Թե՛ Արմեն Մարդոյանը, թե՛ Հայկ Բաբուխանյանն իմ ընկերներն են եւ իրենք հատուկ առաքելություն են կատարում արցախյան այս այցելությամբ. Սա նաեւ մեսիջ է Ռուսաստանի Դաշնության քաղաքացիներին, քաղաքական դեմքերին եւ ուժերին, որ հայ- ռուսական բարեկամությունը գործում է

Մենք միայնակ պայքարում ենք 7-8 երկրներից ժամանած ահաբեկչական խմբավորումների դեմ. Ռուդիկ Հյուսնունց

Շաբաթներ առաջ թշնամին կեղծ լուրեր էր տարածել, թե Արցախի նախագահի գլխավոր խորհրդական, հատուկ հանձնարարություններով դեսպան ՌՈՒԴԻԿ ՀՅՈՒՍՆՈՒՆՑԸ զոհվել է, ինչը հերքել էր Արցախի նախագահի մամուլի խոսնակ Վահրամ Պողոսյանը: «Իրավունքը» հենց Արցախում հնարավորություն ունեցավ եւս մեկ անգամ համոզվելու, որ նա ողջ եւ առողջ է: Ավելին՝ արցախյան մերօրյա ուղիղ մեկ ամիս արդեն տեւող պատերազմի մասին էլ ծավալվեց մեր զրույցը նրա հետ:

«ՄԵՐ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ ՓԱՌՔՈՎ ՎԵՐԱՀԱՍՏԱՏԵԼՈՒ Է ԻՐ ԱՊՐԵԼՈՒ ԻՐԱՎՈՒՆՔԸ»

- Պարոն Հյուսնունց, շատ ռազմական փորձագետներ, հասարակական, քաղաքական գործիչներ նշում են, որ այս պատերազմը բոլորովին նման չէ նախորդներին: Ի՞նչ կասեք այս մասին:

- Այս պատերազմն ավելի շատ ուղեղների պատերազմ է, որովհետեւ կիրառվում է ժամանակակից, խոշոր տրամաչափի զինատեսակներ եւ իր մեջ պարունակում է առավելապես աշխարհաքաղաքական գլոբալ գործողություններ: Ռազմական բոլոր արսենալները կան՝ միջուկային զենքից բացի: «Սմերչը», «Սկադը», իսրայելական «ԼՈՌ»-երը, «Պոլոնեզ»-ները մի աստիճան են ընդամենը ստորադասվում միջուկային ատոմային զենքերից: Գրեթե բոլոր այդ զինատեսակներն օգտագործվել են, որոնցով հազարներով, հարյուրներով խփել են թե՛ Ստեփանակերտի, թե՛ մնացած շրջկենտրոնների վրա: Միայն Հադրութի վրա հարձակման ժամանակ 2-3 հազար «Սմերչ» ու «Սկադ» տեսակի հրթիռներ են խփել: Կարծում եմ՝ այս պատերազմը ոչ թե արցախա-ադրբեջանական կոնֆլիկտի շարունակությունն էր, այլ ավելի շատ ընդգրկված էին Թուրքիայի, Իսրայելի եւ մնացած իրենց դաշնակից պետությունների ներուժը: Դրա համար այսօր Արցախի համար դժվար է, որովհետեւ այսօր մենք միայնակ պայքարում ենք 7-8 երկրներից ժամանած ահաբեկիչների դեմ: Պակիստանից կան ահաբեկիչներ, Սիրիայից՝ մոջահեդներ, իսլամիստներ եւ վախադիստներ ու տարբեր այլ ծայրահեղական խմբավորումներ: Ամեն ինչ անում ենք, որպեսզի կարողանանք մեր այս Հայրենական սուրբ պատերազմում դիմակայենք: Թուրքիան ընդամենը 700 տարվա պատմություն ունի, ոչ ավել, Ադրբեջանն ընդամենը 100 տարվա, իսկ հայ ժողովուրդն այս հողի վրա ապրել է 5,5 հազար տարի եւ շարունակելու ենք ապրել: Այս պատերազմն էլ կանցնի, եւ մեր ժողովուրդը փառքով վերահաստատելու է իր ապրելու իրավունքն այս տարածաշրջանի վրա, որովհետեւ սա իրականում մեր հայկական, պատմական, մշակութային օրրանն է:

- Որքանո՞վ է ադեկվատ արդեն շուրջ մեկ ամիս ընթացող ռազմական այս գործողությունների վերաբերյալ միջազգային հանրության արձագանքը:

- Անկեղծ ասած, ԵԱՀԿ Մինսկի խումբն ակտիվ աշխատում էր եւ դուք տեղյակ եք, որ երեք անգամ արդեն հումանիտար հրադադար է հաստատվել, բայց տակավին որեւէ էական փոփոխություն չկա: Նորից հրթիռակոծում են քաղաքները, դիրքերը եւ զոհվում են մարդիկ: Ադրբեջանը հազարավոր զոհեր է տվել, տասնյակ հազարավոր վիրավորներ ունի, իրենք իրենց դիակները չեն կարողանում հանել: Բայց իրենք մեկ խնդիր ունեն՝ գիտեն, որ եթե կանգնեց պատերազմը նույն իրենց իսթեբլիշմենթը թռչելու է եւ հայտնվելու են տարբեր տիրույթներում, ինչպիսիք են Հաագայի դատարանն ու Ադրբեջանի ժողովրդի դատաստանը, որովհետեւ երբ կանգնեցվի այս ամենն իրենց ժողովուրդը հաշվետվություն է պահանջելու եւ այն լինելու է շատ ծանր ու դաժան, կործանարար իրենց համար: Դրա համար իրենք ամեն ինչ անում են, որ խեղաթյուրեն փաստերը, թե իբր հաղթում են, առաջ են գնում, բայց ինչի՞ հաշվին, զոհերի՞, կոտորածների՞ հաշվին: Իհարկե, բնականաբար, պաշտպանվելով՝ մենք էլ ենք զոհեր տալիս… Սա խելացնոր մի պատերազմ է եւ 21-րդ դարում մինչեւ հիմա նմանատիպ պատերազմ չի եղել:

-Այսօր Արցախի նախագահի հետ հանդիպում ունեցան Ղրիմի Երկրապահ կամավորական միության նախագահ, Ղրիմի ինքնապաշտպանության 4-րդ գումարտակի լեգենդար հրամանատար Արմեն (Սամվել) Մարդոյանն ու «Ղրիմի բարեկամներ» ակումբի հայաստանյան ղեկավար Հայկ Բաբուխանյանը, որին ներկա էիք նաեւ Դուք: Ի՞նչ կասեք այս մասին:

- Թե՛ Արմեն Մարդոյանը, թե՛ Հայկ Բաբուխանյանն իմ ընկերներն են եւ իրենք հատուկ առաքելություն են կատարում արցախյան այս այցելությամբ: Սա նաեւ մեսիջ է Ռուսաստանի Դաշնության քաղաքացիներին, քաղաքական դեմքերին եւ ուժերին, որ հայ- ռուսական բարեկամությունը գործում է, կենսունակ է, եւ այն ունի ապագա: Իրականում Ղրիմի եւ Արցախի ճակատագիրը ճանաչելիության առումով՝խիստ նմանատիպ են: Կարծում եմ՝ մենք պետք է իրար աջակցենք եւ ամեն ինչ անենք, որ թե՛ Ղրիմը ճանաչվի միջազգային հանրության կողմից՝ որպես ՌԴ անքաքտելի մաս եւ Արցախը ճանաչվի՝ որպես Հայաստանի անքաքտելի մաս: Մենք իրար հետ աշխատելով, իրար օգնելով եւ նեցուկ կանգնելով՝ պետք է կարողանանք մեր այս տեսակետները բերել միջազգային իրավունքի նորմի շրջանակներում հանգուցալուծման:

ԻԼՈՆԱ ԱԶԱՐՅԱՆ

Արցախ-Երեւան

Iravunk.com