Ես ոչ մեկի «բուծիկը չեմ»…
«Բուծիկները» երևի հիշում եք, չէ՞, երբ մի գիշերվա մեջ մոնտաժում կամ ապամոնտաժում էին: Վերահսկում էին, « որ հանկարծ գիշերով կամ էլ օրը ցերեկով ջահելները չքանդեն»:
Հիմա ասե՛ք, Սամվել Բալասանյանը «բուծիկի նման չի՞»:
Կուսակցականորեն մոնտաժեցին, մի քանի անգամ ապամոնտաժեցին, տեղից տեղ տարան, տեղից տեղ փոխեցին, վերջում էլ կանգնել ու ասում է՝ ես ոչ մեկի «բուծիկը չեմ»: Ինքը ավելի կուլտուրական է արտահայտվում.
«Ճիշտն ասած, ես կուսակցական հարցերով չեմ զբաղվում, ինձ համար ավելի լավ է այս կարգավիճակով աշխատել բոլոր քաղաքական ուժերի հետ: Լինելով ապաքաղաքականացված՝ ավելի հեշտ կաշխատես բոլոր քաղաքական ուժերի հետ, իսկ իմ նպատակը Գյումրու զարգացումն է: Հավատացեք, ես չգիտեմ անգամ, թե քաղաքապետարանի այս կամ այն բաժնի պետը կամ աշխատակիցը ո՞ր կուսակցությունից է: Ինձ չի հետաքրքրում, ժամը 18.00-ից հետո կամ շաբաթ-կիրակի ինքը կարող է իր կուսակցական աշխատանքները կատարել…» /aravot.am/: Եվ այսպես շարունակ:
Ինքը կանգնած է իր տեղում, Գյումրու քաղաքապետն է, բայց ուզում է համոզել, որ «մոնտաժված չէ»: Որ ինքը, հենց այնպես, «ոչ մեկի բուծիկը չլինելով», ցից- ցից կանգնել ու ասում է՝ Գյումրու վերականգնման համար շատ կարեւոր քայլ է հատուկ կարգավիճակ ունենալը:
Ու ինքն էլ՝ առանց հատուկ կարգավիճակ ունենալու, Գումրիին կտա այդ կարգավիճակը:
Աղբյուրը ` Hraparak.am