Ռուսաստանի հետ հակադրումների ճանապարհը կործանար է․ Հայկ Բաբուխանյան. Ինչ էր գրում «ԻՐԱՎՈՒՆՔԸ» 2 տարի առաջ.IRAVUNK.com

Եվրասիական Փորձագիտական Ակումբի այսօրվա գիտաժողովի շրջանակներում ՍԻՄ կուսակցության նախագահ, ԱԺ պատգամավոր ՀԱՅԿ ԲԱԲՈՒԽԱՆՅԱՆԸ լրագրողների հետ զրույցում անդրադառնալով հայ-ռուսական հարաբերությունների առջեւ ծառացած ներկայիս խնդիրներին նկատեց․ <<Աշխարհը գնալով ստանում է նոր եւ ավելի լարված քաղաքական պատկեր եւ մենք տեսնում ենք, որ այդ քաղաքական պատկերում ՌԴ-ն ունի եւ բարեկամներ եւ հակառակորդներ։ Մենք, որպես ՌԴ-ի բարեկամ երկիր՝ պետք է հասկանանք, որ հակառակորդները կցանկանան սեպ խրել ՀՀ եւ ՌԴ-ի միջեւ եւ զրկել ՌԴ-ին իր բարեկամներից։ Նույնը Հայաստանի պարագայում՝ մենք ունենք մեր թշնամիներին եւ բարեկամներին։
Եվ մեր թշնամիները մշտապես ցանկացել են սեպ խրել մեր միակ ռազմավարական գործընկերոջ, դաշնակից պետության՝ Ռուսաստանի հետ։ Այսինքն հասկանալի է, որ այդ աշխատանքների համար տրվում են հսկայական միջոցներ, այնպիսի քաղաքական, լրատվական, սառը պատերազմի մեթոդներ են կիրառվում, որպեսզի իրականացվեն այդ քաղաքական նպատակները։ Բնականաբար, մենք պետք է հասկանանք, որ ՌԴ-ի հետ հակադրումների ճանապարհը մեզ համար կործանար ճանապարհ է եւ պետք է մեր թշնամական ուժերի պրովոկացիաները կարողանանք կանխել։ Հիշենք, թե հարյուր տարի առաջ ինչ տեղի ունեցավ ՀՀ-ում եւ այդ ժամանակվա հակառուսական տրամադրությունները՝ ինչի հանգեցրեցին։ Եվ պատմության դասերը վերհիշելով՝ գոնե այսօր մենք պետք է դասեր քաղենք։ Հետեւաբար ՌԴ-ի դեմ ցանկացած դատարկ, անհիմն, քաղաքական, լրատվական, պոպուլիսատական դրսեւորում մենք պետք է կարողանանք հասարակությամբ կասեցնել>>։

Ապա պարոն Բաբուխանյանը անդրադարձավ կոմնֆերանսի ընթացքում հնչած Եվրասիական փորձագիտական ակումբի անդամ Սամվել Մանուկյանի զեկույցին ընդգծելով.

- Միառժամանակ, այստեղ կվիճարկեի պարոն Մանուկյանի այն վստահությունը, որ պրոռուսական դիրքորոշումը դեռ երկար ժամանակ կպահպանվի մեր հասարակության մեջ: Կասկածս` երկու պատճառով է: Նախ, ինչպես ասվեց , հետեւողական աշխատանք է կատարվում, որպեսզի հայ ազգի ընկալումը թե՛ աշխարհի առումով թե՛ սեփական ինքնագիտակցության առումով փոփոխվի: Հետեւապես, կփոփոխվի նաեւ այն ընկալումը, թե ով է քո բարեկամը կամ դու ինչ ես ուզում այս աշխարհում: Ի դեպ վերջերս պրոռուսական կամ պրոամերիկյան տերմիները սկսեցին սխալ ընկալվել, ու կեղծ հայրենասիրական նկրտումներից ելնելով ոմանք հպարտ հայտարարում են, թե «մենք պրոհայկական ենք»: Խոսքը երբեք չի գնում օտարամոլության մասին, խոսքը գնում է պրոռուսական քաղաքականության մասին: Նահապետյանի ներկայացրած հանցագործությունների ցանկը, որոնք կատարվում են հայ ինքնության դեմ` կատարվում են հայ գործիչների կողմից: Սակայն, երբ նրանց ասում ենք դու օտարամոլ ես, ասում են` չէ, մենք հայամետ ենք: «Հայամետ» լինելով կատարում է այնպիսի գործողություններ, որոնք մեզ զրկում ինքնությունից:

