«Վերմիշյան Էդգար անունով քննիչը` անընդհատ սպառնալիքներ է հնչեցրել, ասելով. Դատողն էլ եմ ես, ազատողն էլ եմ ես, խելոք ցուցմունքդ գրի՝ թե չէ գիտես…»ահազանգում է փաստաբանը

2020 թվականի մարտի  14-ի՝ լույս 15-ի գիշերը,  Լոռու մարզի Ստեփանանվի տարածաշրջանում տեղի է ունեցել հանացագործություն ՝ ավազակային հարձակման  հատկանիշներով: Հանցագործությունը կատարել է ոմն Գեւորգ, ով այսօր ունի մեղադրյալի կարգավիճակ: Սակայն ապրիլի 8-ին առավոտյան,  Ստեփանավանի ոստիկանությունից երկու եւ Արաբկիրի բաժնից մեկ անձ ՝ առանց համապատասխան փաստաթղթերի, առանց ծանուցագրի, առանց այցելության նպատակները հայտնելու. ներկայացել են Երեւան քաղաքի բնակիչ Լ. Լ բնակարան, եւ տեղեկացրել, որ վերջինս պետք է ներկայանա Արաբկիրի բաժին՝ մի քանի հարցեր պարզաբանելու համար: Որպես օրինապաշտ քաղաքացի՝ Լոռեցյանը հետեւել է ոստիկաների կոչին, սակայն Արաբկիրի բաժին հասնելուն պես՝ մեքենայից իջել է միայն տվյալ բաժնի ծառայող ոստիկանը, իսկ Ստեփանավանի ոստիկանության աշխատակիցները, Լոռեցյանին տարել են իրեն անհայտ ուղղությամբ: Երբ Լոռեցյանը հարցրել է, թե ուր են նրան տանում, ասել են. «Տեղ հասնենք կիմանաս, խելոք նստի»:

Թե ո՞ւր են տարել ոսիկաները քաղաքացուն, ի՞նչ նպատակով, ի՞նչ կարգավիճակով եւ ինչո՞ւ,  NEWSMEDIA.am-ին բացառիկ մանրամասներ ներկայացրեց մի շարք աղմկահարույց գործերով հայտնի փաստաբան, այս դեպքում՝ Լեւոն Լոռեցյանի շահերի ներկայացուցիչ ԼՈՒՍԻՆԵ ԶԵՅՆԱԼՅԱՆԸ.

-Վստահորդիս բերման են ենթարկել առանց տեղեկացնելու, թե ուր են տանում եւ ինչի համար: Եվ միայն ճանապարհի կեսին, երբ վստահորդս աղմուկ է բարձրացնում  ոստիկաները նրան  տեղեկացնում են, որ սուս նստի տեղ, եւ որ իրեն տեղափոխում են Ստեփանավանի բաժին: Լոռեցյանը՝ծնողներին մի կերպ տեղեկացնում է իր գտնվելու վայրի մասին: Ստեփանավանի ոստիկանություն հասնում են առավոտյան տասնմեկին, որտեղ առանց ընթերակայի, առանց դատավարական կարգավիճակ տալու, սկսում են գործողություններ կատարել. մատնահետք վերցնել, անձնական խուզարկության ենթարկել: Առգրավվում են անձնական իրերը՝ գումար, հեռախոս, բանալիներ՝ զրկելով վստահորդիս  օգտվելու իր իրավունքներից:

Նման պայմաններում վստահորդիս ոստիկանական բաժնում սկսել  են անձնական նվաստացումների ենթարկել. վախեցնել, որ դատելու են ընտանիքին: Ստեփանավանի ոստիկանության պետը,  գռեհիկ ձեւով ստիպում է վստահորդիս, որ նա գրի, որ ինքը ոմն Գեւորգիի հետ ավազակային հարձակում է կատարել Ստեփանավան քաղաքում:  Որ իբրեւ  եղել են պարկով կոպեկներ՝ ութ հարյուր հիսուն հազար դրամի չափով,  եւ որ վստահորդս պետք է ասի, որ այդ կոպեկները առավոտ շուտ՝ իր հայրը  գնացել է բանկում դրամ սարքել: Վստահորդս ասում է, որ ինքը տեղյակ չէ, թե ինչի մեջ են իրեն մեղադրում: Ոստիկանապետն ասում է. «Դու չգիտես, էդ մենք գիտենք»: Այդ ամենը տեղի է ունեցել Ոստիկանության Ստեփանավանի մարզային վարչության պետի,  եւ եւս չորս օպեր- լիազորի ներկայությամբ:

Բայց   սա դեռ ամենը չէ. վստահորդիս այդքան նվասատացումներից հետո,  բաժին են բերել նրա ընտանիքի  անդամներին՝ ծեր հորը, մորը եւ կնոջը: Մինչեւ գիշերվա տասնմեկը, ոստիկանության բաժնում՝ ամբողջ ընտանիքին պահել են նվաստացումների եւ վախի մթնոլորտում: Վստահորդս  տեղեկացրել է, որ հայրը շաքարով հիվանդ է,  եւ այն ինչ իր  հետ արել են՝ հանկարծ չանեն իր նկատմամբ:  Ասել են.«դե ուրեմն գրի»: Վերմիշյան Էդգար անունով քննիչը,  անընդհատ սպառնալիքներ է հնչեցել ասելով. «Դատողն էլ եմ ես, ազատողն էլ եմ ես, խելոք ցուցմունքդ գրի, թե չէ գիտես…»: Ստիպել են, որ վստահորդս ցուցմունք գրի: Հետո ստիպել են, որ նույն ցուցմունքը գրի ընտանիքը: Որ իբր ոմն Գեւորգ,  իրենց պարտք է եղել  եւ որ իրենք տեղյակ են եղել, որ ինքը պետք է հանցագործություն կատարեր: Հայրը  ասել է, որ ինքը  հիվանդ է, եւ չի կարող գրել, , ասել են՝ «դե թող տղադ գրի»:  Որդին հոր փոխարեն սկսել  է ցուցումունք գրել, միայն ներքեւում՝ ստորագրել է հայրը: Մոր նկատմամբ են շատ գռեհիկ վարվել ասելով. «Սրան տարեք մյուս կաբինետ, հլը կերեւա ոնց կվարվենք հետը»:

Նկատենք, որ Լեւոն Լոռեցյանը այս պահին  վկայի կարգավիճակ ունի, բայց ինչպես տիկին Զեյնալյանն է ասում.

-Վկայի հետ վարվել են ծանր հանցագործություն կատարողի նման, վստահորդիս ողջ ընտանիքն է վկայի կարգավիճակով: Հայրը, այդ ոստիկանական բաժնում նվաստացումներին չդմիանալով՝ մեկ ամիս անց ինֆարկտից մահացել է:
Այս պահին քանի որ նախաքննությունը շարունակվում է,  շատ ավելի ուշագրավ մանրամասների կանդրադառնամ առաջիկայում: