Life.Panorama.am-ն այսօր զրուցել է «Գոյ» և «Մալյան» թատրոնների երիտասարդ դերասան Սամվել Թափալյանի հետ, ում հանդիպել ենք նաև սերիալներում և «Խաչագողի հիշատակարանը» գեղարվեստական ֆիլմում: Դերասանն այսօր զբաղվում է նաև ֆիլմերի ձայնագրություններով: Ինչո՞ւ է սկսել խուսափել լրատվամիջոցներից, ինչով է պայմանավորված սերիալային պասիվությունը և որքանով են խանգարում նրան պատահական «դերասանները».
-Հեռուստաընկերությունների միջև տարօրինակ խանդ կա, իրենց դերասաններին դժվարությամբ են զիջում մեկ այլ հեռուստաալիքի: Թատրոններում այդ խանդը չկա՞;
-Այլ թատրոնների մասին ոչինչի չեմ կարող ասել, բայց «Գոյ» և «Մալյան» թատրոններում հաստատ չկա:
-Մի շրջան Ձեզ հաճախ էինք հանդիպում սերիալներում, ներկայիս պասիվությունն ինչո՞վ է պայմանավորված:
-Որևէ հստակ պատճառ չեմ կարող նշել: Վերջին շրջանում սերիալները քչացան, բնականաբար, հրավերներն էլ նվազեցին: Սակայն իմ վերաբերմունքը սերիալներին միշտ էլ նույնն է եղել: Սերիալը դերասանի համար ֆինանս է ապահովում: Չեմ կարծում, որևէ մեկը դերասան է դարձել՝ երազելով, որ սերիալում կնկարահանվի, բայց քանի որ ապրում եեն մի երկրում, որի ստեղծած պայմանները, հնարավորությունները դա է, ապա պետք է հարմարվենք… Եվ հետո, պետք է դերասանը սերիալում խաղա, բա էլ ո՞վ: Ինժեները հո չի՞ խաղալու:
-Բայց սերիալներում ինժեներներն էլ հենց հայտնվում են: Դա ծանոթի՞, թե ֆինանսիհանգամանքով է պայմանավորված
-Հենց այդ առումով էլ մեր սերիալները որակական փոփոխություն չեն կրում, գոնե մեկ քայլ առաջ չեն գնում: Չդերասանի և դերասանի վարձատրության տարբերությունը շատ մեծ է, այդ պատճառով էլ հաճախ նախապատվությունը նրանց է տրվում: Միանշանակ, ֆինանսն է պատճառը:
-Նկարահանման հրապարակում չդերասանները Ձեզ խանգարո՞ւ եմ:
-Իհարկե: Բայց դա ստեղծված իրավիճակից է, ես ոչինչ փոխել չեմ կարող, այդ ամենի դեմ միայնակ պայքարելու իմաստ էլ չկա:
-Սամվել, իսկ կողմնակի մարդը կարո՞ղ է բեմում հայտնվել:
-Ես կարո՞ղ եմ վիրահատական սեղանի շուրջ հայտնվել. նույն իրավիճակն է ստեղծվում. եթե վիրահատական սեղանի մոտ վիրաբույժ չհայտնվի, այդ հիվանդը, մեղմ ասած, շատ կտուժի…
-Երևի պատճառն էլ