Խաղաղ ժամանակահատվածում բանակը չի ունենում գերագույն գլխավոր հրամանատար, ինչն ուղղակի անթույլատրելի է մեր նման վիճակում գտնվող երկրի համար։
Բազմիցս է խոսել եմ Սահմանադրական բարեփոխումներում ընդգրկված անթույլատրելի նորմերի մասին։Նորից կրկնվում եմ։
Ազգային ժողովի նախագահը ստանում է լայն լիազորություններ, բայց դա դեռ վերջը չէ, նա չի ունենում որևէ պատասխանատվություն, նույնիսկ նրան հեռացնելու մեխանիզմ չի սահմանվում՝ ի տարբերություն վարչապետի ու նախագահի։
Խաղաղ ժամանակահատվածում բանակը չի ունենում գերագույն գլխավոր հրամանատար, ինչն ուղղակի անթույլատրելի է մեր նման վիճակում գտնվող երկրի համար։
Պատերազմի ժամանակ վարչապետն է նշանակվում գերագույն գլխավոր հրամանատար, ինչն էլի աբսուրդ է, որովհետև նա ստիպված է լինում կառավարել կառույց, որին առանձնապես ծանոթ չի եղել, կադրերն իրենը չեն, համագործակցության մեթոդները ճշգրտված չեն։
«Կայուն մեծամասնության» գաղափարը ավտոմատ ԱԺ-ն դարձնում է միակուսակցական համակարգ, որ աշխարհում չկա նման փորձ ու ուղղակի անթույլատրելի նորմ է:Սրանք առավել քան բավարար փաստարկներ են ու դրանցից ոչ մեկին չկա պատասխան: Այնպես որ իրականում հենց Ոչ-ն է, որի գաղափարը պետք է ընդունվի, իսկ հակառակ կողմից կա միայն ու միայն զոռբայություն ու սեփական իշխանությունը ամրապնդելու քայլեր: