«Եթե մենք պաշտոններ ընդունող լինեինք, ընդունած կլինեինք»

Երեկ ՀԱՊԿ գագաթնաժողովում իր ելույթի ժամանակ ՀՀ նախագահ  Սերժ  Սարգսյանը  մասնավորապես անդրադարձել է ՀԱՊԿ անդամ որոշ երկրների՝ տարածքային ամբողջականությունը ընդգծելու, իսկ  ազգերի ինքնորոշումը մոռանալու վերաբերյալ հայտարարություններին:  Այդ ելույթն արտաքին քաղաքական խաղատախտակի վրա կփոխի  ինչ-որ բան, թե՞ ոչ, հարցով դիմեցինք «ժառանգություն»  կուսակցության գլխավոր  քարտուղար  Ստյոպա  Սաֆարյանին.

 -Ամիսներ առաջ ՀԱՊԿ-ն այդպիսի մի հայտարարություն արեց, որին ես արձագանքեցի եւ նույնիսկ հեգնեցի՝ ասելով, որ այն տպավորությունն  է ստեղծվում, որ դա արել է «Իսլամական երկրների կոնֆերանս» կազմակերպությունը, այլ ոչ թե կոլեկտիվ անվտանգության մի դաշինք , որին անդամակցում է Հայաստանը, եւ մյուսները նույնպես անդամ կազմակերպություններ են: Եվ զարմանալի է, որ իմ, միգուցե սակավաթիվ այլ մարդկանց արձագանքից հետո որեւէ պետական մակարդակով արձագանք չեղավ, եւ հիմա` ամիսներ հետո միայն որոշել են արձագանքել: Ես չեմ հասկանում՝ այդ դեպքում Մաքսային միություն ինչո՞ւ ենք գնում, եթե այնտեղ մեր դաշնակիցներն իրենց լավ չեն պահում:

- Իսկ այժմ խոսենք մի թեմայի մասին, որի շուրջ  նոր քննարկումներ են սկսվել: Ըստ Ձեզ, ինչ ընթացք կստանա օֆշորային սկանդալը:

-Նախ, առաջինը դա փորձաքար էր, բնականաբար, ՀՀ վարչապետի համար: Գերմանիայի պաշտպանության նախարարին մեղադրեցին դիսերտացիայի մեջ մեջբերում օգտագործելու եւ հղում չանելու համար, եւ մարդը հրաժարական տվեց իր պաշտոնից, թեպետ կանցլերն առաջարկում էր մնալ: Իսկ մեր երկրում բարձրաստիճան պաշտոնյան՝ երկրի վարչապետը, մեղադրվում է ոչ միայն, այսպես ասեմ, չթույլատրված գործունեություն՝  օֆշորային գոտում հարկերից խուսափելու միջոցով բիզնես գործունեություն ծավալելու  համար, այլ նաեւ ունեզրկման հետ կապված. վերջին հաշվով, դա Փայլակ Հայրապետյանի ունեզրկման պատմությունն էր: Այսինքն, մարդը ոչ միայն, այսպես ասեմ, քաղաքական բարձրագույն կուլտուրա չունեցավ հրաժարվելու իր պաշտոնից, այլ նաեւ պատասխանատվության չենթարկվեց: Դատախազությունն ուղղակի ապացուցեց, որ ինքը գոյություն չունի:

-Ասում են, որ Նավասարդ Կճոյանն է ամեն կերպ ցանկանում փակել այդ գործը:

- Եթե վարչապետը մաքուր էր այս գործում, ինքն առաջինը պիտի շահագրգռված լիներ դրա հնչեղության ու նաեւ համոզիչ բացատրություններ տալու հարցում: Ճիշտն ասած, չեմ կարծում, որ Կճոյանին հատուկ ընդգծելը, մատնացույց անելը համոզիչ է, կարծում եմ՝ բոլորն են ուզում փակել գործը:

-Նոր զարգացումներից, Մաքսային միությանը միանալու վերաբերյալ հայտարարությունից հետո չե՞ք կարծում, որ եվրոպական կողմնորոշում ունեցողի համարում ունեցող վարչապետին պարզապես « կզոհաբերեն»:

-Վարչապետի օֆշորային պատմությունը, կարծես թե, շեշտակիորեն ազդեց նրա  տեսակետները 180 աստիճանով շեղելու առումով: Հոդվածներ էր գրում, ելույթներ էր ունենում, ասում էր, որ Հայաստանը նայում է դեպի Եվրոպա, Մաքսային միություն Հայաստանը չի մտնի, բայց օֆշորի հետ կապված պատմությունից հետո նրա տեսակետները փոխվեցին, եւ հիմա նա, դեմ գնալով իր նախկին համոզմունքներին, լծվել է ՀՀ-ն Մաքսային միություն մտցնելու գործին: Մինչդեռ սկզբունքներ ունեցող քաղաքական գործիչը պիտի դուրս գար կառավարությունից, առաջին ընդդիմադիրը լիներ, ընդդիմադիր շարժում գեներացներ եւ ասեր. «Հայաստանի ապագան սա է, եւ ես դրա համար պայքարելու եմ փողոցում եւ ամենուր»: Եթե նրա վրա ճնշումներ են գործադրվել, նա դա շանտաժ է համարել, ապա պաշտոնին մնալը եւ, այսպես ասեմ, երկրի անկախության հետ խաղեր խաղալը, ներեցեք, ամենեւին պատիվ չբերող գործ է: Կյանքը ցույց տվեց, որ մեզ մոտ արժեքները, սկզբունքները եւ այլ նման բաներն ամենեւին  էլ իշխանությունների  համար չեն, եւ նրանք կարող են ուղղակի դրանք փաթաթել, դնել գրպանները եւ առաջ շարժվել:

-Լիովին երջանիկ լինելու համար մեզ քանի՞ փոխվարչապետ է հարկավոր: Որոշ քաղաքական  շրջանակներում խոսակցություններ կան, որ   ԲՀԿ-ն կարող է  վերադառնալ կոալիցիա, եւ նույնիսկ  փոխվարչապետներից մեկը կարող է հենց ԲՀԿ-ից լինել:

 -Ճիշտն ասած, ինձ թվում է՝ դա արհեստական հարց է, որը մտցվել է ընդամենը  ինչ-որ ամբիցիաներ բավարարելու եւ իմիտացիաներ ստեղծելու համար. սահմանադրական բարեփոխումներ պիտի կատարվեն, եւ, երբ փոխվարչապետներ ավելանան, կառավարությունը էֆեկտիվ պիտի աշխատի: Կառավարությունը էֆեկտիվ չի աշխատելու. եթե վարչապետը, նորից եմ կրկնում, կարող է մի քանի ամիս առաջ այլ հոդված գրել, այլ տեսլական ներկայացնել հանրությանը եւ ասել, որ դրան հավատում է ու մի քանի ամիս հետո  լիովին լծվել այլ ծրագրի: Քանի փոխվարչապետ էլ լինի, ի՞նչն է փոխվելու, եթե վարչապետը կարող է իրեն այդպես պահել:  Ինչ վերաբերում է ԲՀԿ-ին, այսպես ասեմ. նման շրջադարձերից հետո ես ամեն ինչ էլ հնարավոր եմ համարում: Հայաստանի քաղաքական դաշտն անսկզբունքայնության եզակի նմուշ է:

-«Ժառանգության» թեկնածուն թիվ 38 ընտրատարածքում պայքարում է ՀՀԿ-ի ներկայացուցչի դեմ: Ինչպե՞ս է ընթանում ընտրարշավը: ՀՅԴ-ն էլ ձեզ կոչ է անում հանել թեկնածությունը, բոյկոտել ընտրությունը:

-ՀՅԴ-ն կարող էր առաջադրումների շրջանում հայտարարություն անել, որ իրենք բոյկոտում են այդ ընտրատարածքի ընտրությունները եւ ընդհանրապես չմասնակցել , իսկ վերջում էլ մասնակցողին կոչ անել, որ բոյկոտի ընտրությունը: Իսկ ընտրությունների, ընտրախախտումների մասին տեղյակ չեմ. Սյունիքի պատասխանատուն  Զարուհի Փոստանջյանն է: Բայց գիտեմ, որ իմ կուսակցական ընկերներից շատերը գնացել, քարոզարշավին մասնակցել են, ինչը ինձ հիմք է տալիս ասելու, որ այն, ինչ պահանջվում է քարոզարշավի ժամանակ քաղաքական ուժից, արվում է:

-ՀՅԴ-ն իրեն ընդդիմադիր է ներկայացնում, բայց համաձայնում է Գերմանիայում դեսպան ունենալ: Դա ինչպե՞ս կբացատրեք:

-Առանց մեկնաբանության:

-Իսկ եթե ձեր կուսակցությանը, օրինակ, Րաֆֆի Հովհաննիսյանին առաջարկեին արտգործնախարարի պաշտոն, կհամաձայնե՞իք:

-Եթե մենք պաշտոններ ընդունող լինեինք, ընդունած կլինեինք տարբեր ժամանակներում, այդ թվում` ես: Ընդ որում, ոչ միայն կուսակցությամբ հանդերձ, այլ նաեւ առանձին:

-Իսկ ե՞րբ, ի՞նչ առաջարկ է եղել, որից հրաժարվել եք:

-Չեմ ուզում դրա մասին խոսել:

Հարցազրույցը` Ռուսլան ԹԱԹՈՅԱՆԻ