Մեզ միայն Կալաշնիկովի արձանն էր պակասում...

Երեկ "Ազատություն "ռադիոկայանը լուր տարածեց,որ Գյումրիում պետերբուրգաբնակ հայորդու գումարներով կկանգնեցվի հայտնի ռուս զինագործ Մ.Կալաշնիկովի արձանը:Այն,որ Կալաշնիկովը համաշխարհային դեմք է զինագործության ոլորտում,դա փաստ է:Բայց մեզ ինչ:Ինչո՞ւ հենց նրա:Մարդու,որի"ստեղծագործությունը "բերում է դժբախտություն, սուգ և արհավիրք միլիոնավոր մարդկանց տները:Ես համարում եմ Կալաշնիկովին տաղանդավոր կոնստրուկտոր:Բայց ոչ այն ոլորտի մարդ,որին կարելի է արձան տեղադրել,այն էլ իր հայրենիքից դուրս:Ռուսները ուզում են,թող տեղադրեն իրենց երկրի տարածքում,որտեղ կցանկանան:Շատ ուրախ կլինեյի ,եթե կանգնեցնեին Չայկովսկու,Պուշկինի,Լեռմոնտովի կամ որևե այլ երևելի "ռուսի"արձան:Փորձեցի նաև ճշտել,թե արդյոք ոչ պակաս հանրաճանաչ զինագործ-կոնստրուկտորներ Ջոն Բրաունինգը,Սեմյուել Կոլտը,Ուզիել Գալը ,Վալտերը և ուրիշներ արժանացել են արձան ունենալու պատվին...և պարզեցի,որ ՈՉ,"չեն արժանացել"...Շատ լավ կլիներ,որ Վ.Պուտինի հարազատ քաղաքում բնակվող մեր համերկրացին իր կապերը օգտագործեր և պարզեր,թե ինչո՞ւ Ռուսաստանի իշխանությունները երեք տարի առաջ արգելեցին Սոչիի մոտ գտնվող հայաբնակ Վոլկոնկա գյուղում տեղադրել ՌՈՒՍԱԿԱՆ ԲԱՆԱԿԻ ԳԵՆԵՐԱԼ ԱՆԴՐԱՆԻԿ ՕԶԱՆՅԱՆԻ արձանը...և միայն այս հարցին պատասխանը իմանալուց հետո նոր տեղադրեր այստեղ Կալաշնիկովների արձանները....
Հ.Գ. Ես այս քայլը համարում եմ ստրկամտության ևս մեկ դրսևորում,որը ոչ մի լավ հետևանքներ չի ունենալու մեզ համար:Պատմությունը ցույց է տալիս,որ ստրունկերը ԵՐԲԵՔ չեն գնահատվել իրենց տերերի կողմից և եղել են առուծախի առարկա....

Գագիկ  Համբարյան