Արցախյան պատերազմից հետո մեր վերահսկողությունից դուրս են մնացել փաստացի օգտագործվող 2,207,812,821 խոր.մ ջրային պաշար.Բացառիկ տեղեկատվություն
2020թ.ից առաջ բոլորին թվում էր, որ մեր օգտագործվող ջուրը անսպառ է եւ անվերջ, բայց Քարվաճառի ու Քաշաթաղի հանձնումից հետո սկսվեցին լուրջ խնդիրներ: Այժմ էլ կան լուրեր, որ թշնամին փոխում է ջրի հունը:
Ի՞նչ ռեալ ջրային ռեսուրսների կորուստների մասին այսօր կարող ենք խոսել, եւ ապագայում ի՞նչ վտանգի կարող է վերածվել: Այդ հարցի պատասխանը «Իրավունքը» փորձել է ստանալ
ԱՀ բնապահպանության կոմիտեի աշխատակազմի ջրային, կենսառեսուրսների, թափոնների և մթնոլորտ արտանետումների կառավարման գործակալության պետ Ա. Հարությունյանից, ով մեզ տեղեկացրեց բացառիկ տեղեկատվություն, որը ներկայացնում ենք ընթերցողին.
- Արցախյան պատերազմից հետո մեր վերահսկողությունից դուրս են մնացել Հագարի գետը, Վարանդա գետի մեծ մասը (մեր վերահսկողության տակ է միայն Կարմիր շուկա համայնքի տարածքով անցնող հատվածը, Թարթառ գետի մեծ մասը) մեր վերահսկողության տակ են Գետավան գյուղից մինչև Սարսանգի ջրամբարը ներառյալ` Խաչեն գետի մի մասը, վերոնշյալ գետերի միջին մեջության վտակներ` Լև, Թութխուն, Ծար, Որոտան, Աղավնո, Հոչանց և Շալուա, երկու անդրսահմանային գետեր` Ողջի և Ծավ, մեկ սահմանային գետ` Արաքս, մեկ միջին մեծության գետ իշխանագետը, ինչպես նաև Մատաղիսի ջրամբարը, Խաչենի ջրամբարը, Վարանդա 1, Վարանդա 2, Վարանդա 3 ջրամբարները:
Հայտնում ենք, որ արդյունքում Արցախյան պատերազմից հետո մեր վերահսկողությունից դուրս են մնացել փաստացի օգտագործվող 2,207,812,821 խոր.մ ջրային պաշար:
Համեմատության համար ասենք, որ արդյունքում ունենք ԱՀ վերահսկողության տակ մնացած փաստացի օգտագործվող 431,084,979 խոր.մ ջրային պաշար: