«Կուտակային համակարգը տարբեր երկներում ստացել է մեծ ճանաչում.ԱՄՆ-ում կան կորպորատիվ թոշակներ, կա պետական ապահովագրական թոշակային համակարգ,որն ապահովում է իր քաղաքացու նվազագույն ապրելակերպի մակարդակը:
Կուտակային խմբերն ունեն դրական շատ կողմեր,դրանք մեծացնում են բյուջեն,ստեղծում են նոր աշխատատեղեր և ամենակարևորը քո՝ տարիների ընթացքում աշխատած գումարը ավելանում է »,-այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ կարծիք հայտնեց սոցիոլոգ Ահարոն Ադիբեկյանը անդրադառանալով կուտակայաին համակարգի հետ կապված խնդիրներին:
Բայց քանի որ մեր երկրում աշխատավարձերը փոքր են, և ինչքան էլ մարդ գումար կուտակի,տոկոսները քիչ են և թոշակի անցնելու ժամանակ պարզ չէ թե ինչ կենսամակարդակ ու գնային մակարդակ կլինի,միեւնույնն է, պետությունը այն ինդեքսավորելու է: Այսինքն եթե այսօր 10.000 դրամի դիմաց կարող ենք 5կգ միս գնել,թոշակի անցնելուց էլի պետէք է կարողանանք նույն գնով գնել.
«Գործատուն և աշխատողը միասին են ստեղծում այդ կուտակային ֆոնդը,որն արձանագրվում է աշխատակցի անհատական հաշվին,և դա նրա սեփականությունն է,նրա մահանալու դեպքում,գումարը կստանա գոյություն ունեցող ժառանգը»-նշեց Ահարոն Ադիբեկյանը:
Այսպիսով խրախուսվում է երեխաներ ունենալու ցանկությունը ևս,կուտակային ֆոնդն ունի նաև այլ դրական կողմեր,միակ բացասական կողմն այն է,որ բոլոր հարկերը աշխատավարձից կազմելու են 26%:
Կուտակային համակարգը ձգտում է ապահովել մարդու այն վիճակը,որը նա ունեցել է աշխատանք ունենալու ժամանակ՝շատ աշխատել է, եւ կուտակել է շատ գումարներ.
«Մեր երկրում թոշակաների միջին չափը 30.000 դրամ է ,դրանով ընդամենը կարող ես կենցաղային ծախսեր հոգալ,իսկ թե ինչո՞վ պետք է սնվես,դա բավականին մեծ խնդիր է»,-նշեց սոցիոլոգը ու ավելացրեց, որ եթե մենք գնում ենք ռիսկի,ապա հույս ունենք,որ 1974 թ-ից ծնվածները կխմեն շոմպայն ,իսկ եթե ոչ,ապա հասարակ ջուր…
Բանախոսի խոսքով ինդեքսավորումը մեզ շատ կօգնի,և հույս ունենանք,որ պետությունը մեզ չի լքի և այն գումարները որ մենք հիմա դնում ենք, կստանանք նույն, կամ մի փոքր ավել արժեքավորմամբ:
Վերահսկողությունը պետք է լինի եռակողմանի.պետության,գործատու և հանրություն:
Կ. Սահակյան