Մենք կպարտվենք, եթե այսպես շարունակվի

Lragir.am-ը գրում է .
Մեր զրուցակիցն է Մարտական խաչի ասպետ Վահան Բադասյանը

Պարոն Բադասյան, վերջին մի քանի շաբաթների ընթացքում հակամարտության կարգավորման ուղղությամբ իրար հետևից հայտարարություններ են հնչում։ Երևանում գտնվող ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ Ջեյմս Ուորլիքը վերահաստատել է «Վեդոմոստի» պարբերականին տված հարցազրույցի այն միտքը, որ օկուպացված տարածքները պետք է վերադարձվեն Ադրբեջանին՝ համապարփակ կարգավորման շրջանակում, դրանից առաջ էլ ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովն էր հայտարարել, որ ղարաբաղյան խնդրի կարգավորման շուրջ բանակցությունների ինտենսիվացման ժամանակն է։ Ինչո՞վ եք պայմանավորում այս հայտարարությունները։

Այսօր ուժեղ պետությունների ներկայացուցիչներն իրենց համար Ղարաբաղը պետք է դարձնեն խնդրո առարկա, քանի որ Ղարաբաղի հարցը շատ պետությունների, հատկապես Ռուսաստանի համար կոկորդում մնացած ոսկորի նման մի բան է։ 90-ականներին կատարվել է մի բան, որ իրենց ծրագրի մեջ չի եղել։ Իրենց ծրագրի մեջ եղել է Ղարաբաղի ժողովրդի տարհանումը, բայց այն ժամանակ Ռուսաստանի ձեռքը շատ կարճ էր, և ղարաբաղցիները, Ղարաբաղի տարածքում ամբողջ հայ ժողովուրդը կարողացան տոկունություն ցուցաբերել և ոչ միայն պաշտպանվել, այլ նաև Ղարաբաղի համար ստեղծել անվտանգության երաշխիքներ։ Այսինքն՝ մեր պատմական շրջանների, իհարկե ոչ բոլոր, տարածքների ազատագրումը, ներկայիս ստեղծված իրավիճակը Ղարաբաղի թե տնտեսական, թե քաղաքական, թե ֆիզիկական ապահովագրությունն է։ Հիմա թե ինչ կասեն մյուսները, այդտեղ նորություն չկա։ Այստեղ հետաքրքիրն այն է, որ Հայաստանն ու Արցախը միասնաբար պետք է արագացնեն այս հարցի լուծումը, հարցը մեր ձեռքում է։ Արցախի հարցի լուծումը չի կարելի փնտրել Աֆրիկայում, Ռուսաստանում, Մեծ Բրիտանիայում, Եվրոպայում կամ ԱՄՆ-ում։ Արցախի հայկական հարցը պետք է հետապնդենք մեր տարածքում։

Շարունակությունը ` սկզբնաղբյուրում: