արվում է 32 տարի շարունակ, ես, համոզված եմ, գրեթե և բոլոր ուսուցիչները կատարելու են իրենց առաքելությունը՝ նախ կրթել ՄԱՐԴ, հետո ուսուցանել։ Յուրաքանչյուր երեխա ծնված օրից, արդեն իսկ իր տանը գիտե, թե ինչ սեռի է պատկանում , ավելորդ հուշարարների կարիք սորոսից չունենք։ Չնայած, որ քիմիայի ուսուցչուհի եմ, այն չի խանգարում աշակերտներիս մեջ սերմանել սերն առ հայրենիք և մեր արմատները, մեր գեղեցիկ ավանդույթներն ու դրա պատվով կրելու իրավունքը։ Ամեն դասղեկի ժամ օգտագործվում է ի շահ հայի տեսակի, հայի գենի պահպանման և սերնդե սերունդ փոխանցման գործին։ Այսօրվա մեր դասղեկի ժամի հանձնարարությունն էլ՝ տղաները սովորեն երգել Լեբլեբիջների քայլերգը, աղջիկները՝ օրորոցային երգ՝ Արի իմ սոխակը։ Այնպես որ, սիրելի ուսուցիչներ, կոչով դիմում եմ բոլորիդ, մեր դերը շատ մեծ է վաղվա օրվա կերտման հարցում, կապ չունի եկող գնացողներն ինչ որոշումներ կկայացնեն, ՄԵՆՔ ԵՆՔ ՏԵՐԸ ՄԵՐ ԵՐԿՐԻ, ուրեմն լծվենք սերնդադաստիարակչական կարևոր գործընթացին, որը պատվով, տարիներ շարունակ արվում է։ Երեխաները մեզ հավատում են, չհիասթափեցնենք նրանց և այս խաժամուժում օգնենք նրանց չտրվել օտարամոլ և սրբապիղծ որոշումներին։