Աբրահամյան, Արշավիրովիչ, Կարապետյաններ, ո՞վ է հոգեպես ավելի ազնիվ...
«Սա Արա Աբրահամյանի երկրորդ փորձն է. առաջին անգամ նա փորձեր արեց Ռամկավարների հետ, սակայն, կարծես թե, նրա մոտ չստացվեց»,-Fnews.am-ի հետ զրույցում, անդրադառնալով Արա Աբրահամյանի՝ մեծ քաղաքականություն մուտք գործելու հայտարարությանն, ասաց սոցիոլոգ Ահարոն Ադիբեկյանը: Սոցիոլոգի կարծիքով.
-Շատ հնարավոր է, որ ՌԴ-ում ձևավորված հայկական սփյուռքն այնքան էլ լավ չի գնահատում մեր արտաքին քաղաքականությունը:
-Այսինքն՝ բանից անտեղյակ, մեծ հույսե՞ր են կապում Արա Աբրահամյանի հետ:
-Իհարկե: ՌԴ-ում ապրող հայերի մոտ էլ շատ խնդիրներ կան, և նրանք էլ, գուցե, մտածում են, որ այս ճանապարհով հնարավոր է իրենց կյանքն էլ բարելավվի: Երկրորդ՝ դա կարող է հայրենասիրական մղում լինել. գուցե մարդը մտածում է իր կարողություններով օգնել երկրի կառավարմանը և սատար կանգնել մեր հայրենիքին:
-Կներեք, բայց Դուք դեռ նման հեքիաթների հավատո՞ւմ եք:
-Դե, այդ հայտարարության պատճառները կարող են տարբեր լինել:
-Օրինակ:
-Օրինակ այն, որ Արա Աբրահամյանը կարող է մտածել, թե դրսի միջազգային կապերն օգտագործելով կարող է մեծ օգուտ տալ մեր երկրին:
-Այսինքն՝ տարիներ շարունակ, աչքներս ջուր կտրած, սպասում էիք «ամենայն ռուսիո հայ փրկչի՞ն»:
-Դե, էլի եմ ասում՝ գուցե նա ուզում է դրսի գումարներն այստեղ բերել, կամ երաշխավորել, որ այստեղ մեծ ներդրումներ ու տեղաշարժեր լինեն:
-Իսկ կոնկրետ՝ ՌՀՄ նախագահն այսօր, ըստ Ձեզ, բավարար ֆինանսական ռեսուրսներ ունի՝անձամբ ներդրումներ կատարելու համար: Ասում էին, որ վերջին տարիներին Աբրահամյանն էլ ֆինանսական լուրջ խնդիրների առջև էր կանգնել:
-Այստեղ խոսքը միայն նրա ֆինանսականի մասին չէ: Այսօր էլ, ՌԴ-ում բավականին հաջող գործունեություն ծավալող շատ ընկերություններ կան, որոնք Հայաստանում լուրջ ներդրումներ են կատարում: Օրինակ՝ «Տաշիր Գրուպ»-ի Կարապետյանները:
-Արա Աբրահամյանի շուրջ «եռացող» թեմայից կարճատև դադարով շեղվենք: Ըստ Ձեզ՝ վերջին հաշվով, Կարապետյան եղբայրները քաղաքական հավակնություններ ունե՞ն , թե՞ նրանց գործունեությունը միայն ու միայն հայրենասիրական մղումներով է պայմանավորված:
-Ասեմ Ձեզ՝ Կարապետյանների հիմնադրամն այս 10 տարվա ընթացքում մոտ 100 մլն ներդրում է կատարել բարեգործական նպատակներով:
-Բայց մինչ օրս տարբեր շրջանակներում չեն դադարում խոսակցություններն այն մասին, որ Սամվել Կարապետյանն այդ ամենն անում էր եղբորը վարչապետի պաշտոնում տեսնելու համար: Հետո էլ, իշխանական շրջանակներում լուրեր շրջանառվեցին, որ Կարեն Կարապետյանը կարող է նշանակվել Եվրասիական տնտեսական միության գործադիր մարմնի՝ Եվրասիական տնտեսական հաձնաժողովի նախագահ, այնինչ՝ այդ պաշտոնն էլ այլևս տեր ունի:
-Հիմա տեսեք. Կարեն Կարապետյանը երկար տարիներ ՀՀ նախագահի աշխատակազմի ղեկավար է աշխատել, զբաղվել, ու հիմա էլ շարունակում է զբաղվել պատգամավորական ակտիվ գործունեությամբ: Այսինքն՝ նա միշտ էլ իշխանության մեջ եղել է և հիմա էլ իշխանությունների հետ է: Ի՞նչ խնդիր կա: Բանն ինչո՞ւմն է, չեմ հասկանում:
-Բանը նրանում է, պարոն Ադիբեկյան, որ Կարեն Կարապետյանը մշտապես դիտարկվել է որպես ամբիցիոզ ֆիգուր: Երևի դուք էլ կհամաձայնեք, որ նա միշտ էլ քաղաքականության մեջ հավակնություններ է ունեցել, ընդ որում՝ լավագույն տեղում հաստատվելու ակնկալիքով:
-Բայց նա արդեն իսկ մեծ խաղերի մեջ եղել է: Սրանով ամեն ինչ ասված է:
-Այսինքն՝ այդ խաղերով հանդերձ, Կարեն Կարապետյանի առաքելությունը համարում եք ավարտվա՞ծ: Լավ, իսկ եթե, այդուհանդերձ, Սամվել Կարապետյանը մեծ ցանկություն ունենար եղբորը վարչապետի պոստում տեսնելու, կհաջողվե՞ր նրան, թե՞…
-Վարչապետ դառնալ- չդառնալը(սահմանադրականից հետո, եւ առաջ էլ ) կախված չէ մի հոգու ցանկությունից՝ լինի դա Պուտինը, Սերժ Սարգսյանը, թե Քոչարյանը։
-Այսինքն՝ խոստովանեցիք, որ Պուտին-Սերժ Սարգսյան-Քոչարյան եռյակը լուրջ եռուզեռի մեջ է այս առթիվ…Այո՞:
-Դե, ամեն մեկն իր չափով: Այստեղ կա էլիտա՝վերնախավ, որն ամուր ոտքերի վրա կանգնած է, և միավորված է ՀՀԿ-ի շուրջը: Եւ նրանցից է կախված, թե որ թեկնածուն կընտրվի առաջիկայում՝որպես լուրջ գործառույթներով խաղացող:
-Այդուհանդերձ, Դուք Ձեր կանխատեսումներով, ո՞ւմ եք տեսնում վարչապետ սահմանադրական բարեփոխումներից հետո:Հատկապես որ քիչ առաջ հայտնի դարձավ, որ Հովիկ Աբրահամյանը ստանձնելու է սահմանադրական հանրաքվեի ՀՀԿ շտաբի պետի պաշտոնը:
Ի դեպ, Միջազգային խաղաղության «Քարնեգի» հիմնադրամի կողմից կազմակերպված քննարկմանը ՀՀ նախագահը՝ պատասխանելով այն հարցին, թե ո՞ւմ է տեսնում որպես Հայաստանի ապագա առաջնորդի, նշել էր, թե կարող է կանխատեսել, բայց վախենում է հայտարարել: Ձեր կարծիքով՝ ո՞ւմ էր կանխատեսում Սերժ Սարգսյանը:
-Նույն հարցը ես ուղղել եմ պարոն նախագահին, բայց նա ասաց, որ դեռ չգիտեն, և որ դեռ շուտ է այդ մասին խոսելը:
-Լավ, պարոն Ադիբեկյան, ավելի կոնկրետ հարցս ուղղեմ. ի՞նչ պաշտոն կզբաղեցնի Հովիկ Աբրահամյանը սահմանադրական բարեփոխումներից հետո : Թե՞ ամեն ինչ, մեկից մեկ պարզ է...
-Ախր, դե հիմա ոնց ասեմ, ապագա վարչապետը նախագահի արտոնություններով է վարչապետ դառնալու, ով բավականին լուրջ լիազորություններ է ունենալու: Դրա համար այս պահին դրա մասին խոսելը ճիշտ չէ: Հիմա մենք հարցում ենք անում.հասկանալու Սահմանադրությունը կլինի՞, թե՞ ոչ, այ երբ որ արդյունքները կլինեն, նոր այդ հարցի մասին կխոսենք:
-Լավ, մի հետաքրքրող հարց եւս. ներքաղաքական այս լաբիրինթոսում, ներկա քաղաքական ու տնտեսական եռուզեռի մեջ ակտիվ տրիոյից՝ Սամվել Կարապետյան-Հովիկ Աբրահամյան, Արա Աբրահամյան, ո՞վ է հոգեպես ավելի ազնիվ…
-Դու Գոգոլի ոճով ես հարց տալիս. նրա քիթը, ականջը, դունչը…Պատասխանեմ: Հիմա տես. Արա Աբրահամյանը ներքին անցուդարձը չգիտի, և նա չի կարող ներքին հարցեր կարգավորել: Նրան երկար ժամանակ է պետք հասկանալու՝ ով է, ինչն ինչոց է: Իսկ ահա դրան քաջատեղյակ է Հովիկ Աբրրահամյանը: Բայց ահա Արան, միջազգային փոխհարաբերություններում կարող է ավելի լավ խաղալ: Հովիկ Աբրահամյանը միջազգային հարաբերություններում չունի այն փորձը, որն ունի, օրինակ, Սերժ Սարգսյանը: Չմոռանանք, որ Քոչարյանի ժամանակ Սերժ Սարգսյանն աշխատանքի 90 տոկոսն էր իր վրա վերցրել, և նա դա հասցնում էր: Այ հիմա խնդիր է՝ գտնել մեկին, ով կարող է լինել Սերժ Սարգսյանին արժանի ժառանգորդը:
-Եւ ո ՞վ շանսեր ունի՝ դառնալու արժանի ժառանգորդ:
-Դուք հիմա էլի խոսք եք քաշում: Դժվար է ասել, մեզ Մերկելի պես մեկն է պետք:
-Այսինքն մնացինք առանց վարչապետ:
-Զինվեք համբերությամբ, եւ կտեսնեք, թե ինչ հաշվարկներ է արել Սերժ Սարգսյանը: Իսկ նա իր հաշվարկներում երբեք չի սխալվում:
Զրույցը՝ Գայանե Զարգարյանի