«ԵԹԵ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ` ՈՐՊԵՍ ՀԱՊԿ-Ի ՆԱԽԱԳԱՀՈՂ ԵՐԿԻՐ, ՀՍՏԱԿ ՉԳՈՐԾԵՐ, ՊԱՐԶ ՉԷ` ԻՆՉՊԵՍ ԿԶԱՐԳԱՆԱՅԻՆ ԻՐԱԴԱՐՁՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ՂԱԶԱԽՍՏԱՆՈՒՄ»

«Իրավունքի» զրուցակիցն է Հայաստանում Բելառուսի Հանրապետության դեսպան ԱԼԵՔՍԱՆԴՐ ԿՈՆՅՈՒԿԸ.

– Պրն Կոնյուկ, ինչպե՞ս էին զարգանում հայ-բելառուսական հարաբերություններն անցյալ տարի: Ո՞ր ոլորտներում են գրանցվել առավել հաջողությունները: Ինչպիսի՞ն են այս տարվա ծրագրերը:

– Արդեն մեկ տարի է, ինչ ես գտնվում եմ Հայաստանում, եւ արդեն հնարավոր է ամփոփել որոշ արդյունքներ: Ես ուրախ եմ փաստել, որ հայ-բելառուսական առեւտրային համագործակցության մեջ արձանագրվել է աճ` թե ներկրման, թե` արտահանման: Աճ եւ զարգացում է գրանցվել տարբեր ոլորտներում: Բելառուսական կազմակերպությունը` «Մոգիլեւ լիֆտ մաշ»-ը, շարունակում է Հայաստանում զբաղվել վերելակների փոխարինումով: Նույնիսկ քննարկվում է Հայաստանը ոչ միայն մատակարարել վերելակներով, այլ բելառուս գործընկերների օգնությամբ տեղում կազմակերպել արտադրությունը: Դա ուղղություններից մեկն է: Անցյալ տարի շատ լավ գործեց մեր Մինսկի ավտոմոբիլային ՄԱԶ գործարանը` տեխնիկայի եւ հատկապես ավտոբուսների մատակարարման հարցում: Դրա հետ կապված ուզում եմ ասել, որ Բելառուսը նույնպես դժվար պայմաններում էր հայտնվել տարատեսակ պատժամիջոցների պատճառով, այնուամենայնիվ մեր արդյունաբերական արտադրության ծավալն աճել է 6,7%-ով, իսկ արտահանումը` մոտ 23%-ով: Բնականաբար, բացի արդյունաբերական արտադրանքից, մատակարարվում է գյուղատնտեսականը` կաթնամթերքն ու մսամթերքը: Այստեղ այն շատ են հավանում:

Այդ տենդենցներն այս տարի նույնպես շարունակվելու են:

– «Հայաստանի` ԵԱՏՄ-ին անդամակցության 7 տարին» կոնֆերանսի ընթացքում Դուք հայտարարեցիք, որ ԵԱՏՄ-ն ապացուցել է իր կայացածությունը եւ որ ազգերը չեն կարող ապրել առանց ինտեգրման եւ համագործակցության: Ինչպե՞ս եք տեսնում միության հետագա զարգացումը:

– Նոյեմբերին Հայաստանում ԵԱՏՄ-ի հերթական խորհրդաժողով է անցկացվել, որտեղ ներկա էին անդամ հինգ պետությունների կառավարության ղեկավարները: Հնչեցին մտքեր, որ անդամ պետությունները չեն կարող գոյատեւել , եթե չլինեն այդ միության մեջ: Ճիշտ է , կան նաեւ այլ միություններ, բայց այս միությունը մեզ համար ամենահոգեհարազատն է: ԵԱՏՄ-ն ցույց է տվել իր արդյունավետությունը: Դրանով հետաքրքված են երկրներ, որոնք չունեն մեզ հետ ընդհանուր սահմաններ, օրինակ` Վիետնամն ու Հնդկաստանը եւ այլ երկրներ, որոնք տեսնում են, ինչպես է այն զարգանում, այս կազմակերպության մեջ գտնվելու առավելությունները: Ես համարում եմ, որ ոչ մի այլընտրանք կամ այլ ուղի մեր երկրների համար գոյություն չունի: Միայն գտնվելով այս տնտեսական միության մեջ` հնարավոր է հասնել ինչ-որ դրական արդյունքների:

ԵԱՏՄ-ի շնորհիվ անդամ երկրների շատ կազմակերպություններ, գործարաններ աշխատում են ողջ ծավալով, նույնիսկ չեն հասցնում արտադրել իրենց արտադրանքը:

– Որո՞նք են Ռուսաստան-Բելառուս միութենական պետության ուժեղ կողմերը: Ո՞ր երկրներն եք տեսնում որպես միութենական պետության պոտենցիալ անդամ: Հնարավոր է այդ միավորումը դառնա ԽՍՀՄ-2.0:

– Այն, որ Ռուսաստան-Բելառուս միութենական պետությունը արդյունավետ գոյացություն է, փաստ է:

