«Դե Մուրադը կատաղել ա, ուբոռկա ենք անում»…
Այ քեզ բան. էս էլ թազա լացելու ձեւ ա...
Այսօր վաղ առավոտից ոսկու շուկայի սեփականատեր Վաղարշ Աբրահամյանը խառը պատմությունների մեջ էր: Ավելի ճիշտ, շուկայի սեփականատերը տակն ու վրա էր արել իր իսկ սեփական <բոստանը>, քանի որ Աբրահամյանի աշխատակիցները իր ասելով <թռել> էին շեֆի գլխից ու գնացել էին ուղիղ Կառավարություն` իրենց բողոքի ձայնը բարձրացնելու:
Ոսկու Աշխարհի Վաղարշը, ամբողջությամբ ջարդուփշուր էր արել իր աշխատողներից մի քանիսին պատկանող ոսկիներով լի սեղանները: Վաղարշի զայրույթն այն աստիճան էր գագաթնակետին հասել, որ նա իր «նազիր-վեզիրներին» հանձնարարել էր վաճառվող ապրանքները առանց տերերի թույլտվության տեղափոխել մեկ այլ տարածք, հավանաբար հետագայում ապրանքատերերի հետ, ովքեր ՀՀ կառավարության շենքի դիմաց ցույցի էին մասնակցում, հաշիվներ պարզելու համար: Տերթոդիկյան մեթոդներով առաջնորդվող սույն գործարարը , ով տարրական աշխատանքային կանոնակարգի էլեմենտներին չի տիրապետում, իր <շնորհքը> ցույց էր տվել նաեւ կին աշխատողների մոտ, աելով, որ . «Լավ եմ անում, չեք ենթարկվում օրենքին, դրա համար էլ պատժում եմ ձեզ» :Հասկանալու համար, թե Վաղարշն ինչո՞ւ է ընտրել աշխատողների հետ շփման այս մեթոդը, այցելեցինք Ոսկու շուկա, եւ փորձեցինք պարզել, թե ինչ է լինելու ջարդուխուրդ եղած ու <բռնագրավված> սեղանիկների ճակատագիրը: Սակայն Վաղարշն այլեւս ռադիոծածկույթից դուրս էր: Վերջինիս պաշտպանները միայն փոխանցեցին, որ իրենց <շեֆը> տեղում չէ, եւ չի էլ ասել, թե երբ կլինի: Ինչ խոսք, տնօրենի տեղում չլինելուն կարելի էր հավատալ, հավանաբար նա գնացել էր կառավարության շենքի դիմաց աշխատողներին գտնելու եւ մի լավ <մտրակելու>: Սակայն տեղեկատվություն ստանալու համար, փորձեցինք լսել փոխտնօրենի մեկնաբանությունը, այնինչ պարզվեց, որ այս կազմակերպությունը փոխտնօրեն էլ չունի:
Ոսկու շուկայի շարքային աշխատողների հետ զրույցից մի բան պարզ դարձավ, որ Վաղարշն իրենց վախը լավ բռնել է: Մարդիկ այն աստիճան էին վախեցած, որ խուսափում էին տեսախցիկի առաջ խոսելուց: Հստակ հարցադրումների ժամանակ նրանք պատասխանում էին հումորով. «Դե ուբոռկա ենք անում էլի, Մուրադը կատաղել ա»…
Այսքանից հետո, պարոն գործարարին մնում է հիշեցնել, որ «ցուցափայտով » խոսելու ժամանակները այլեւս անցյալում են, հիմա եկել է «ճիշտ» գործելու ժամանակը: Եւ հետո, գուցե Ոսկու աշխարհի Վաղարշը այնքան էլ լավ չէր բացատրել, թե բուն խնդիրը ինչումն է կայանում, մինչ իր աշխատակիցները կհավաքվեին Կառավարության շենքի մոտ, թե նա հավաքվելուց հետո որոշեց, որ չէ Մուրադ, բեր ու կատաղի…
Մի տեսակ անլուրջ է, որ մարդիկ կարող էին այս տեսակ ահարկու ղեկավարի խոսքից անցնել ու վազանց կատարել: Բայց եթե իրականում այդպես է , ուրեմն դժվար է ասել, թե ուրիշ ինչ ձայներ կարող են լսվել Վաղարշի Ոսկու շուկայից...
Սոսե Չանդոյան