Չեմ համարում, որ Արգամի հայրը մի լուրջ, երևելի քաղաքական գործիչ է, որ տղան էլ դառնար քաղաքապետ
Հայաստանում չկա ժողովրդավարություն, ժողովուրդն օտարվել է իշխանությունից, դրա համար էլ շատացել է արտագաղթը: Նախ պետք է վերականգնել իշխանությունը , հետո սկսել գտնել խելացի մի կառավարչի, հուսադրել ժողովրդին ու սկսել դարձնել երկիրը ժողովրդավար: Fnews.am-ի հետ զրույցում նման տեսակետ հայտնեց «Քրիստոնեա-ժողովրդական վերածնունդ» կուսակցության նախագահ Սոս Գիմիշյանը, հավելելով, որ հիմա շատերը երկիրը իրենց հոր «բոստանն» են դարձրել:
-Պարոն Գիմիշյան, քանի որ խոսք գնաց բոստանի մասին հետաքրքիր է իմանալ Ձեր կարծիքը ամենակարող վարչապետի Հովիկ Աբրահամյանի սրընթաց գործողությունների ու որոշումների մասին: Երեւի թե տեղյակ եք, որ ՀՀ վարչապետի որդի`Արգամ Աբրահամյանը, Արտաշատի քաղաքապետի ընտրություններում հայտ է ներկայացրել` դառնալու Արտաշատի քաղաքապետ: Ավելին վերջինիս հորեղբայր Ջոնիկ Աբրահամյանն էլ արդեն իսկ բարձրաձայնել է այն մասին, որ եղբորորդի Արգամի ընտրվելու դեպքում Արտաշատը կզարգանա ու կբարգավաճի: Ի՞նչ կասեք սրա վերաբերյալ:
-Ես չեմ ողջունում այն իրողությունը, որ ընտանիքով որոշել են քաղաքականությամբ զբաղվել : Չեմ համարում, որ Արգամի հայրը մի լուրջ, երևելի քաղաքական գործիչ է , որ տղան էլ դառնար քաղաքապետ, բայց յուրաքանչյուր քաղաքացի իրավունք ունի դնելու թեկնածություն : Ինձ համար հայ ժողովրդին վայել մոտեցում չէ այն, որ ամբողջ ցեղով ՝ զոքանչ-քենի, հայր-որդի մտնում են քաղաքականություն, բայց էլի եմ ասում, ցանկացած ոք ունի առաջադրվելու իրավունք: Եթե Հայաստանում լիներ թափանցիկ քվեարկություն, ժողովուրդը հաստատ չէր ընտրի: Սակայն ՀՀ-ում ընտրական համակարգ չկա.ընտրության արդյունքներն էլ վերևներից են թելադրում, ամեն ինչ հնարավոր է :
-Ի դեպ արդեն իսկ լուրեր են շրջանառվում, որ Արարատի մարզում Աբրահամյանների դինաստիան հարատեւ է ղեկավարելու. քաղաքապետի պաշտոնը դեռ «հորով-մորով» չարած , խոսակցություններն կան, որ հետագայում Արգամ Աբրահամայնը նշանակվելու է Արարատի մարզպետ...
-Դե նա աչքի առաջ այդպիսի վառ օրինակ ունի...դե որդին էլ հոր հետքերով է գնում:
-Կարծիքներ կան, որ վարչապետ Աբրահամյանը իր պաշտոնը կորցնելու վախեր ունի, եւ որ հնարավոր է դա պատճառը, որ նա օր առաջ փորձում է իր գերդաստանին լավ գործերի ու պաշտոնների տեղավորել: Ի՞նչ եք կարծում, արդյո՞ք դա այդպես է:
-Գիտեք, դա ևս հավանական վարկած է , բայց Աբրահամյանի մտքերը կարդալ չեմ ուզում: Կասեմ, որ ամեն մարդ երբ իշխանության գլուխ է անցնում, փորձում է իր մոտ համախմբել հավատարիմ մարդկանց :
-Դե այդ գործը մեր վարչապետի մոտ լավ է ստացվում. սակայն ի՞նչն է խանագարում մեր վարչապետին եւ մեծարգո կառավարությանը նմանատիպ ռեկորդներ սահմանել նաեւ տնտեսական քաղաքականության մեջ: Արդյո՞ք նա չի կրկնում Տիգրան Սարգսյանի սխալները, մինչդեռ շատերն էին վստահ որ Արգամիչի կառավարության գլուխ անցնելու դեպքում տնտեսությունը վերելք էր ապրելու:Հիմա ի՞նչ պատահեց հնարամիտ վարչապետին, ու՞ր մնացին նրա հնարքները:
-Գիտեք, մեր երկրում շուտվանից կարգին վարչապետ չկա. մենք նորմալ վարչապետ չենք ունեցել:
-Պարոն Գիմիշյան իսկ ի՞նչ կասեք Հ. Աբրահամյանի խնամի Գ. Ծառուկյանի ակտիվության մասին. Նա հայտարարեց, որ դուրս է գալիս քաղաքականությունից, բայց կարծես թե պատկերը օր-օրի գնալով հակառակի մասինէ խոսում:
-Ես Ծառուկայնին ճանաչում եմ որպես բիզնեսմեն և տնտեսվարող, գիտեմ, որ բիզնեսի հարցում լավ հաջողությունների է հասել , իսկ քաղաքականությամբ զբաղվելիս հաջողություններ չեմ նկատել: Իսկ որևէ մեկին հովանավորել նրան չի հաջողվի առանց գործող իշխանության «
դաբրոյի»:
Հավանաբար իշխանության որևէ ներկայացուցչի հետ պայմանավորված է, թույտվություն է ստացել բարձրաստիճան մեկից: Սա առաջին դեպքը չէ:
-Վերջին տարիներին Հայաստանը կարծես թե խմբավորումների է բաժանվել և ամեն ինչ միայն նրանց շուրջն է պտտվում: Ի՞նչ կասեք սրա վերաբերյալ:
-Հայաստանում չկա ժողովրդավարություն, չկա հավասարություն, չկան մարդու իրավունքներ, չկա արդար ու թափանցիկ ընտրություն, եւ հենց այդ պատճառով էլ այդ խմաբավորումները շարունակում են իրենց գործն անել: Թեեւ հույս ունեմ, որ մի օր դրա վերջը գալու է:
Աննա Առաքելյան