Վարձակալն ինչպե՞ս կարող է քանդել այն շենքը, որն իրեն չի պատկանում
Այսօր Առնո Բաբաջանյանի անվան ֆիլհարմոնիայի դահլիճում տեղի ունեցավ Հանրային խորհրդի մշակույթի ենթահանձնաժողովի նիստը, որի օրակարգում էր “Զվարթնոց” օդանավակայանի հին ուղևորային համալիրի «Կլոր շենք»-ի պահպանման հարցը: Ճարտարպետ Արթուր Թարխանյանի դուստրը` Անահիտ Թարխանյանը լրագրողների և հանձնաժողովի անդամներին դատին ներկայացրեց պայմանագիր, որը կնքվել է 2001 թվականին և որի շրջանակներում շենքի վարձակալությունը հանձնվել է «Կորպորասիոն Ամերիկա» ընկերությանը: «Սույն ընկերությունը 30 տարով վարձակալում և պարտավորվում է այն պատշաճ ձևով օգտագործել: Միայն օդանավակայանի նոր շենքն է պատկանում “Կորպորասիոն Ամերիկա”-ին: Ես Կառավարությանն առաջարկեցի նոր վարձակալ գտնել, քանի որ Հայաստանը փոքր ավիացիայի կարիք ունի և սա հրաշալի հնարավորություն է տալիս մեր երկրին այն ունենալու համար: Սա եկամուտ կբերի նաեւ այն կազմակերպությանը, որը տվյալ դեպքում այդ շենքի վարձակալը կհանդիսանա», -ասաց բանախոսը, եւ նկատեց. «Բայց հարցի դրական կողմերի հետ մեկտեղ, այստեղ բազմաթիվ հարցեր են ծագում բուն պայմանագրի հետ կապված: Զարմանալի է, թե վարձակալն ինչպես կարող է քանդել այն շենքը, որն իրեն չի պատկանում»:
Ռումբը պայթելու դեպքում էլ շենքները կանգուն կմնան
Խոսելով շենքի սեյսմիկ անվտանգության մասին տիկին Թարխանյանը նշեց նաեւ. «Շենքը, ստրատեգիկ օբյեկտ է, այնպես, ինչպես օրինակ Ատոմակայանը: Իսկ սա նշանակում է, որ ռումբը պայթելու դեպքում էլ շենքերը կանգուն կմնան: Ինձ համար շատ զարմանալի է այս եզրակացությունները, որոնց մեջ սեյսմիկ վտանգի առկայությունն ակնհայտ է: Բարբարոսաբար քանդվել ու աղավաղվել են մույթերի երեսպատումները, որոնք կապ չունեն շենքի անվտանգության հետ: Թող ձևավորվի սեյսմիկ հանձնաժողով և այն որոշի, թե ինչն ինչոց է: Ժամանակին շենքը պահպանվող հուշարձանների ցուցակում էր, բայց չգիտեմ թե ինչու ու երբ հանվեց այդ ցուցակից: Ես առաջարկում եմ քաղաքացիական նախաձեռնության հանձնաժողով ստեղծել և գտնել նվիրյալ մի մարդու, ով կդառնա այս շենքի վարձակալը: Ես վստահեցնում եմ, որ նրանք կարճ ժամանակում գումարները ետ կբերեն, շենքն էլ իր նախկին տեսքը կստանա: Ի դեպ, շենքը գնահատվել է 100 միլիոն դոլար, սա իհարկե, ամենահամեստ հաշվարկներով»:
ՀՀ Մշակույթի ենթահանձնաժողովի անդամ Հովհաննես Թադևոսյանի կարծիքով էլ շենքը մեզ համար մեծ նշանակություն ունի և նման կառույց կորցնելը մենք չենք կարող թույլ տալ. «Բոլորիս համար դա հպարտանալու առիթ էր, եւ ես կցանկանամ, որ այն գործի ու պահպանվի»-նկատեց Թադեւոսյանը:
Հայաստանյան իրականության մեջ եթե մի փոքր էքսկուրս կատարենք առ օլիգարխիան եւ «քանդեմ-թափեմ» մի շարք այլ «ընկերությունների կողմից իրականացված «ավերածությունների» շարքում, ապա, եւս մեկ անգամ կգանք այն համոզմանը, որ ամեն ինչ մեկ շրջապտույտի մեջ է տեղավորվում: «Ծածկած շուկան», իսկը մեզ վառ օրինակ. ինչ էր այն ու ինչ դարձավ…
Զառա ՂԱԶԱՐՅԱՆ
