Այնպես չէ, որ ինչ-որ մեկը պետք է գա ու մեր փոխարեն որոշումներ կայացնի
«Ես միանշանակ կողմնակից եմ, որ Հայաստանն անդամակցի Մաքսային միությանը, քանի որ այդ հայտարարությունը բխում է մեր երկրի ու ժողովրդի շահերից»: Այս մասին forums.am-ի հետ զրույցում ասաց արտակարգ իրավիճակների նախարար Արմեն Երիցյանը`անդրադառնալով սեպտեմբերի 3-ին ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի` Մոսկվայում արած այն հայտարարությանը, որ Հայաստանը որոշել է մտնել Մաքսային միություն: Նախարարի դիտարկմամբ. -Դա շատ ճիշտ որոշում էր, քանի որ այն բխում է մեր երկրի քաղաքական ու տնտեսական շահերից: Մենք միշտ էլ աշխատել ենք մեր ռուս գործընկերների հետ, եւ հիմա էլ պարտավոր ենք աշխատել նրանց հետ: Պարզապես կան մարդիկ, ովքեր սիրում են ամեն ինչի վրա ցեխ շպրտել ու առիթներ փնտրել`քաղաքական գործընթացները քննադատելու համար: -Դե, շատերն էլ խորը համոզմունք ունեն, որ այս որոշմամբ մենք խզում ենք մեր հարաբերությունները Եվրոպայի հետ`դրանից բխող բոլոր հետեւանքներով հանդերձ: -Ո՞վ է ասել, որ մենք հարաբերություններ ենք խզում եւ դուռը շրխկացնում ենք Եվրոպայի վրա: Մենք իրենց հետ էլ ենք աշխատում, ի սեր Աստծո: Իսկ ո՞վ է ասում, որ մենք միայն եվրոպացիների հետ պետք է աշխատենք` անտեսելով մեր ռուս բարեկամներին կամ ՀԱՊԿ անդամ երկրներին: Մենք միշտ էլ ասել ենք՝եկեք, մեր դռները բաց են, եկեք միասին համագործակցենք:Եվ վերջապես այնպես չէ, որ ինչ-որ մեկը պետք է գա ու մեր փոխարեն որոշումներ կայացնի: Մենք մեր որոշումը կայացրել ենք, որն ամբողջովին բխում է ՀՀ-ի շահերից: Գիտեք, որ մեր կուսակցությունն էլ այդ հարցում իր դիրքորոշումը հստակ հայտնել է:
ՄԵԿԸ ԼԻՆԻ ԻՐԵՆՑ ՀԱՐՑՆԻ` ՏՈ ԱՅ ԱՂՋԻԿ ՋԱՆ, ԿԱՄ ՏՂԱ ՋԱՆ, ԴՈՒ Ո՞Վ ԵՍ, Ո՞Ր ԿՈՒՍԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆԻՑ ԵՍ ԵԿԵԼ...
-Ի դեպ, խոսենք նաեւ ՕԵԿ-ի այսօրվա քաղաքական վարքագծի մասին: Քաղաքական ու հասարակական տարբեր շրջանակների կողմից շատ հաճախ կարծիքներ են հնչում, որ ՕԵԿ-ը վաղուց ներքաղաքական դաշտում խիստ պասիվ կեցվածք է դրսեւորում եւ որ այդ պատճառով էլ ՕԵԿ-ի շարքերը գնալով նոսրանում են: Եվ երկրորդ`պարբերաբար շահարկվում են Ձեր եւ Արթուր Բաղդասարյանի միջեւ ձեւավորված հարաբերությունները : Ի վերջո, այդ խոսակցությունների հիմքում իրականություն է ընկած, թե՞..
- Ուրեմն այդ հարցին մեկընդմիշտ պատասխանում եմ.Արթուր Բաղդասարյանն իմ ընկերն է: Մենք միասին ճանապարհ ենք գնացել, միասին պաշտպանել ենք մեր դոկտորական ու թեկնածուական թեզերը, ավելին՝ ընտանիքներով շատ մտերիմ ենք, եւ այնպես չէ, որ մեր հարաբերություններում ինչ-որ բան կարող է իր տեղում չլինել: Արթուր Բաղդասարյանը եւ' որպես մարդ, եւ' որպես ղեկավար, եւ' որպես կուսակցության լիդեր վառ անհատականություն է: Ինչ վերաբերում է մեր կուսակցության ներսում գոյություն չունեցող պառակտումների հետ կապված խոսակցություններին, ապա մի բան կավելացնեմ՝ թող խոսեն էլի... Շատ մարդկանց բան ու գործը խոսելն է. մարդիկ սիրում են խոսել, թե կուսակցություն չկա, այս չկա, այն չկա, բայց մեկը լինի իրենց հարցնի՝ տո այ աղջիկ ջան, կամ տղա ջան, դու ո՞վ ես, ո՞ր կուսակցությունից ես, որտեղի՞ց ես եկել,կամ ու՞ր ես գնում: Ինչի, հո խոսելով չի՞: Ով որ նման բան է ասում, ես նրան կարող եմ հրավիրել մեր կուսակցություն, որպեսզի նրանք գան, տեսնեն, թե ինչպես պետք է նիստեր անցկացնեն, ինչ մթնոլորտում պետք է աշխատեն, օրակարգ ձեւավորեն եւ այլն, եւ այլն: Գիտեք, այսօր շատերին դուր չի գալիս այն հանգամանքը, որ մեր կուսակցությունը կանգնած է մեր երկրի նախագահի կողքին: Բայց դա էլ իրենց անձնական խնդիրն է ու պրոբլեմը: Մենք միասին պետք է երկիր կառուցենք, այլ ոչ թե քանդենք: Ներկա խնդիրների մասին բոլորն էլ գիտեն եւ բարձրաձայնում են(եւ մտահոգված են դրանց լուծման ճանապարհները գտնելու համար) եւ' երկրի նախագահը, եւ' ՀՀ վարչապետը, եւ' ՕԵԿ նախագահ Արթուր Բաղդասարյանը, եւ' ես, եւ' մյուսները, հետեւաբար բոլորս միասին պետք է համախմբվենք ու շարժվենք առաջ, այլ ոչ թե նստենք ու սկսենք իրար փնովել: Տեսեք, թե մեր կողքին ինչքան չուզողներ ունենք. Ինչի՞ենք մենք ինքներս փորձում բաժանվել մի քանի մասի։ Մեկն այսօր ասում է ՕԵԿ չկա, մյուսն ասում է ՀՅԴ-ն չկա, մեկ ուրիշն էլ ասում է` ՀՀԿ-ն չկա: Է հետո, ամոթ չլինի հարցնելը՝ բա ի՞նչ կա... Ամեն ինչ էլ կա, պարզապես մնում է, որ ամեն մեկն իր գործով զբաղվի : Ընդամենը`աթոռակռիվ է գնում, իսկ ինչ վերաբերում է ՕԵԿ-ին որպես կուսակցություն, ապա ՕԵԿ-ը 15 տարի շարունակ եղել է քաղաքական դաշտում, մասնակցության հայտ է ներկայացրել բոլոր տիպի ընտրությունների ժամանակ եւ միշտ էլ իր հաստատուն տեղն է ունեցելքաղաքական գործընթացներում: Մենք մեր կայուն ընտրազանգվածն ունենք, եւ ես կարծում եմ, որ ՕԵԿ-ը դեռ իր խոսքը կասի քաղաքականության մեջ: Պարզապես կան երկիրը սիրող ու չսիրող մարդիկ: Օրինակ՝ ես իմ երկիրը սիրում եմ: Մեկ-մեկ ընկերներս (երեւանցու լեզվով ասած) ասում են. «այ ախպեր, քեզ պետք ա՞, էսքան բան ես անում, էս ես անում, էն եսանում», ես էլ նույն, երեւանցու լեզվով, որպես երեւանցի տղա պատասխանում եմ, որ ամենհնարավորն անում եմ իմ երկրի ու մեր ապագա սերունդների համար: Ես առանց իմ երկրի չեմ կարող ապրել, ես սիրում եմ իմ երկիրը: Եթե ընտրել ենք երկրի նախագահ, ուրեմն պետք է կանգնենք երկրի նախագահի կողքին: Գիտեք ինչ, պատկերացրեք նավ եք նստել եւ նավապետին չեք ուզում ենթարկվել, դեռ մի բան էլ փորձում եք նավի»շտուրվալը» ձեր կողմը քաշել: Պատկերացնու՞մ եք, թե ինչ կլինի այդ նավի հետ, որի մեջ դուք նստած եք: Այդպես չի կարելի: Եթե մենք մարդուն վստահել ենք, եկեք թույլ տանք, որ այս մարդը մեր երկիրը առաջ տանի: Հետագայում, երբ նոր ընտրություններ կլինեն, ի սեր Աստծո, եթե ինչ-որ մեկը կպնդի, որ իր ուղեղն այնքան աշխատող է, որ կարող է երկիր ղեկավարել, ապա կարող է իր թեկնածությունը դնել եւ թույլ տալ, որ ժողովուրդն իր որոշումը կայացնի: Եվ հետո նոր կտեսնենք, թե ով ոնց է աշխատել: Այսօր գնահատականներ հնչեցնել գործող նախագահի հասցեին, կարծում եմ, կոռեկտ չէ:
Արմեն Երիցյանի հետ մեր զրույցի երկրորդ հատվածը ծավալվեց նախարարության ընթացիկ աշխատանքների, Արմեն Երիցյան տեսակի ու նրա նախասիրությունների շուրջ, որն էլ ներկայացնում ենք ստորեւ.
-Պարոն Երիցյան, ինչպես կներկայացնեք եւ կգնահատեք Ձեր ղեկավարած գերատեսչության`ԱԻՆ-ում տարվող ներկա եւ ընթացիկ աշխատանքների ընթացքը: Հավանաբար Ձեր ղեկավարած կառույցը ենթադրում է մշտական պատրաստվածություն եւ սթափ ու արտակարգ մոտեցում բոլոր իրավիճակներում: -Դա այդպես է։ Պետք է նախ եւ առաջ առաջին «փրկարարներից» մեկը լինել: Իսկ մեր աշխատանքի արդյունքը` միասնական, կոլետիվ աշխատանքի հետեւանք է: Մեզ առաջին հերթին օգնել է ղեկավարությունը: Առաջնահերթ պետք է նշեմ, որ մեր աշխատանքը գտնվում է ՀՀ նախագահի, ՀՀ կառավարության եւ Ազգային անվտանգության խորհրդի հսկողության տակ: Բայց շատ կարեւոր է նաեւ այն հանգամանքը, որ մեր աշխատանքների ընթացքում անձնակազմը հավատաց ինձ, ես էլ` իրենց: Միջազգային կազմակերպությունները, լրատվամիջոցները, դուք բոլորդ օգնեցիք, որ մենք այսօր ՀՀ տարածքում կարողացանք ունենալ Արտակարգ իրավիճակների նախարարություն, որի աշխատանքը համապատասխանում է միջազգային չափորոշիչներին: Արդեն մոտ 40 երկրներից եկել եւ ծանոթացել են մեր աշխատանքների ձեւին ու ոճին: -Ե՞վ: -Այն, որ մենք այսօր կարողացանք ստեղծել մի նախարարություն, որն աշխարհում լավագույն 50-ի մեջ է մտնում: Մեզ ՄԱԿ-ը տվել է լավագույն ձեռքբերումներով նախարարությունն աշխարհում: Այսինքն՝ սա մենք կարողացանք միասին անել: Գիտեք,քաղաքներ գրավելն ու նվաճելը շատ հեշտ է, պահելն է դժվար: Հիմա մենք այս ամենն արել ենք, մնում է, որ այն պահպանենք:Եթե դուք գնաք 911 ծառայություն, ապա կտեսնեք, որ օրվա ընթացքում մենք ստանում ենք 6-8 հազար զանգ: Սա, գիտեք, դժվար աշխատանք է: Մարդու մատը փուշ է մտնում, ասում են՝ եկեք այսինչ տեղը: Ես շատ խիստ հանձնարարական եմ տվել՝ չլինի զանգ,որը կմնա առանց արձագանք: -Չե՞ք սրտնեղվում այդքան շատ ահազանգերից: -Իհարկե ոչ: Մենք պարտավոր ենք պատասխանել բոլոր ահազանգերին`չանտեսելով մեր բնակիչներից որեւէ մեկին: Զանգերի քանակըխոսում է նաեւ ազգաբնակչության վստահության մասին: Յուրաքանչյուր օր, եթե դուք առավոտյան 8.20-ին լինեք այստեղ, ապա կտեսնեք, որ օրվա պատասխանատուն, սպան, ինձ զեկուզում է ամբողջ տարածքի ինֆորմացիան, որից հետո վերլուծում ենք մեր կատարած աշխատանքների արդյունքը`պարզելու, թե ինչ թերացումներ ու բացթողումներ ենք ունեցել:
ԵՍ ՏԵՍԵԼ ԵՄ ՈՍՏԻԿԱՆԱԿԱՆ ԿՅԱՆՔԻ ԴԺՎԱՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ
-Ոստիկանության համակարգում ձեռքբերած աշխատանքային փորձն ու հմտությունները արտակարգ իրավիճակների ոլորտում Ձեզ օգնեցի՞ն այս կառույցը կայացնելու, թե՞այստեղ դրությունն իրոք արտակարգ է... - Ես բազմիցս ասել եմ եւ հիմա էլ ասում եմ՝ ես հպարտ եմ, որ ոստիկան եմ եղել: Ոստիկանի աշխատանքն ինձ շատ է օգնել, ես տեսել եմ ոստիկանական կյանքի դժվարությունները: Տեսել եմ, թե ինչ աշխատանք պետք է տանես,որպեսզի փրկես մարդու կյանքն ու առողջությունը: Ոստիկանն էլ է փրկում՝ հանցագործության, դեպքի վայր է գնում, այնպես է անում, որ հանցագործություն չկատարվի եւ այլն: Եվ ես այնտեղ, մեղմ ասած , պնդացել եմ: Իսկ այստեղ`ԱԻՆ-ում, կատարում եմ իմ առջեւ դրված խնդիրները:Այնպես որ ոստիկանության տարիների իմ աշխատանքը չի կարող չտալ իր արդյունքները: -Պարոն Երիցյան, մեր զրույցից եւս մեկ անգամ համոզվեցի, որ ոստիկանի նախկինն այուամենայնիվ չի լինում: -Ես հոգով, սրտով ոստիկան եմ, բայց եւ չեմ տառապում նորից գնալ ոստիկանություն, որովհետեւ ես իմ 30 տարվա պարտքն իմ երկրի առջեւ իրոք կատարել եմ: Եվ հիմա էլ կարծում եմ, որ պարտքս կատարում եմ որպես փրկարար: Առաջին փրկարարն եմ ասել եմ, եւ միշտ էլ այդպես է լինելու: Ես պետք է լինեմ առաջին շարքերում, որ մեր աշխատակիցներն էլ տեսնեն, որ իրենց նախարարը թույլ չէ: Դա շատ կարեւոր է: -Ի դեպ, երբեմն Ձեր այցելությունները դեպքի վայր տարբեր մեկնաբանությունների տեղիք են տալիս: Շատ հաճախ կարծիքներ են հնչում այն առթիվ, որ նախարարը դեպքի վայր է ժամանում ավելի շատ իր աշխատանքը, կամ սեփական անձը կարեւորացնելու համար: Ձեր մեկնաբանությունը: -Ես ձեզ կասեմ հետեւյալը. ոլորտն ինձ համար նոր էր, եւ հիմա էլ շատ գործառույթներ կան, որոնք շարունակում եմ առավել խորքից ուսումնասիրել: Այո, ինքդ պետք է գնաս դեպքի վայր, ինքդ պետք է մասնակցես որպես շարքային սեյսմոլոգ, հիդրոմետ եւ այլն: Պետք է ինքդ անձամբ շփվես, որպեսզի կարողանաս ճիշտ հանձնարարականներ տալ: Ես վերջին անգամ որ գնացի դեպքի վայր, դա անտառային հրդեհի ժամանակ էր, եւ ես գնացի ոչ թե,որ ասեին՝ Երիցյան Արմենը եկել է եւ այլն,այլ նրա համար, որ ես ինքս տեղում տեսնեմ, թե ինչպես են աշխատում մեր տղաները: Որովհետեւ շատ ժամանակ ես նրանց ասում եմ՝.սա լավ չարեցիք, նա լավ չարեցիք, բայց երբ որ ինքդ ես լինում դեպքի վայրում ու տեսնում ես, որ իսկապես աշխատանքը դժվար է, այդ դեպքում շատ հարցեր արագ կերպով իրենց տեղն են ընկնում: Ինձ երբեք չեն կարող խաբել: Ոստիկանությունում ինչու իմ աշխատանքը ստացվեց (չստացվի, թե գլուխ եմ գովում)։ Շարքայինից հասա գեներալ, ոստիկանության պետի առաջին տեղակալ, որովհետեւ շարքային միլիցիոների հետ ես կարողանում էի իր լեզվով խոսել: Այստեղ էլ ես պետք է կարողանամ շարքային փրկարարի ու առաջին կարգի մասնագետի հետ իր լեզվով խոսել: Ես գիտնականի հետ էլ կարող եմ իր լեզվով խոսել որպես գիտնական, որովհետեւ ինքս էլ գիտնական եմ: Ինչ շահարկումներ ուզում է լինեն,միեւնույն է՝ ես դեպքի վայր եմ գնալու: Ոստիկանությունում էլ հո չէի՞ն նկարում. այնտեղ էլ գնում էի դեպքի վայր, այնտեղ էլ ամեն ինչ տեսնում էի, որպեսզի կարողանայի ճիշտ որոշում կայացնել: Բա որ չգնամչտեսնեմ, ո՞նց կլինի: - Մարզերի հետ ինչքանով եք կարողանում արագ եւ օպերատիվ կերպով համակարգել ԱԻՆ աշխատանքը: Կարծեմ՝ԱԻՆ ուժերը միայն մայրաքաղաքում չեն կենտրոնացված: -Դուք տեսաք նախարարության ճգնաժամային կառավարման կենտրոնը, որտեղ յուրաքանչյուր երկուշաբթի խորհրդակցություն ենք անցկացնում եւ որին մասնակցում են մարզային բոլոր ստորաբաժանումների ղեկավարները: Ես նրանց հնարավորություն եմ տալիս խոսելու, ներկայացնելու ոլորտի բացթողումների ու առկա խնդիրների մասին: Եռամսյակը մեկ, բոլոր ղեկավարները պարտավոր են լինել բոլոր մարզերում եւ զեկույց ներկայացնել, թե որտեղ ինչ են արել: Բացի դրանից, ԱԻ նախարարը տարին մի քանի անգամ լինում է բոլոր տեղերում, ասենք՝ Պուշկինի ոլորաններ, Արարատի գագաթ, եւ այդպես շարունակ: Այդ մարդիկ տեսնում են, որ իրենք անտեսված ու անուշադրության մատնված չեն: Դրա համար էլ բոլորը գիտեն, որ պետք է ցանկացած ժամին ու պահին կազմ ու պատրաստ լինեն: Ճգնաժամային կառավարման կենտրոններն, այն, ինչ այստեղ տեսնում եք, բոլոր ծրագրերով հանդերձ իրականացնում ենք բոլոր մարզերում: Մենք թերանալու իրավունք չունենք: Իսկ առաջիկայում Ստեփանանավանի օդանավակայանի գործարկումը կլինի մեր հպարտություններից մեկը: Ինձ այդ առթիվ հարցրեցին, թե գումար որտեղից կհայթայթեք, ես էլ պատասխանեցի՝ չգիտեմ որտեղից, բայց որ կունենանք լավագույն օդանավակայանը, դրանում չկասկածեք: Մենք երեւի թե այն եզակի երկրներից մեկն ենք, ուր ԱԻՆ-ը օդանավակայան չունի: Հիմա մենք ունենք. այնտեղ պետք է լինեն ուղղաթիռներ, ինքնաթիռներ, այնտեղ իրոք մեծ ծավալի աշխատանք ունենք կատարելու, որպեսզի այս հարցից եւս կարողանանք պատվով դուրս գալ: Այնտեղ սկսելու ենք շաբաթօրյակներ կազմակերպելուց, առաջինը` բահը պետք է վերցնի նախարարը, հետո նոր մյուսները: Իհարկե, այս հարցում մեզ առաջինը կօգնի մեր կառավարությունը, եւ ես վստահ եմ, որ ամեն բան իր հունով առաջ կգնա: Սա նաեւ ՀՀ նախագահի հանձնարարականն է, իսկ նախագահի հանձնարարականը ես միշտ էլ կատարել եմ եւ կատարելու եմ անշեղորեն: Այստեղ ուզում եմ նաեւ ավելացնել, որ Ստեփանավանի Սարատովկա գյուղում օդանավակայանի գործելուն պես մենք նաեւ նոր աշխատատեղեր ենք ունենալու: Եվ ես այդ առթիվ ասել եմ, որ մենք տեղացիներին ենք ընդգրկելու մեր աշխատանքների մեջ: Ճիշտ է,Սարատովկայի համայնքապետը մինչ օրս երեւի թե չի էլ հավատում դրան, բայց ես կրկնում եմ՝ մենք աշխատանքի ենք վերցնելու միմիայն տեղաբնակներին: Առավոտյան, երբ-որ տղամարդը տանից սափրվում եւ դուրս է գալիս, տանն էլ է հարգանքի արժանանում: Տղամարդը պետք է վեր կենա, սափրվի, լվացվի, եւ գնա աշխատանքի: -Որքանով որ տեղյակ եմ, ԱԻՆ-ում մեծ թվով նաեւ կանայք են աշխատում: Նրանք որքանով են կարողանում լիարժեքորեն կատարել իրենց առջեւ դրված խնդիրները: Եվ դուք որքանով եք կարողանում նրանց պահել նախարարության ուշադրության կենտրոնում: - Այդքան միամիտ չեմ, որ կանանց մասին վատը խոսեմ, որովհետեւ մեր գլխի գալիքը գիտենք: Մենք էլ ունենք կին, մենք էլ ունենք աղջիկներ, այնպես որ...Մենք բոլորին էլ շատ հարգում, սիրում ենք, որովհետեւ կանայք մեր կողքին են, եւ ամենակարեւորը`իրենց առջեւ դրված խնդիրները նրանք շատ լավ են կատարում: Չկա վատ աշխատող, կա վատ ղեկավար, սա է իմ մոտեցումը: Եթե ղեկավարը չի կարողանում ղեկավարել, կապ չունի այդտեղ կին է,թե տղամարդ: Մենք մեր նախարարությունում մոտ 30 հաշմանդամ կին ունենք աշխատող, իրենց հետ էլ է շատ բարդ: Բայց աշխարհում չկա մի նախարարություն, որտեղ 30 սայլակով հաշմանդամ աշխատի: Եվ հետաքրքիրն այն է, որ այդ նույն կանայք ուզում են 24 ժամ աշխատել: Ես մեր նախարարության բոլոր կանանց աշխատանքից շատ գոհ եմ: Ես նրանց շատ-շատ եմ սիրում ու հարգում: Մի քիչ աղջիկները «ֆիքստուլ» են, բայց մեր վերջին միջոցառումներից մեկի ժամանակ նրանք այնքան լավ երգեցին, պարեցին, ուրախացան, որ այդ ֆոնի վրա տղաներից շատերը «ծուլություն» արեցին: Մենք ամեն ինչ անում ենք, որպեսզի մեր աշխատակիցներն իրենց լավ զգան: Մեր նախարարությունում այդպիսի բան չկա՝ 25 տարեկան, երկար ոտքերով եւ այլն, եւ այլն: Այստեղ պետք է աշխատեն միայն պրոֆեսիոնալները: Մեզ խելացի մարդիկ են պետք: - Պարոն Երիցյան, Դուք մշտապես պատասխանատու պաշտոններ եք զբաղեցրել: Ի՞նչ եք կարծում, ԱԻՆ-ից հետո ո՞րը կլինի Ձեր հաջորդ կանգառը: - Գիտեք, մի մարդ է նման որոշումները կայացնում. դա երկրի նախագահն է։ Եթե ՀՀ նախագահն ինձ կասի՝ գնա այլ ոլորտ ղեկավարելու, ես էլ, բնականաբար, կգնամ այնտեղ, որտեղ ինձ կտեսնի երկրի ղեկավարը: Բայց ես իմ նախարարությունը շատ եմ սիրում, եւ այստեղ դեռ շատ անելիքներ ունեմ: Գտնում եմ, որ անկախ ոլորտից ու ոլորտի բացառիկությունից յուրաքանչյուրը պետք է ճիշտ կատարի իր առջեւ դրված խնդիրները:Եթե յուրաքանչյուրն իր առջեւ դրված խնդիրները կատարի, մեր երկիրը վստահ եմ՝ առաջ կգնա:
ԻՐԱՎԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆԸ` ԻՄ ՏԱՐԵՐՔՆ Է
- Պարոն Երիցյան, ասում են, որ Դուք լրջորեն խորացել եք լուրջ մասնագիտական ուսումնասիրությունների մեջ եւ ինքներդ էլ շատ հաճախ ստեղծագործում եք: Դա այդպե՞ս է: - Այո, ես 12 մենագրությունների հեղինակ եմ: Իսկ իրավագիտությունն իմ տարերքն է եւ ես հանգստանում եմ, երբ ընթերցում եմ իմ ձեռքի տակ եղած բոլոր տիպի մասնագիտական ձեռնարկները: Ասեմ ավելին՝ հարյուրավոր գիտական հոդվածների հեղինակ եմ, դա ինձ մեծ բավականությունէպատճառում: Բոլորըերբ տուն են գնում, ես անպայման ժամանակ եմ տրամադրում իմ գրադարանը նորից քրքրելու, գրել-ջնջելու, որովհետեւդա իմն է: Սա իհարկե, իմ մոտ մնացել է ոստիկանությունից, որովհետեւ միշտ ուշ էի գնում տուն: Անկեղծ ասած, պարբերաբար ուսումնասիրում եմ նաեւ նեղ մասնագիտական ձեռնարկներ, որովհետեւ դրա կարիքը նույնպես կա: Շատ ժամանակ գիշերները ուսանողի նման կարդում եմ, որպեսզի կարողանամ առավոտյան խորհրդակցություն անցկացնել: Եվ դա նորմալ է: Այնպես չի, որ ես նախարար եմ ու ամեն ինչ գիտեմ: Ո՞նց կարող է կյանքում ամեն ինչ իմանաս:
Հանդիպման վերջում ծանոթացանք նաեւ նախարար Արմեն Երիցյանի բազմահատորանոց գրքեր ի գանձարանին, ուր ամեն մի ձեռնարկ, ըստ թեմաների ու ոլորտների առանձացված էր, եւ գրքերից յուրաքանչյուրն ուներ իր տեղն ու նշանակությունը նախարարի աշխատասենյակում: Իսկ ամենավերջում պարզեցինք նաեւ, որ արտակարգ իրավիճակների նախարար, գեներալ-մայոր Արմեն Երիցյանը երաժշտական կրթություն ունի եւ շատ լավ կիթառ է նվագում:
Հանդիպումը` Գայանե ԶԱՐԳԱՐՅԱՆԻ
