Շուշիի առեղծվածը եւ պարտության թիվ մեկ պատճառը. Սենոր Հասրաթյանը փակագծեր է բացում

Պատերազմից մեկ տարի անց վերլուծելով իրողությունները ի վերջո որն էր նման խայտառակ արտության հիմնական պատճառը «Իրավունքը» զրուցել է արցախցի գնդապետ Սենոր Հասրաթյանի հետ:

-Պարոն Հասրաթյան, պատերազմից մեկ տարի է անցել, որն՞ էր մեր պարտության հիմնական պատճառը:

-Կառավարման բացակայությունը:

-Ինչո՞ւ ժամանակին չէին բարձրաձայնում նրանք, ովքեր ներգրավված էին այդ ամենի մեջ, եւ խոսեցին միայն պարտությունից հետո:

-Դա երեւի պետք է հարցնեք նրանց, ովքեր պարտավոր էին բարձրաձայնել: Եթե խոսքը վերաբերում է անձամբ ինձ, ապա ես քանիցս այդ մասին խոսել եմ:

-Այսօր, նոր պատերազմի վտանգ տեսնո՞ւմ եք:

-Ես նոր պատերազմի վերսկսում չեմ բացառում, պարզապես կոնկրետ ժամանակը չեմ կարող ասել: Ավելին, պատերազմը այս տարածաշրջանում լինելու է այնքան ժամանակ, քանի դեռ գլխավոր շահառուները չեն հասել իրենց նատակին:

-Ովքե՞ր են գլխավոր շահառուները:

-Գլխավոր շահառունները ոչ թե Ադրբեջանն ու Հայաստանն են, այլ խոսքս ավելի մեծ գերտերությունների մասին է խոսքը:

-Ըստ Ձեզ նրանց կհաջողվի՞ այդ ծրագիրը հաջողել մինչեւ վերջ:

-Չգիտեմ` իրենց կհաջողի, թե ոչ, բայց ամեն դեպքում կորցնողը մենք ենք լինելու:

-Ի դեպ, կորուսնտների մասին: Նախորդ տարեվերջին դեռեւս ԱՀ ԱԽՔ քարտուղարը ասել էր, որ մեզ հաջողվելու է հետ վերադարձնել Հադրութը: Որքանո՞վ եք իրատեսական համարում դա այսօր:

- Համենայնդես  այս իշխանությունների օրոք նման հեռանկար չեմ տեսնում:

-Պարոն Հասրաթյան, տեսակետ կա տարածված, որ հայ զինվորին դավաճանել են: Ո՞վ է դավաճանել հայ զինվորին եւ ինչո՞ւ:

-Չգիտեմ, ով նման բաներ է ասում նրանց հարցրեք: Այն որ «թալանված» բանակի ժամկետային զինծառայողը իր պարտականությունները փայլուն կերպով իրականացրել է` դա ցույց է տրվել պատերազմի առաջին օրերը: Որ մինչեւ ատամները զինված հակառակորդին դիմագրավել են ինչպես որ հարկն է:

-Ուրեմն ինչո՞ւ հետո ունենացանք այն ինչ ունենք:

-Որովհետեւ պատերազմի ժամանակ միայն բանակը չէ, որ պետք է պատերազմ էր, պետք է պատերազմ էր նաեւ պետությունը:

Մանրամասները՝Iravunk.com-ում

Զրույցը՝ԻԼՈՆԱ ԱԶԱՐՅԱՆԻ