Այսօր Արցախը սահման չունի, որովհետեւ ադրբեջանական շարասյունները գալիս են Արցախի միջով գնում Քարվաճառ, իսկ Հայաստանի իշխանությունները «թքած ունեն» Արցախի վրա.ԱՀ նախկին պատգամավոր
Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևն անդրադարձել էր Հարավային Կովկասում համագործակցության և ինտեգրման հարցով ադրբեջանական կողմի արած առաջարկներին և հայտարարել է, որ Զանգեզուրի միջանցքի բացման գործընթացը սկսվել է: Միառժամանակ ընդգծելով, որ Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակը քննարկման ենթակա չէ: Ուրեմն ի՞նչ է սպասվում այս <<հայանպաստ>> փաստաթղթի ստորագրումից հետո Արցախին, հարցի շուրջ զրուցել ենք ԱՀ նախկին պատգամավոր ԱՐԶԻԿ ՄԽԻԹԱՐՅԱՆԻ հետ, ով նախ նկատեց.
-Շատ լուրջ՝ կարելի է ասել Արցախի արմատական հարցն եք բարձրացնում, որովհետեւ այո, ինչպես Դուք նկատում եք հայ-ադրբեջանական սահմանագծման խնդիրների համատեքստում Արցախի հարցի մասին խոսք չի գնում, որովհետեւ Ադրբեջանը գտնում է, որ Արցախին սահման պետք չէ, որովհետեւ ըստ իրենց այն արդեն Ադրբեջանի տարածքի մեջ է: Իսկ Հայաստանն էլ չի բարձրացնում այն հարցը, թե ինչպես կարելի է անտեսել այն հանգամանքը, որ Արցախը եւս պետք է ունենա իր սահմանները: Տարիներ առաջ ես որպես պատգամավոր մշտապես հանդես եմ եկել այս հարցի հետ կապված: Ասելով, որ Արցախն է Հայաստանի պաշտպանը, վահանը, դարպաս, որով մենք պահպանում ենք Հայաստան աշխարհը: Ամեն անգամ, երբ ես ելույթ էի ունենում շեշտում էի, որ ժամանակին Արցախն արեց ամեն ինչ, որպեսզի պատերազմը Հայաստան չգա, մենք բոլոր հարվածները վերցնոմ էինք մեր վրա: Հույս ունենալով, որ Հայաստանը իր հերթին կլիներ մեր պաշտպանության պատվարը, հավատում էինք, որ Հայաստանը կարողանալու է մեր խնդիրները լուծել դիվանագիտական հարթակներում: Բայց, ստացվեց այնպես, որ այսօր Հայաստանի իշխանությունները <<թքած ունեն>> Արցախի վրա, նրանց չի հետաքրքրում,թե Արցախի սահմանները որտեղով են անցնում: Այսօր Արցախը սահման չունի, որովհետեւ ադրբեջանական շարասյունները գալիս են Արցախի միջով(Մարտակերտի) գնում Քարվաճառ: Ադրբեջանական շարասյունը գյուղամիջով, արցախցու կողքով անցնում հասնում է Շուշի՝ մատակարարելով ե՛ւ զենք, ե;ւ զինամթերք ե;ւ շինարարական տարբեր շինանյութ էր: Սա խոսում է այն մասին, որ ոչ միայն Ադրբեջանն է արհամարում Արցախի սահմանները, այլ նաեւ նույն վերաբերմունքը դրսեւորվում է այսօր, ցավոք, նաեւ ՀՀ իշխանությունների կողմից:
-Ի՞նչ իրավիճակում է այսօր արցախցին այսօր թե՛ ֆիզիկապես, թե՛ բարոյապես:
-Արցախը վերակենդանացման կարիք ունի, բայց վերակենդանացման բաժանմունքում գտնվող հիվանդին մաքսիմալ ուշադրություն է անհրաժեշտ: Այսօր արցախցին անտեսված է, չունի այն անհրաժեշտ ուշադրությունը, որի կարիքն ունի իրապես: Ով է այսօր մտահոգ արցախցու խնդիրներով՝ ոչ ոք: Հա հումանիտար օգնություններ են տրամադրում, բայց արցախցուն անվտանգություն է պետք, ճիշտ օգնություն է հարկավոր, որը, ցավոք, չի իրականացվում այսօր:
-Իսկ Արցախի իշխանությունները ի՞նչ են անում արցախցու խնդիրները լուծելու համար:
-Անկեղծ պետք է ասեմ, որ տեղի իշխանությունները անում են հնարավորն ու անհնարը, բայց մենք բոլորս խաբված վիճակում ենք: Երբեւէ որեւէ մեկիս մտքով չէր անցում, որ մի օր կկանգնենք նման աղետալի իրավիճակում: