Որ չենթարկվեք ողջ-ողջ կայրենք. Գերության չորս դաժան ամիսները լիբանանահայ կնոջ շուրթերով
«Իրավունքի» զրուցակիցն է Մարալ Նաջարյանը, ով գերեվարվել էր եռակողմ հայտարարությունից հետո՝ նոյեմբերի 10-ին: Մարալը նշանածի` լիբանանահայ Վիգեն էուլջեքյանի հետ ճանապարհվել էր Արցախը իրերը բերելու, իսկ Վիգենի իրերը Շուշիի հյուրանոցում էին: Չգիտեին, որ Շուշին անցել է Ադրբեջանի հսկողության տակ, - ասում է Մարալը. «Ամեն օր լսում էինք՝ իրենք մի տեղ են գրավել, մերոնք ասում էին՝ չհավատաք, մենք էլ չհավատացինք»:
Շուշի չհասած նրանց կանգնեցրել են ադրբեջանցի զինվորները, Մարալն ասում է՝ կարծում էին պիտի անձնագրերը ստուգեն ու վերջ. «Երբ որ սկսեցին Վիգենին ծեծել, այնտեղ զգացի, որ մենք շատ վատ վիճակի մեջ ենք», -«Իրավունքի» հետ զրույցում վերապրելով գերության ապրումները պատմեց Մարալ Նաջարյանը. մանրմասնելով.
-Մեզ շղթայված ու փակ աչքերով տեղափոխեցին երկար ու լեռնային ճանապարհներով՝ սկզբում ինչ-որ զորամաս, ապա ծանր հանցագործների համար նախատեսված Գուբիստանի բերդ, հետո մեկ այլ բանտ: Ադրբեջանցի զինվորների ագրեսիան մեծացավ, երբ նրանք Վիգենի հեռախոսի լուսանկարների մեջ տեսան նրան զինվորական համազգեստով, առաջնագծում, ստիպեցին Վրգենին, որ ասի, որ փողով է կռվել: Մեքենայի մեջ գազով բալոններ կային, ասեցին, որ չենթարկվեք ողջ-ողջ կայրենք...
Մեզ տարան բերդ ու ես էլ չտեսա Վիգենին, գերության 4 ամիսներին Վիգենին չեմ տեսել, բայց գիտեի՝ նույն բանտում ենք:
-Դուք էնտեղ հայ կին գերիների տեսե՞լ եք:
-Ոչ, առհասարակ հայ գերիների չեմ տեսել, միայն ադրբեջանցի զինվորականների խոսքերից էի հասկանում, որ ավելի անխնա են վերաբերվում գերեվարված կամավորներին, պահեստազորայիններին և նույնիսկ տարեց մարդկանց, որոնք հնարավոր է՝ արցախյան առաջին պատերազմին են մասնակցել:
-Ձեզ նորմա՞լ են վերաբերել, ֆիզիկական ցավ, կտտանքների ենթարկե՞լ են:
-Գիտեք, կոնկերտ ծեծ չի եղել, բայց արհամարանքով էին վերբերում, հացը, ջուրը տալիս էին իբրեւ ողորմություն: Լողանալը շաբաթը մեկ անգամ էր, ինձ վրա կոնկրետ ժամանակ չէր տրվում լողանալու համար, բայց ջուրը կամ շատ տաք էին միացնում, կամ էլ անտանելի սառը: Ու իրավունք չունեի դժգոհելու, ստիպված կամ եռման ջրով կամ սառը ցնցուղի տակ էի լոգանք ընդունում: 4 ամիսը չորս տարի էր ինձ համար, ես չեմ կարողանում մինչ օրս իմ մեջ հաղթահարել այդ ցավը: Ֆիզիկապես այստեղ եմ, բայց հոգեպես դեռ չեմ կարողանում այդ գերության շղթաներից ազատվել: Հոգիս ցավում է անտանելի մինչ օրս, հենց սկսում եմ վերապրել այդ դժոխքը:
Նկատենք, որ Մարալի հետ գերեվարված նրա նշանածը` լիբանանահայ Վիգեն Էուլջեքյանին Ադրբեջանը ներկայացնում է որպես 2500 դոլարի դիմաց կռվող վարձկան։ Նրան մեղադրանք է առաջադրվել 5 հոդվածով:
