Ինչով են պայմանավորված դատապարտյալների ինքնավնասման դեպքերը

Fnews.am-ի  զրուցակիցն է օրերս ՀՀ արդարադատության նախարարի հրամանով Արմավիր նորակառույց ՔԿՀ-ի պետ նշանակված, քսան տարի համակարգում աշխատած, նախկինում յոթ քրեակատարողական հիմնարկ ղեկավարած, արդարադատության գնդադապետ Տիգրան Նավասարդյանը:

- Պարոն Նավասարդյան այսօր քանի՞ դատապարտյալ է պատիժ կրում ՔԿՀ-ում, եւ որքա՞ն է նախատեսվում ընդհանուր առմամբ:
-Այս պահի դրությամբ "Արմավիր" ՔԿՀ-ում կա ուսթուն չորս դատապատյալ, նախատեսվում է, որ առաջիկայում` մյուս մասնաշենքերը կառուցելուց հետո, մինչեւ 1200 դատապարտյալ իրենց պատիժը կկրեն "Արմավիր" ՔԿՀ-ում:
-Քանի որ բավական ժամանակ է, որ այս ոլորտում եք, ի՞նչ եք կարծում, համեմատած նախորդ տարիներին, ի՞նչն է փոխվել ՔԿՀ- ներսում եւ դատապտյալների հոգեբանության մեջ: 
-Քանի որ համակարգը գնալով ազատականացվում եւ ավելի թափանցիկ է դառնում, դատապարտյալների մոտ եւս դրսեւորվում է անմիջականություն, ինչպես նաեւ` ՔԿՀ-նների աշխատակիցների հետ շփվելու միտումներ ենք նկատում: Հեշտացվել է շփումը դատարապարտյալների եւ հարազատների միջեւ, եթե նախորդ տարիների ընթացքում տեսակցություն կար տարվա մեջ մեկ անգամ, իսկ հանձունք հանձնելու երկու, ապա այսօր` օրենքով նրանք օգտվում են բոլոր հնարավորություններից, պարբերաբար շփվում են հարազատների, ընտանիքի անդամների հետ, որպեսզի ավելի առողջ հասարակություն վերադառնան եւ ավելի հեշտ ինտեգրվեն: Դատարանները դատապարտյալներին զրկում են ազատությունից, սակայն նրանք սահմանադրությամբ վերապահված մարդու իրավունքներից օգտվում են` հասարակության մյուս անդամներին հավասար:
- Իսկ ինչո՞վ եք պայմանավորում դատապարտյալների ինքնավնասումների, հացադուլների պատճառները:
-Կան դատապարտյալներ, ըստ որոնց համակարգի ազատականացումը` ամենաթողություն է ենթադրում` դրանք չնչին տոկոս են կազմում: Ամենաթողություն համակարգում չկա եւ չի կարող լինել: Ինքնավնասման շարժառիթները տարբեր են` հիմնականում կապված քրեական գործերի, ընտանեկան, անձնական խնդիրների հետ. այդպիսիք կան բոլոր ընտանիքներում: Ուղղակի ազատությունից զրկված անձանց մոտ դրանք, բնականաբար, ավելի սուր եւ ավելի ցցուն են արտահայտվում:

Տաթեւիկ  Աբրահամյան