Ես չեմ ասի, որ երկրները կարող են դառնալ միութենական պետության պոտենցիալ անդամ, բայց այժմ արդեն քննարկում է գնում Ղազախստանի, ինչպես նաեւ Հայաստանի շուրջ: Բայց ինչպես կլինի, ժամանակը ցույց կտա: Իմ տեսակետից, ինչքան ավելի շատ երկրներ կլինեն այդ միության մեջ, այդքան լավ: Ինչպես ասել է մեր նախագահ Լուկաշենկոն` այդ միությունը Եվրամիությունից էլ հզոր կլինի: Երեւի այդպես էլ կլինի:

Հաշվի առնելով այն, որ բոլորս Խորհրդային Միությունից ենք, մենք ոչինչ չպետք է հաղթահարենք: Մեր միությունը մեր ազգերի բարեկամության տրամաբանական շարունակությունն է: Այս ձեւաչափի միության մեջ կարելի է պահպանել անկախությունն ու ինքնիշխանությունը:

– ՀԱՊԿ-ը Ղազախստանում խաղաղարար օպերացիայով կտրուկ բարձրացրեց իր հեղինակությունը: Դա մեկանգամյա՞ ակցիա էր, թե` կարող ենք ասել, որ ռազմական միությունն ի վերջո կայացավ եւ հետագայում ավելի շատ ազդեցություն կունենա անդամ երկրներում տեղի ունեցող պրոցեսների վրա:

– Կյանքը ցույց տվեց, որ ՀԱՊԿ-ն անհրաժեշտություն է: Եւ Ղազախստանում այն իրավիճակը կայունացավ ՀԱՊԿ-ի շնորհիվ: Հայաստանը, որը հիմա նախագահում է ՀԱՊԿ-ում, հստակ գործեց: Եթե ամեն ինչ արագ չկազմակերպվեր, պարզ չի, ինչպես այնտեղ կզարգանային իրադարձությունները:

Այն, ինչ տեղի ունեցավ տարվա սկզբում, ապացուցեց կազմակերպության կայացած լինելը ոչ թե 100 տոկոսով, այլ դրա մասին նույնիսկ խոսք լինել չի կարող:

Ես չեմ ուզում ասել, թե ինչպես կգործի կազմակերպությունը հետագայում, բայց կա կազմակերպության կանոնադրություն, եւ եթե իրավիճակը համապատասխանում է կանոնադրության ինչ-որ կետի, որով հնարավոր է դիմել օգնության համար, ապա դա նորմալ կլինի: Դրա համար էլ այն ստեղծված է:

Ճիշտ է, աշխարհում որոշ մարդկանց դուր չեկավ, որ գոյություն ունի նման հզոր ռազմական կազմակերպություն, որն ի զորու է արագ լուծել իր առջեւ դրված խնդիրները:

Այս կազմակերպության մեջ մեր ապագան է: Այն ցույց տվեց, որ եթե մեր երկրներում, որոնք մտնում են այդ կազմակերպության մեջ, կան խնդիրներ` պայմանավորված դրսից եկող ինչ-որ ազդակներով, այն հեռու չի մնա, անպայման կօգնի: Դրա կարեւորությունը դժվար է գերագնահատել: Այն կգործի եւ կզարգանա: Հակառակ դեպքում դժվար կլինի:

– Ինչպիսի՞ն են Ձեր այս տարվա աշխարհաքաղաքական կանխատեսումները ընդհանուր առմամբ եւ Եվրասիական տարածքում մասնավորապես:

– Կանխատեսումներ դժվար է անել, եւ ես կաշխատեմ դրանք հնարավորինս կոռեկտորեն անել: Կարծում եմ, որ արդեն 2022 թվականին ամեն ինչ իր տեղը կընկնի: 2020 թվականին փորձ եղավ ոչնչացնել Բելառուսի պետությունը, այն տեսքով, ինչպիսին, որ այսօր այն կա: Դրանից առաջ դա հաջողվեց անել Ուկրաինայում,Ղրղստանում, իսկ Բելառուսում եւ Ղազախստանում դա չստացվեց: Կարծում եմ, որ այն պատվիրատուները, ովքեր փորձում են ապակայունացնել աշխարհաքաղաքական կառույցները աշխարհում, կմտափոխվեն: Վերջիվերջո` հանուն մարդկանց կյանքերի եւ ճակատագրերի դա արժի անել: Եւ ոչ թե ինչ-որ հայտարարություններ անել, ով է լեգիտիմ, իսկ ով` ոչ: Ամեն ինչ շատ ավելի պարզ է. կան պատվիրատուներ, նպատակներ, վարձու մարդիկ, ովքեր դա անում են: Բայց, փառք Աստծո, մեր երկրում դա չհաջողվեց անել: Մեր երկիրը այդ առումով առաջնագծում է, մեզ փորձում են ստիպել անել այն, ինչ չենք ուզում: Իմ կանխատեսումն այն է, որ մարդիկ խելքները գլուխները կհավաքեն, հետեւություններ կանեն, որ մահերը բավական են:

Զրույցը վարեց` ԶԱՐՈՒՀԻ ԲԱԲՈՒԽԱՆՅԱՆԸ Զրույցն ամբողջությամբ դիտեք շուտով տեսանյութումIravunk.com