Ասեմ, որ սպասումները Ռուսաստանից մեզանում շատ էգոիստական են, միակողմանի: ՌԴ-ի նկատմամբ վերաբերմունքի հիմքում ակնհայտ է «մունաթը». ա՛յ սա է չարիք մեզ համար: Համահայկան «մունաթը», որ մենք վերջին տարիներին ունենք Ռուսաստանի նկատմամբ` արտացոլվում է մամուլում, հասարական, քաղաքական գործիչների ելույթներում եւ անհասկացվածության մթնոլորտ ստեղծում մեր գործընկեր Ռուսաստանում: Չպետք ստրատեգիական հարաբերությունները հասկանալ «մարդու ու կնկա» հարաբերությունների կենցաղային մակարդակով:

Ինչ վերաբերում է մեր երկու ազգապահպան սյուներին` եկեղեցու եւ ավանդական ընտանիքի հարցին (որի մասին խոսեց Հայկ Նահապետյանը իր զեկույցում,- խմբ), մենք տեսնում ենք, որ այո վտնագը մեծ է եւ այդ վտանգը առաջին հերթին ներդրված է ՀՀ-Եվրոմիություն համաձայնագրում: Համաձայնագրում ֆիքսված է, որ մենք պետք է ընկալենք այլ` օտար արժեքներ: Կամ վերցրեք ՀՀ վարչապետի շնորհավորանքը ԱՄՆ-ի տոնի կապակցությամբ: Այնտեղ գրված է, որ Հայաստանը ամբողջությամբ գտնվում է նույն քաղաքակրթական հարթակում ԱՄՆ-ի հետ. արդյո՞ք այդպես է: Եթե այդպես է, ապա Հայ Առաքելական եկեղեցու եւ հայ ավանդական ընտանիքի ապագան իսկապես վտանգված է: Երբ այստեղ ամենաբարձր ղեկավարության մակարդակով ընդունվում է ոմն երգչի իր, կներեք, «ամուսնու» հետ` սա խոսում է, որ էլ ավելի վտանգված են մեր հայապահպան երկու հիմնասյունները:

Այս «եւ-եւ»-ը մեր տունը քանդեց: Երբ ասում էինք «եւ-եւ»` հասկանում էինք, որ մի հատ «եւ»-ը` Ռուսաստանը, ավելի մեծ է, իսկ մյուսը` փոքր : Հիմա այդ «եւ-»-երը դարձան առնվազն հավասար: Սակայն մտավախություն կա, որ հետագայում հակառակ վիճակ կստեղծվի: Այդ առումով պարոն Մարջանյանը շատ լավ բան ասաց` մենք տեսնում ենք Ռուսաստանի եւ Հայաստանի քաղաքական դաշտում խնդիր` պրագմատիզմի ավելացում: Իսկ պրագմատիզմը ասում է հետեւյալը. Թուրքիաի եւ Ադրբեջանի տնտեսական հզորության աճի պայմաններում, ռազմական հզորությունների աճի պայմաններում, ՀՀ-ի կողմից կատարված որոշ քայլեր ՌԴ-ում ընկալվում է, որպես անվստահելի գործընկերոջ գործողություններ: Եվ մենք ձեռք ենք բերում անվստահելի գործընկերոջ ընկալում ՌԴ-ում: Իհարկե, ուրախ եմ, որ ՀՀ-ում նոր իշխանության եկած մարդիկ 540 աստիճամնով փոխեցին իրենց նախկին վերաբերմունքը ՌԴ-ի հանդեպ, սակայն արդյոք ՌԴ-ի փորձագիտական շրջանակները լուրջ են վերաբերում եւ հավատում դրան: Այս առումով պետք է իմ շատ սիրելի բարեկամ պարոն Բոստանջյանի հետ չհամաձայնեմ` ըստ որի այս հեղաշրջումը, որը տեղի ունեցավ` հայ-ռուսական հարաբերությունների առումով կարող է դրական վերաբերմունք ունենալ: Իշխանության եկան մարդիկ, ովքեր տասնամյակներ շարունակ, բառի բուն իմաստով, հայհոյում էին Ռուսաստանին եւ նրա առաջնորդին` չեմ կարծում, որ դա մեր հանդեպ ՌԴ-ում ավելացրեց վստահությունը:

Բաց տարածքում դիմակ չկրելու համար՝ 20 հազար դրամ, փակ տարածքներում՝ 50 հազար դրամ տուգանք. նոր նախագիծ
Եւ մենք այսուհետ ավելի մեծ ջանքեր պետք է գործադրենք որպես հասարակություն, որպեսզ ազգ` ապացուցելու համար, որ հայ ժողովուրդը «քցող» ազզ չի, եւ հայ ժողովրդի հետ կարելի է կազմել այնպիսի երկարատեւ քաղաքական ծրագրեր, որոնք հիմնված կլինեն վստահության վրա:

ԻԼՈՆԱ ԱԶԱՐՅԱՆ

IRAVUNK.com